A Realm Spoiled By Mankind | Robb Stark (dutch)

Chapter 80: The Long Night; Valar Morghulis, Valar Dohaeris

Evelyn is dan misschien geen Master of War meer, of wat al die titels ook mogen betekenen, maar ze weet dat het leven van iedereen op het spel staat. Daarvoor heeft ze geen titels nodig. De mensheid heeft één doel, en voor deze avond maakt het niet uit wie koning is of koningin. De avond bestaat uit het gevecht tussen leven en dood, terwijl de doden leven. Het klinkt gek, maar je zal het pas geloven als je het met je eigen ogen ziet.

Ze heeft Lyanna achtergelaten bij Gilly, terwijl iedereen zijn plaats zoekt in dit gevecht. De vrouwen en kinderen, die niet kunnen vechten, zitten in de crypts, zoals Gilly en Missandei. Zij zullen hopelijk veilig zijn door de soldaten die de crypts beschermen, maar je weet nooit of de doden uiteindelijk Winterfell binnen komen. Iedereen doet er alles aan om dat niet te laten gebeuren. 

Evelyn is de enige die geen wapens draagt tijdens de strijd, want zij is zelf al een wapen. Ze weet niet hoe ver ze kan gaan ermee, maar had het al gezien toen Bran haar de waarheid vertelde. Het moment toen het gebeurde, haalt haar alleen uit haar gedachten, zodra ze Theon samen met Harald en Rickon over het plein ziet lopen, terwijl Theon Bran vooruit duwt in zijn stoel. Achter Harald en Rickon lopen nog een paar Greyjoy-soldaten die Bran gingen beschermen.

Evelyn kijkt Bran aan, en hij houdt zijn hand op, zodat iedereen stilstaat. Ze loopt naar hem toe, en pakt Bran's hand vast. Hij knijpt stevig terug. Haar vechters kleding wappert in de koude wind, maar het is de enige kleding die haar goed kan laten bewegen als ze vecht. Terwijl de rest harnassen dragen om zich te beschermen. Haar halflange zilveren haar, dat half opgestoken is en krult, wappert ondertussen ook heen en weer.

Bran glimlacht even naar haar, en Evelyn drukt een kus op zijn voorhoofd. Daarna glimlachen ze nog kort naar elkaar, en Evelyn kijkt richting Harald en Rickon, terwijl Theon weg loopt met Bran.

'Ik kan niet garanderen dat jullie veilig zullen zijn, maar doe gewoon je best. Dat is alles wat ik ga zeggen. Ik houd van jullie.' zegt Evelyn, en met onduidelijke blikken op de twee jongens hun gezicht, vallen ze in haar armen. Ze weten niet hoe ze zich moeten voelen, maar misschien moet je daar ook niet aan denken. Een stevige knuffel wordt gegeven tussen de drie, en glimlachen naar haar zodra ze elkaar loslaten. 'Ik houd ook van jou.' zegt Harald, en Rickon knikt naar haar, waarna ze dan langzaam van haar weg lopen. Evelyn voelt de leegte als ze de twee jonge jongens naar het Godswoud ziet lopen. Ze weet niet wat er zal gebeuren, maar afscheid nemen is altijd moeilijk.

Het gaat als een speer, en iedereen staat al op zijn plaats. Jon en Daenerys zijn met hun draken weg gevlogen, en het leger staat voor de poorten Winterfell, te wachten op het enorme leger van de doden. Evelyn loopt via de trappen naar de kasteelmuren, en komt daar aan op een lange muur, waar iedereen al klaar staat; de Stark soldaten verspreid over de hele muur, Davos en Robb aan de ene kant, terwijl Sansa en Arya aan de andere kant staan.

Evelyn loopt naar Robb, en hij kijkt haar bezorgd aan. Ondertussen ziet ze een lieve blik, want voorlopig is ze nog veilig in zijn opzicht. Ze willen elkaar niet kwijtraken, maar dat kan zo veranderen.

Hij stapt naar haar toe, en pakt Evelyn's handen vast. 'Is Lyanna veilig?' vraagt hij. Ze knikt glimlachend. Het liefst willen ze dit niet, maar hebben geen keus. 'Lyanna is bij Gilly in de crypts.' zegt Evelyn, waardoor Robb opgelucht zucht.

Als hij haar weer aan kijkt, legt Evelyn haar armen om hem heen, en knuffelt hem stevig, terwijl Davos hen toekijkt. Ze voelt zijn warme armen stevig om haar heen slaan, en schudt haar zachtjes heen en weer om haar te kalmeren. Ze weten beide dat dit geen kalme situatie is, want dit is het gevecht van hun leven.

Uiteindelijk laten ze elkaar los, en drukken voor de laatste keer hun lippen op elkaar. Het is een liefdevolle kus, en hopelijk geen afscheidskus. Het zou hun zoveel pijn doen als ze elkaar kwijtraken, maar op dit moment voelt alles niet goed, en niet alleen voor hun. Het doet pijn om te weten dat de kans erin zit, dat je misschien dood gaat. Het gaat soms niet zoals je wilt dat het gaat.