A Realm Spoiled By Mankind | Robb Stark (dutch)

Chapter 41: The Original

Het is Evelyn nog steeds niet gelukt om het hele verhaal te verwerken, aangezien ze denkt dat er veel meer bij is gekomen dan hetgeen wat ze wist. Ze heeft vroeger veel in de bibliotheek gezeten, waardoor ze bijna elk verhaal uit de geschiedenis van Westeros wel heeft gelezen, maar dat betekent niet dat ze specifieke informatie is gaan onthouden, en dat alles klopt.

Uiteindelijk zijn geschreven boeken ook weer door mensen geschreven die veel wisten, en het misschien gebeurtenissen hebben meegemaakt, waardoor ze deze informatie deelden met iedereen door middel van boeken. Je weet maar nooit wat waar is of niet.

Je kan het een beetje vergelijken met de rode komeet, die het groepje een paar maanden geleden heeft gezien in de lucht toen ze net begonnen met hun reis. Er waren verschillende verhalen over de komeet, die elk weer wat anders concludeerden, maar ze konden er snel allemaal over eens zijn dat het de geboorte van draken waren, en nu weten ze het ook. 

Zo twijfelden veel mensen ook nog steeds of er draken bestonden vroeger, maar zoals Evelyn al zei; niks verbaasd haar meer, en zo ook dit verhaal dat zij en Robb hebben meegekregen van een Kind van het Woud. 

De verhalen die ze heeft gehoord, of gelezen in de boeken in de bibliotheek, kan Evelyn weer koppelen met de informatie die ze heeft gekregen van het Kind van het Woud, en hoe moeilijk het soms ook is om te geloven, is het allemaal waar. 

Niet alleen de verhalen zorgen ervoor dat het waar is, maar Evelyn heeft zelf bewijs dat het verhaal over de Witte Lopers en de Lange Nacht waar zijn, aangezien ze het met eigen ogen hebben gezien; het is voor hen een waarheid waar ze aan willen vasthouden, maar hoe gaan ze de rest nu nog overtuigen? 

Evelyn kan het zich alleen maar voorstellen hoe de Night King eruit ziet. Wat ze kan herinneren, is dat ze wel eens vaag een tekening in een boek heeft gezien, maar dat is voor haar gevoel alweer te lang geleden. Ze zou hem denk ik wel herkennen als ze deze persoon in het echt ziet, hopend dat dit natuurlijk niet gaat gebeuren.

Doordat Evelyn deze vragen heeft gesteld, is ze er ook achter gekomen dat de doden die ze tegenkwamen, niet echt Witte Lopers waren. De Kinderen van het Woud noemen ze wights, en het zijn dus een soort van skeletten, die voorheen natuurlijk wel mensen waren. 

De Night King heeft zelf ook een paar volgers, die de Witte Lopers worden genoemd. Als je deze tegenkomt, lijkt het echt alsof je einde nabij is, aangezien deze Lopers geheel bestaan uit ijs, maar ook voor een gedeelte uit skelet bestaan. Het is op dit moment het beste hoe Evelyn ze kan beschrijven.

Doordat de groep al met ze heeft gevochten, zijn ze erachter gekomen dat de wights wel met een regulier wapen vermoord kunnen worden, wat verklaarde dat Robb zijn zwaard ging gebruiken, maar het beste is als je vuur hebt, ook al weet Evelyn op dit moment niet zo goed waar je dat kan krijgen.

De enige vuurwapens die ze hebben, zijn de bollen die de Kinderen van het Woud gingen gebruiken om explosies mee te veroorzaken, wat het dichtbij komt voor haar gevoel. Wil je echter de Witte Lopers, en dus de Night King verslaan, dan heb je dragonglass nodig, of zelfs Valyrian Steel. 

De groep zit op dit moment weer binnen in de grot, aangezien ze het ineens koud kregen buiten, maar het lijkt voor nu ook de beste plek te zijn om alles te laten bezinken, en dat merkt Evelyn vooral aan Robb als ze naast hem zit, terwijl Meera en Hodor verspreid in de ruimte zitten, samen met de schrikwolven. 

Ze weet dat hij te veel heeft meegemaakt, en op dit moment lijken te vechten tegen een vijand die ze geen eens kennen. Alleen dat is natuurlijk niet het enigste, aangezien Robb toch nog met zijn hoofd bij de Oorlog van de Vijf Koningen zit.

Het is duidelijk dat ze deze wel kunnen vergeten, want ze zijn al een lange tijd niet meer bij de bewoonde wereld geweest, en zaken rondom oorlogen zijn niet bekend voor de groep. Robb mag dan wel lord van Winterfell zijn, nog steeds, maar zo voelt hij zich echt niet meer.