YÜZBAŞI|18+

4 ✔️

Gece'den

Uzun zamandır Onur denen aptalla konuşmuyordum. Aslında iyi olmuştu . Bugün ise yeni görev yerime gidiyordum. İstanbul yolculuğumuz burda bitiyordu. Şimdi ise görev için uzun bir süre Antalya'da olacaktım. Antalya doğup büyüdüğüm şehir olmasına rağmen lanetliydi benim için. Hiç güzel anım olmamıştı orda. Şimdiye uçağa doğru yürüyordum. Beni orda Yusuf alacaktı. Yusuf komutan yardımcısıydı. Uzun süre askeriyede kalıcaktım. Bana orda bir oda ayarlamışlardı.

——

Uçaktan iner inmez havaalanından çıkıp dışarıyı süzmeye başladım. Gözüme Yusuf'u kestirdiğimde o tarafa ilerlemeye başladım.

"Hoş geldiniz yüzbaşım"

"Hoş bulduk Yusuf"

"Alayım isterseniz" diyip elini bavuluma uzattı. Göz ucuyla eline bakıp bavulu eline verdim. Yusuf önde ben arkada arabaya ilerledik.

"Direkt askeriyeye mi gideceğiz Yusuf?"

"Evet yüzbaşım" deyip yola çıktık. Yusuf benden 1 yaş küçüktü. Daha yeni tanıştığımız için büyük ihtimalle beni soğuk biri olarak görüyordu. Aslında dışardan herkes beni soğuk görüyordu.

Uzun süren yolculuğumuz bittiğinde kapımı açıp indim. Askeriye fazlasıyla büyüktü. Dışarıda iki asker nöbet tutuyordu. Nöbet kulübesinde ise bir asker bekliyordu. Hızlı adımlarla askeriye girdim. Ta ki kapıda asker beni tutana kadar. 'Hayırdır' anlamında kafamı salladım.

"Hanımefendi elini kolunu sallayarak giremiyor maalesef"

Üstümü süzdüm. Sivil kıyafetlerim vardı. Adam haklıydı aslında. Asker kimliğimi çıkarıp askerin yüzüne tuttum. Asker selam pozisyonu alıp;

"Emir Kurtuluş,Ankara, Emret Komutanım!"

"Rahat Emir"

"Kusura bakmayın komutanım"

Koluna iki kere vurup içeriye geçtim. Ortalık pek kalabalık değildi. Beni gören garip garip bakıyordu. Anca umursamadan devam ettim. Yusuf bavulumu odama bırakacaktı. Ben ise şimdi komutanın odasına gidiyordum. Komutanın diğer yardımcısı beni görünce yanıma geldi.

"Kime bakmıştınız?"

"Komutan Can'a bakmıştım?"

"Siz kimdiniz?"

"Yüzbaşı Gece KURT, sen kimsin asker?" diye sordum alayla

Asker hemen hazır ol pozisyonu alıp;

"Yiğit Sancak,İzmir,Emret Komutanım!"

"Rahat asker rahat" deyip yanından geçtim. Komutanının odasına gelip kapıya vurdum. İçeriden gelen sesle kapıyı açtım. Can komutan masasında oturuyordu. Beni görünce gülümsedi. Can komutanın oğluyla yakın arkadaştım. O yüzden beni tanıyordu.

"Gece Kurt, Antalya, Emret Komutanım!"

Can komutan gülümseyip ayağa kalktı.

"Hoş geldin Gece"

"Hoş buldum komutanım"

"Tim'inin yanına götürelim bakalım seni, Bora çok sevinecek."

Komutanı başımla onaylayıp arkasından gitmeye başladım. Büyük ihtimalle yemekhanede duruyorlardı. İlk komutan ardından ise ben girdim. Bizi görenler hemen ayağa kalkmaya başladı. O sırada Bora ile bakışlarımız kesişti. Şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu. Ona kocaman gülümseyip kollarımı açtım. Bora transtan çıkıp; "Gece"diye bağırıp bana koştu.