''Karan uyan hadi ...''diye kulağının dibinde yumuşak bir ses duyduğunda mırıldanıp sarıldığı şeye daha sıkı sarılmıştı. Uykusunun en güzel yerinde uyandırılmak istemiyordu!
''Hadi ... yemek yiyeceğiz. '' diye yine onu rahatsız edince ''Sen ye ... ben yemeyeceğim. '' diye mırıldanıp kafasını rahatsızca kımıldatmıştı .
''Bu şekilde yiyemem ama .''deyip yanağını okşaynınca gülümseyerek gözlerini açmıştı. Uyumayacaksa en azından mutlu bir şekilde uyanabilirdi .
Gözlerini bir kaç kez kırpıp ışığa alışınca kalkıp gerinmiş ve eliyle saçlarını karıştırmıştı. Odada yanan ışıklar dikkatini çekerken henüz öğlen olmadan neden yandıklarını sorgulayacağı sırada bakışları pencereden karanlıkğı aydınlatan şehir ışıklarına kayınca telaşla kalkmıştı.
''Saat kaç?!''deyip masasına doğru koşarak geçmiş ve oturup bilgisayarını açmıştı.
''20.34''diye cevaplandığında gözleri şaşkınlıkla büyürken o saate kadar nasıl uyuduğunu düşünüyordu...
'' Bir sürü çizim vardı... off ya neden beni uyandır mıyorsun!?''diye homurdanarak çalışacağı dosyayı açtı. O kadar işi yetiştirmesinin imkanı yoktu, sabaha kadar mesai yapsa yinede yetişmezdi.
''Yemek yiyeceğiz. '' diye onu duymamış gibi konuşunca kaşlarını çatmadan edemedi.
''Sen yiyebilirsin benim yapacak işim var .''deyip sinirli bir soluk almıştı.
''Karan ... bana bakar mısın? ''
''Baktım. '' deyip aceleci bakışlarını ona çevirdi. O burada iş yetişmeyecek diye yırtınırken Yağız sanki hiç bir işleri yokmuş gibi rahat rahat yanında oturtuyordu.
''Yemek yemeğe gideceğiz... işin falanda kalmadı ben yaptım hepsini. '' diyen sevgilisiyle şaşkınca bakakalmıştı. Yapılmış olması iyi bir şey olsa bile kendi görevlerini başkasının halletmesini isteyecek biri olmadığından birazcık morali bozulmuştu.
''Teşekkür ederim ama bir daha ki sefere beni uyandır , lütfen. '' dedi ve telaşla açtığı bilgisayarı tekrar kapattı. Masadan kalkıp tekrar onun yanına geçti ve beklemeden oturdu . Az önceki gerginlik ani bir yorgunluğu beraberinde getirmiş gibiydi ...
''Uyurken o kadar tatlıydın ki kıyamadım... tıpkı bir yaban kedisi gibiydin. '' diyen sevgilisine kaşlarını çatarak işaret parmağını göğsüne dayayıp ''Ayının yanında yabanileşmem gayet normal .''demiş ve kollarını birbirine dolayıp arkasına yaşlanmıştı.
Aras bey gibi sevgilisinde insanlarla dalga geçme huyu olduğunu yeni fark ettiği için kendine kızıyordu.
''Prenslikten ayılığa geçiş yaptığıma göre çok yakında kocan olabilirim .''deyip onu kolunun altına alıp kendine yaslamıştı.
''Kocam olacak kişi hep yanımdayken neden sen olasın? '' deyip bakışlarını ona çıkardığında Yağız'ın da kaşları anında çatılmıştı. ''Ne demek bu ?''
''Ne duyduysan o .''diye umursamazca konuşunca Yağız'ın kaşları daha çok çatılmıştı .
''Karan... şakaların hiç komik değil. '' deyip arkasına yaşlanıp bakışlarını ondan çektiğinde Karan sırıtmıştı. Ayı diye boşuna demiyorlardı... ''Kıskanç ayı''diye mırıldandı .
Hâlâ ona bakmazken daha fazla sırıtıp bacaklarını iki yanına gelecek şekilde kucağına oturup ''Sonuçta şaka...'' demiş ve yüzünü yüzüne yanaştırmıştı .
''Ama ben gülemiyorum. '' deyip yüzünü ondan uzaklaştırmıştı .
Karan kıkırdayarak tekrar yüzüne yanaşmış ve ona fırsat vermeden yüzünü avuçlarının arasına almıştı. Sakallarını elleriyle okşayıp ''Gülmelisin çünkü her an yanımdasın , kalbimdesin .''demişti.
