2 ay sonra
Günler nasıl olduğunu anlamadan geçiyordu ve şaşırtıcı bir şekilde hiç bir sıkıntı yaşamıyorlardı tabi illakin ufak tefek laf kavgaları oluyordu ki çoğuda Yağız'ın inmeyen çükü yüzünden oluyordu . Sonuçta bir insan sürekli azgın azgın dolaşamazdı ama gelin görünki Karan günün %70'ini bu durumdan kaçmak için kullanıyordu. Neyseki diğer günlerden farklı olarak bugün Kerem ve Aras'ın da olduğu küçük bir geziye çıkmışlardı. Yağız'ın iş konusunda bu kadar rahat olması Karan'ı endişelendiriyordu çünkü çalışanlar , kendisinde dahil olmam üzere sanki hergun işe değil tatile geliyorlarmış gibi hissediyordu uzun süredir.
''Ne düşünüyorsun öyle derin derin ?'' Kerem kulağına yanaşıp fısıldayınca irkilerek ona döndü. ''Ohoo sen bayağı dalmışsın...'' diyerek eski konumunu alınca, kafasını hafifçe sağa sola sallayıp oturuşunu düzeltti.
'' Yağız'ın iş konusundaki rahatlığını...''dedi sesindeki imayı gizlemeden . Bunu niye yaptığını bilmiyordu ama zaten uzun zamandır düşünmeden haraket ediyordu onun için kendine şaşıramıyordu artık.
'' Seninde dikkatini çekti değil mi makarna yengem ?'' diye Aras kafasını arkaya uzatıp sırıtarak konuşunca Karan yüzünü buruşturmuştu ve Kerem de hiç çekinmeden ağzına tokatı yapıştırmıştı.
''Durasana be adam dudaklarım parçalandı, ne bu vahşilik! '' arkaya döndüğü hızla tekrar önüne dönerken eliyle dudağını ovmayıda ihmal etmemişti.
''Yenge olacak bir tipimde yok oysaki ...''dedi olaylardan bağımsız saçlarının yeni rengine bakıp kabarmış bir kaç tutamı düzeltmeye çalışırken.
Herkesin dikkati bir anda ona dönerken o yine umursamazca saçına ve yüzüne bakıyordu. Kerem ve Aras birbirilerine bakıp kıkırdarken Yağız dikiz aynasından yiyecekmis gibi onu izliyordu .
Aras abisinin bakışlarını farkedince eliyle pek nazik olmayan bir şekilde önüne çevirip '' Sen azdın diye ölmek zorunda değiliz, önüne bak !'' diye uyarıcı sesiyle konuşmuştu.
''Sus , zaten sizi zorla götürüyorum bıraktırma yolun ortasında. '' dedi sinirle ona dönüp. Açıkçası kendisi 'yalnızca ikisinin ' olduğu bir gezi düşünmüştü ama Karan'ın ısrarı ve açık havada sevişme sözü olarak kabuletmişti.
''Ay götüme bak , biz meraklıyız sana ''
''Yağız, benim midem bulandı kenarda dursana. '' diye Karan karnını ve ağzını tutarak konuşunca Aras ve Yağız anında birbirine bakıp ''Hamile misin? '' diye aynı anda sormuştu. Kerem ise '' Yok deve ...'' deyip şaşkınca Karan'a dönmüştü.
Karan bu haliyle bile gözlerini devirmeden edememiş ve araba durduğu anda kapısını açıp şelale gibi akan suyun oraya doğru koşmuştu. Koştuğu için dahada midesi bulanırken suyun ilerisindeki büyük ağacın oraya zorla varmış ve midesindeki her şeyi boşaltmıştı .
Önündeki saçlar çekilip alnı soğuk ve ıslak elle buluşunca derin bir nefes almıştı . Bu hayatta en çok korktuğu şeyler arasında kusmak da vardı ve bu gibi durumlarda ağlardı.
Gözleri tamda olması gerektiği gibi dolarken Yağız anlamaz gözlerle ona bakıyordu sonuçta kustuğu için ağlayan birilerini görmüyordu.
Kerem açtığı suyu Karan'a içirirken ''Kusmaktan korkuyor .''deyip şaşkın adamı sakinleştirmeyi ummuştu.
Aras bütün cıvıklığıyla gülerken Yağız uyarıcı bakışlarını ona dikmişti. Bu durumda bile gülmedi gerçekten sinir kat sayısını artırıyordu.
