Shoto'nun ağzından
Momo'ya sabah olan her şeyi anlattıktan sonra birkaç dakika boyunca söylediklerimi sindirmeye çalışmıştı. Sonunda kafasını kaldırıp bana baktığındaysa gözlerindeki tek şey endişeydi. Benim için endişeleniyordu ve onun bu halini görmezden gelemezdim. hemen bir şeyler söyleyip endişelenecek bir şey olmadığını kanıtlamam gerekiyor. Ama ne diyebilirim ki?
Sanırım o da benim bu halimi anlamıştı. Bu yüzden konuşmaya başlayan ilk o oldu.-İyi olacağına emin misin..? Shoto... Sana hiç sormadılar değil mi isteyip istemediğini?
-Endişelenmene gerek yok, üstesinden gelebilirim.
-Üstesinden gelebileceğini bende biliyorum! Ama üstesinden gelmeye çalışırken sana ne olacağını düşünemiyorum. Bu kadar fazla güç bedenine zarar verecektir ve sadece bu kadar da değil!
-Eğer benim için endişelenirsen ve eğer bir şey yapmaya kalkarsan bu beni her şeyden çok üzer, tamam mı? O yüzden korkma, lütfen.
-Elimde değil.
-Şimdi All Might'la konuşmaya gideceğim. One for all'u kullanmayı tam olarak bilmiyorum.
.
.
.Momo ile konuşmamız ardından All Might'ın beni çağırdığı yere yürümeye başladım. Momo bana son olarak hiçbir şey söylememişti.
Ona anlattığım için kendimi kötü hissetmeye şimdiden başlamıştım. Ne diye ona anlatıp onu da üzdüm ki?
Bencilliğim yüzünden mi?
Birisine bunları anlatıp onu kendim için endişelendirince kendimi iyi hissedeceğimi mi düşündüm?
Momo benim için üzülürken mutlu mu olacaktım?
Yaptığım her şey birilerini incitiyor.
Peki ya OFA gücü ile ne yapacaktım?
Gelecek hakkında kendim hakkında düşünmeye başlayınca nefes alamayacak gibi oluyorum. Umutsuzluk içinde kayboluyorum sanki.
Hiçbir şey bilmiyorum.Çok kısa yazdım yine😽
Oylamayı unutmayınn
<33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
What A Waste~ TodoBaku
FanfictionSen olmadan yaşadığım her an acı vermekten başka bir şeye sebep olmuyor. Ama artık sorun yok. Çünkü yanına geliyorum birazdan. Bencillik olduğunu düşünebilirsin, ben de farkındayım. Gerçek bir kahraman gibi ölmeliydim. Senin gibi. Ama... Olanlarda...