Bakugou'nun ağzından
Okul bitmişti ve herkes eve gidebilmek içim hazırlanıyordu. Sınıf gürültülüydü. Koyduğumun veletleri iki dakika susmuyordu. Yarım piç ise hiç acele etmiyordu. Ya da edemiyordu. Ben ise tüm cesaretimi toplayıp onunla konuşmaya karar vermiştim. Neden bu halde olduğunu merak ediyordum.
Keşke onunla daha yakın olabilsem ama ona da Deku'ya zarar verdiğim gibi zarar vereceğimden eminim. Ve yarım p*ç... Zarar vermeyi en son isteyeceğim kişilerden biri... Nasıl ve ne zaman oldu bilmiyorum ama onunla ilgili hislerim çok farklı. Bundan nefret ediyorum.-Sen gerçekten iyi olduğuna emin misin?
-Evet.
-Pek öyle görünmüyor.
-Hayır. Yani gerçekten iyiyim. Biraz dinlenirsem tamamen iyi olacağımdan eminim... ve teşekkür ederim. Eğer sen orada olmasaydın... Her neyse yardımın için teşekkürler ve özür dilerim sana yük olmuş olmalıyım.
-Aptal mısın sen be?! Kahramanlık okulu burası sana yardımım boşuna değil. Ayrıca kendini özel falan sanma kim olsa elbet bakardım. Bırakıp gitmezdim.
Neden bunu söyledim ki?! Ayrıca başka biri olsa dikkat edeceğimi hiç sanmıyorum. Kahretsin.
-Ah... Peki. Sonra görüşürüz.
-Tch!
Evet eminim böyle davranarak yakın olursun Katsuki, Kesinlikle!
Shoto'nun ağzından
Dışarıya çıktığımda Yaoyorozu beni bekliyordu
Söylediğim yalanlara hiç inandığını sanmıyorum ve kesinlikle bana olanları düzeltmeye çalışacak.Bacaklarım bedenimi taşıyamayacak kadar güçsüz ve tek istediğim eve bir an önce gidip Endevour'dan uzakta, tek başıma kafa dinlemek.
Özür dilerim Momo, sana en başından hiçbir şey anlatmamalıydım. Seni üzdüğüm için gerçekten özür dilemek istiyorum...
Yanına gittiğimde gerçekten endişeli görünüyordu. Sanırım her ne dersem diyeyim onu inandıramayacağım.
-Shoto?
-Evet?
-Gerçekten ne oldu?
- Her zamanki gibi. Ama gerçekten bu sefer suç biraz da bendeydi. Durmadım ve çalışmaya devam ettim. Ama bir daha bu kadar abartmayacağım. Söz veriyorum.
-Sana güveniyorum.
Ama bu konuda değil.-Momo ben-
-Üzgünüm elimden bir şey gelmiyor. Endevour yine altından kalkacağını bildiğim için hiçbir şey yapamıyorum ve zarar görmene göz yumuyorum! Ben...
-Hey! Momo lütfen saçmalamayı keser misin?! Hepsi benim iyliğim için. Şikayetçi değilim bundan! Ayrıca sadece birkaç sene sonra... Tüm dünya onun anneme yaptığı şeyleri öğrenecek. Tüm o iğrençliklerini su üstüne çıkaracağım. Bunun için ise en iyi kahraman olmam gerek! Lütfen kendini suçlamayı kes asla bir hatan olmadı. Endişelenme artık.
Söylemek istediği onlarca şey olduğunu biliyorum ama o sadece sustu. Yolun kalanında da sustu. Ama sadece yollarımızın ayrıldığı o caddeye geldiğinde ağzını açtı.
Bir şey demek istiyordu ama nereden başlayacağını bilmiyordu sanki. Sonra ansızın soruverdi.-Shoto... Daha önce hiç aşık oldun mu?
Bu soruyu bir anda sorunca sebepsiz yere sarılmıştım ve aklıma gelen ilk kişi neden...
Hayır bu mümkün değil. Ayrıca onun için özel değilim bunu kendisi söyledi ve NEDEN bunu hatırlıyorum ki?! Kimseye aşık olmadım ve olmayacağım da bu tür saçmalıklara ayıracak vaktim yok.
-Hayır. Neden sordun?
-Bakugou-san... O aslında iyi birisi. (momoaskm)
Momo'nun ağzından çıkan bu isim kalbimin bir an da hızlanmasına sebep olmuştu. Bu çok saçma. Neden böyle hissediyorum ki? Aşık olan insanların tam olarak ne hissettiğini bilmesem de benim hislerim gibi olmadığına eminim. Eminim sadece...
-Yani...(Momo)
-Sana söylemiştim. Bu saçmalıklara ayıracak vaktim yok. Her neyse biraz yorgunum yarın görüşürüz Momo.
-Ah, evet elbette. Görüşürüz. Kendine dikkat et.
Farklı hissediyorum içimde saçma bir şeyler oluyor ve daha önceki hisslerim gibi değil. Ne olduğuna anlam veremiyorum. Acaba hasta mı oluyorum? Hiç sırası değil! Daha eğitimimin başındayım. Kendime dikkat etmem gerek.
(YN- EVET HASTASIN SHOTO VE İLACIN KATSUKI)Gereksiz bir şekilde uzun süren bir günün sonunda eve geldiğimde Endevour'un kapıda beklediğini görmek beni hiç de memnun etmemişti. Onun o pis bakışlarını üstümde hissediyordum ve bu midemde kötü bir hise dönüşüyordu.
Umarım bu gece yatağıma dönebilirim.HEHEHE ART ARDA 2 BÖLÜM ATTİM
SİZİ SEVİYOMMM
KİTABI UMAEIM BEĞENİYORSUNUZDURR
OYLAMAYI UNUTMAYINN
<33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
What A Waste~ TodoBaku
FanfictionSen olmadan yaşadığım her an acı vermekten başka bir şeye sebep olmuyor. Ama artık sorun yok. Çünkü yanına geliyorum birazdan. Bencillik olduğunu düşünebilirsin, ben de farkındayım. Gerçek bir kahraman gibi ölmeliydim. Senin gibi. Ama... Olanlarda...