What A Waste~ TodoBaku

Tell Me Your Story

Bakugou'nun ağzından

Ona açıldığıma inanamyorum.
Onunla çıktığıma inanamıyorum...
Ve onun kabul ettiğine.

Ben nasıl aşık olmuştum bu kadar?..
Hiçbir fikrim olmamasına karşın hiçbir şey düşündüğüm gibi de ilerlemiyordu. İkimiz
de ne yapacağımızı bilmiyorduk.
İnsanlara karşı nazik olmak yaptığım bir şey değil.
Ama o farklı. Onun yanında farklı biri oluyorum.
Belki de hep olduğum kişi.
Yine de üstünden 2 hafta geçmesine rağmen çift gibi değiliz. Tabii ki de o yapış yapış kusmuklar gibi olmaya niyetim yok. (YN-hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm)
Yine de...
Bilmiyorum, sanki bir şeyler gizliyor.
Gizlediğini biliyorum bu anlaşılıyor çünkü gözümün önünde... Her geçen gün sanki daha da tükeniyor. Evine gidip döndüğü günlerde özellikle... Bu konuyu açtığımda ise asla konuşurken derinlere girmeme izin vermiyor.
Ailesi hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyorum, tabii babası denen oro*pu evladı Endevour olunca hiçbir şey bilmemek imkansız ama kimsenin bilmediği bir şeyler olduğu belli. Hastanede olanlardan sonra anlamak zor olmamıştı.
Shoto hastanedeyken Endevour'un söylediği şeyler aklıma geldikçe sinirleniyorum. Sanki oğlu kendi kendine limitlerini zorlamaktan neredeyse komalık olmamış gibi polislere olanları anlatış şekli... Hayır, Shoto'nun yara izlerini kendisi yapmış olamaz...
Kahretsin!
Aklıma geldikçe kafamı
Yitiriyorum.
Babasının ona bunları yapıyor olması beni...

-Hey, Katsuki orada mısın?

O kadar kendi içime kapanmışım ki Shoto'nun odamda olduğunu algılar algılamaz yüzüm ısınmaya başlamıştı. Beraber film izliyorduk tabii ben bunu unutalı birkaç dakika olmuş olmalı.

-Az önceden beri sana sesleniyorum ama hiçbir tepki vermiyorsun. Bir şey mi oldu? Yüzün de asılmış?..

-İyiyim merak etme, dalmışım.

Belki de konuyu açmanın tam sırası diye düşünürken alnımdaki soğuk elle tekrar irkildim.

-Ateşin de var gibi... Katsuki iyi olduğuna emin misin?

-O güzel suratın bu kadar yakındayken nasıl iyi olabilirim ki? Tch!

-Eh?

Onun o aptal suratını da kızartınca 2 haftadır tutmakta olduğum başka bir Katsuki'nin Shoto'nun dudaklarına yapışmasını artık engelleyememiştim. Biraz fazla engelleyememiş olmuş olmalıyım ki ikimiz de kendimizi yerde bulduk. Tabii bu dudaklarımızı birbirinden ayırmaya yetmedi
(YN-İMDATLAR NELER YAZIYORUM BEN BÖYLE😏😏😏😏😏😏😏)
Bi süre sonra nefes almamız gerektiği için ayrılmak zorunda kalmıştık.

Yaptığım şeyin şokuyla ikimiz de yerde yatıyorduk. Elim istemsizce dudaklarıma gittiğinde Shoto'nun da aynı şekilde olduğunu ve tavana bakarak hafifçe gülümsediğini görmek bana kelimenin tam anlamıyla dünyaları vermişti.
O kadar sevinmiştim ki... Mutluluktan
attığım kahkahayla beraber yüzünü o da bana çevirdi. Pembeleşmiş yanakları ve büyümüş gözleriyle gerçekten ısırma isteği uyandıran bir tipi vardı şu an...

-Neden güldün ki?

-Çok güzelsin de ondan.

(YN-Katsuki de ne flörtöz çıktı he. Yavsaya yavsaya 😏😏😏)

-Sen daha güzelsin. Aynaya bak.

-Hm öyle miymiş?

-Evet öyleymiş.

(YN-demek yapış yapış olmak istemiyodun bak seni ne hale getirdim🙏🇺🇲)

Aşık olunca insanlar demek böyle yapışıklaşıyormuş.
Boşuna o kadar insana sövmüşüm demek. Şuna bak! Aynı onlar gibi oldum ama ne önemi var. Bi süre daha konuşmadık öylece kaldık ama havadaki o pembe bulutlar dağılmamıştı henüz.

Ortam böyle yumuşakken belki de direkt konuya girmeliydim?
Nasıl tepki vereceğini bilmiyorum ama hep bu şekilde ilerleyemeyiz ve ona yardım edemem. Gözümün önünde eriyip gitmesine asla izin vermem bu saatten sonra. Onunla göz temasını kurup doğrulduktan sonra kafamdan geçenleri birer birer söylemeye başladım.

-Shoto... Sana uzun zamandır sorduğum ama asla net bir cevap alamadığım bazı şeyler var... Biliyorsun. Artık ciddi bir ilişkimiz var. Amacım seni bezdirmek ya da korkutmak değil, sakın yanlış anlama! Ama senin hakkında her şeyi bilmek istiyorum artık... Sana kendim hakkında ne anlatabilirsem anlattım, anlatmaya da devam edeceğim ama artık senden de duymak istiyorum... Biliyorum zor şeyler yaşıyorsun. Farkındayım. İnan bana tüm kalbimle sana yardım etmek istiyorum. Senin için bir şeyler yapmak istiyorum. Sence de bu kadar acı çektiğin yetmez mi?.. Bunu beraber taşıyabiliriz! Lütfen sadece..-

-Katsuki ben anlatmaya hazır mıyım bilmiyorum ben... Seninle çıkıyor olmam bile seni tehlikeye attığımın bir kanıtı babam öğrenirse eğer-

-Beni. Tehlikeye. Attığın. Falan. Yok. Babana beraber karşı gelebiliriz. Tek suçumuz birbirimizi sevmekse... Bırak olsun. Önemi yok! Asıl mesele bu değil ayrıca. Ben senden bahsediyorum. Her şeyi hemen bir solukta anlatmasanda olur sadece bir yerden başlayalım...

Derin bir nefes aldıktan sonra aylardır merak ettiğim soruyu sorabilmiştim.

-Evde neler oluyor?..

(YN-bir yerden dedik Katsuki sende abarttın he!)

Dört ay sonraki bölümüme hoş geldiniz qpdmapsmapwl umarım çok unutmamışsınızdır...
Bi 8 ay sonraki yeni bölümde görüşmek üzereeeee
Kendinize iyi bakınız<333