What A Waste~ TodoBaku

The Beginning Of The War

Katsuki'nin ağzından

Çocuklar, her ne kadar söylemek istemesem de...

-Lanet olsun.

All for one

Daha haftanın ilk dersi ve bu mu yani?

Tutulduğu yerden kaçtı.

-Tch! Öyle bir hapishaneden nasıl kaçabildi?!

Savaş tehlikesi var.

-Bakugou, okuldasın. Ayrıca kimseyi suçlamanın bir anlamı yok.
....
Bakın... Sizi tehlikeye atmamak için her şeyi yapacağız.

Derdimin tehlikeye atılmam olduğu mu düşünülüyor? SHOTO RESMEN ALL MIGHT'IN VARİSİ VE TÜM DÜNYA BUNU BİLİYOR!
Onu korumak için yeterli değiller... Hiçbiri.

-Hadi, hazırlanın. Antrenman zamanı ve savaş hakkında detaylı bilgiyi vereceğim. Tüm planları size aktarıp kendinizi bu birkaç gün içinde ne kadar geliştirebileceğinize bakacağız.
.
.
.

Kimse tepki vermiyor, veremiyor.
Teker teker giyinme odalarına gidiyoruz.
Yolda söylenenleri tekrar sindirmeye çalışıyorum ama olmuyor.
Kafam o kadar bulanık ki bu görüş alanımı bile etkiliyor.

Ama onun varlığını bir şekilde hissedebiliyorum.
Yanıma gelir gelmez direkt konuşuyor.

-Katsuki, bir şey olmayacak. Güven bana. Onların One For All'u almasına izin vermeyeceğim.

Duraklıyorum ki ona anlaması gerekenleri söyleyebileyim.

-Aklını kaçırdın herhalde. Seni olabildiğince geri planda tutmalılar. Bunu Aizawa senseile de-

-Saçmalamayı kes. İnsanlar canları pahasına savaşırlen ben kaçacak mıyım? Sen yapar mıydın böyle bir şey Katsuki?!

-Şu an değil, Shoto. Değerlisin ve güçlerini tam anlamıyla kontrol edemiyorsun. Daha erken, tabii ki de korunacaksın.

-Ön planda olacağım. Gücümün, one for allun, Peşindeler bu çok açık. Onlara istediklerini vermek gibi bir niyetim yok ama gözleri önünde olmazsam daha fazla kaosa sebep olacakları kesin.

Aptal.
Sen gerçekten aptalsın Shoto.

Tartışmayı uzatmanın anlamı olmadığını bildiğim için devam etmek yerine konuyu başka yöne çeviriyorum.
Benim yapacağım bir şey değil bu ama onun inadını kıramayacağım kesin.

-Ben senin yanında olacağım her şekilde zaten.

-Hayır olmayacaksın.

Hah bu konu da götten uyduruyor işte.

-Sus.

-Haklısın tartışmaya bile gerek yok.

Sessizlik.
Çünkü tartışmanın anlamı yok gerçekten.
...
Hızlansak iyi olacak çünkü geç kaldık bile!..

Iida: Hadi, arkadaşlar! Soyunma odasını boşaltın ve antrenman salonuna gidin! Acele edin-
Bakugou-kun, Todoroki-san! Hadi acele edin sizde lütfen! Aizawa Sensei bizi bekliyor!

Bakugou: Tamam be!.. Hadi Shoto gelsene!

Söz ağızdan bir kere çıkıyor işte... Aptalın tekiyim.

Todoroki: Katsuki... Neden girmediğimi biliyorsun?..

Evet biliyorum.

Ve yine aptallık ettim işte.
(YN: klasik sen)

Bakugou:... Üzgünüm... Tamam diğerlerinin çıkmasını bekleyelim.

Todoroki: Sen gir-

Bakugou: Bekleyelim.

...

Uyuşuk sürüsü sonunda hazırlandığında biz de içeriye girebilmiştik.

Üstümdekileri çıkarırken bir anda tüm dikkatim onun vücudu üzerinde toplanmıştı. Elimde değildi, yaralarına rağmen bu kadar güzel olması onun suçuydu.

Kafamdaki ağırlık onun sırtının sol tarafındaki çilleri sayarken yok oluyordu resmen. Hafifliyordum.

Sonra ellerimi sırtında gezinirken yakaladım. Yine benim bir suçum yoktu bunda.
(YN: Ben ne yazıyorum aqya)

-Katsuki!.. git kendi işine bak.

-Güzel olma o zaman.

-Bu yaralarla mı?

Sesindeki alay samimi değildi. Rahatsız etmişti beni.

-Evet.

-... Tamam şimdi üstünü giyin.

Ağzımı araladım bir şey söylemek istiyorum ama ne söylemem gerek hiçbir fikrim yok.

-Baban mıydı?.. Yani özür dilerim ben-

Kafama sıçayım.

-Evet.
Ve sorun değil.

-Üzgünüm.

-Seni seviyorum Katsuki.
.
.
.
.
.
.
Kankiler bu bölüm biraz (çok) kötü oldu kusura bakmayın ama savaştan önce (savaşta ve savaştan sonra) ne yazmam gerek bilmiyorum...

Ayrıca finalle ilgili ufak bir karar verdim. 2 tane son yazacağım.

Biri mutlu💖💖💖🤭🤭🤗🤗
Biri mutsuz😭😭⛓️⛓️🥀🥀

İster ikisini ister birini okursunuz artik hihi

Kötü sonu yazdım bile 💖💖

Kendinize iyi bakiniz
💖💖💖
Yorumlarınızdan ve layklarınızdanbeni esirgemeyiniz lütfen🙏🙏💖💖💖🥀🥀🥀