He's Evil (Completed)

Chapter 12

Levi's POV

"WHAT the — Levi?!" Oh! Great, she remember my name.
Inipit ko ang ilong ko sa mga daliri ko saka ko siya sinagot.

"Ano bang kinain mo at napakabah—"

"Hoy! Sige ituloy mo yan, nakiki-amoy ka na nga lang eh." Agad na putol nito sa sasabihan ko. Ugh! Totoo naman kase.

"What? So dapat pa akong magpasalamat sa amoy na 'to?" Hindi makapaniwalang tanong ko, at dahil sa inis ko sa amoy ay hindi ko naiwasang samaan siya ng tingin, dahilan para mapansin ko ang pamumula ng buong pisngi niya.

Kahit ako naman mahihiya sa baho ng amoy na inilabas niya.
Tsk! Kaya pala tinahak niya pa ang lugar na 'to. She did a great decision, if some mortals smell this shit, they'll probably leave earth earlier than expected.

"Oo!...Hoy! Wag mo nga ibahin ang usapan ... Bakit ka nandito ha?"
I wanted to tell her na ang pagpasok ko ay isang kind gesture, it's not because nag-aalala ako. After all may kailangan pa ako sa kaniya.

Ngunit sa halip ay hindi iyon ang sinabi ko, "Para mag-cr?"

"Tingin mo maniniwala ako? Cr kaya tayo ng babae! Alam mo bang pwede kitang i-report ha?"
I-report? Ugh! The audacity of this mortal. I-report kanino? 

But why extinguish the fire I just started? Kahit nung una palang namamangha na talaga ako sa katapangan ng mukha niya. Kahit ipinakita ko ang tunay kong itsura sa kaniya at pinagmukhang panaginip yun ay parang nakikita niya lang ako bilang isang mortal.

"Eh di gawin mo." Paghamon ko pa dito. Kita ko ang paglaki ng butas ng ilong niya, ang pag-kuyom ng mga palad nito, at kung umuusok lang ang tao sa sobrang inis malamang wala na siya dito.

Ibinuka nito ang bibig na para bang may kung ano pang sasabihin, pero muli niya yung sinara nang para bang may bigla itong naalala, dahilan para manlaki ang mga mata nito.

"Bahala ka sa buhay mo, bastos!" Inis na sigaw nito saka naglakad palapit saken.
Hindi...sa pinto, sinadya niya lang talagang ilapit ang braso niya sa'ken para banggain ako.
Malakas talaga ang loob niya.

Nakita ko ulit itong mabalis na tumakbo patungo sa building ng classroom niya—este, namin.

Magaan na bagay lang para sa'ken ang pagtakbo kaya agad ko siyang nahabol, nang lumingon siya sa'ken ay sinamantala ko na ang pagkakataon,
"Napakabagal mo." Asar ko pa sa kaniya bago ko ito tuluyang inungusan, saka ako mabilis na nagbagong anyo para bumalik muna sa Infernos.

Wala akong balak ubusin ang oras ko sa muling pakikinig ng walang katuturang bagay sa loob ng kwartong yun. Wala din naman akong mapapala sa pagtingin-tingin sa kaniya sa malayo.

Bukas na lang ulit kami magkita.
( ͡° ͜ʖ ͡°)

————

Hindi ko na mabilang kung ilang beses ako nagpabalik-balik sa pag-upo at pagtayo. Buong buhay ko, ngayon lang ako hindi maka-isip ng magandang ideya at naiinis ako!

Actually, hindi sa wala akong maisip na ideya, sadyang ang mga naiisip ko lang ay hindi akma sa misyon.

"Kung bakit ba naman kase nasa tabi niya ang asungot na yun eh." Muli kong sabi sa sarili sa pang-isang daang pagkakataon na siguro.

"Why don't you just consider my plan instead?" I heard Sebastian said behind me. Hindi ko man lang napansin ang presensya niya dahil sa pag-iisip.

"I don't like that—"
"You know it won't harm you setting aside your pride Lu?" Seryoso nitong usal na siyang nagpatigil saken.

Taas-kilay ko itong nilingon, "Anong pride?" Animo'y natatawa ko pang sabi.
Matagal pa niya akong tinitigan bago muling nagsalita.

" You know Death won't let you touch that girl, right? Sneaking under her skin is the only way possible. I bet you everything... Once makuha mo na ang atensyon niya, magiging madali na ang lahat." Parang siguradong-sigurado pa nitong sabi saken.

"B-But...pano pag nalaman niya na...ako yun? You know...we didn't start good." Dinig ko ang malalim na buntong-hininga ni Sebastian. Kung bakit ba naman kase ngayon niya lang sinabi sa'ken 'tong plano niya diba?

"Mortals believe in first impression last, anyways mukha naman siyang mabait." Ani Sebastian na muntikan na talagang magpatawa sa'ken.

"Mabait? Tsk, tsk tsk, Sebastian." Iiling-iling ko pang sabi.
Nasasabi niya lang yun dahil hindi niya pa nakikita ang mala-kutsilyong tingin nung babae.

In the end, upon debating the pros and cons, I consider Sebastian's plan.
Okay, okay, it's better than nothing, right?

"I've run that blog for a long time now." Pagku-kwento nito habang pinapakita sa'ken ang mga kayang gawin ng blog niya.

"Soooo...She follows you?" Pinaghalong-gulat at pagtataka kong tanong sa kaniya.

"I guess she also love my content?" Maiksi nitong sagot sa'ken.

Basically, Sebastian's blog is a travel and review blog. I saw tons of pictures of different places around the mortal world, pictures of food, books, gadgets, accessories....soap? Body lotion? T-shirt?...what the?!

" What are these review for?" Tukoy ko sa mga body soap, lotion, perfume, shirt, at kung ano-ano pang bagay. Though mas marami pa rin ang mga picture ng mga lugar at libro. Ang pinaka-pansin ko lang ay tanging kamay at...abs niya? Ang nakikita kong parte ng katawan ni Sebastian sa mga picture.

" Uhm... I'm... I'm just sharing some feedbacks."
"So, ito ang pinagkaka-abalahan mo dati pa?" I don't mean it in a rude way, it's just that...hindi dapat ganon ang ginagawa niya bilang parte ng principia.
He's no longer an angel to interact with people in good ways, he's... he's a demon.

"That world...that world is ours first before h-he created those mortals, I just wanted to enjoy it."
He's right. That world is ours, it was a paradise for us to let time pass by, a play ground to tease each other. It's ours, and now...mortals act like they own it, and ruined it.
Tsk! I know from the first place na hindi magiging maganda ang resulta ng pagawa ni ama sa mga tao, I tried to prove it a lot of times and what did I get? Punishment.

" Lu," biglang basag ni Sebastian sa sandaling katahimikan na bumalot sa'men.
" Minsan ba...naisip mong... humingi ng tawad?" I can't help but look at Sebastian with disbelief. Not because of his question but because...I thought I was the only one who thought about that thing too. I guess it was during our first hours in Infernos. But now... I feel nothing but hate and vengeance.

" S-Siguro—"
"Cut it out, baka marinig ka niya." I said, interrupting his words.
I've discovered it a long time ago that  a spark of repentance on us can signal and attract his attention to us...and I don't want him to think that we accept defeat already.

"We should start doing our first move." Pagbabalik ko sa usapan namin kanina.

Out of all the Principias, si Sebastian ang pinaka-close ko. Sa mga unang araw namin dito sa Infernos, ilang beses kong natanong ang sarili ko kung sumama ba si Sebastian sa'ken dati dahil gusto niya o dahil malapit kaming dalawa?

I often wonder, ni minsan kaya sinisi niya ako dahil nasa napaka-init kaming lugar, at ang mga pakpak namin ay wala na? Though nakakalipad kami, pero hindi ganon kataas at may limitasyon din dahil sa kakaunting kapangyarihan na natira sa'men.

Nabalik ako sa realidad nang marinig muli ang boses ni Sebastian.
"We should like some of her post then...mag-iwan tayo ng mensahe. Ano sa tingin mo?"

" I-I think that's cool."

It may sound weird but... When we were angels, I trust more in Sebastian's decision more than mine, and if he agrees on me I feel more confident, even though my rank is higher than him.

Mirabile Dictu (Wonderful to say), I guess it applies until now.