Chapter 16

3.2K 148 6
                                    

Chapter 16

Dahan-dahan konh iminulat ang mga mata ko at bumungad saakin ang mahimbing na natutulog na mukha ni Sean it's been almost a week since I had my nightmare after that Sean brought me to his room para daw mag kasama daw ako sa pagtulog, he was about to sleep on the floor but I insist him to sleep by my side because the bed is too big for me.

Simula nung magkatabi na kaming matulog ni Sean ay hindi na ako binabangungot and he always make sure na nakakatulog muna ako bago ito matutulog, after that night he suddenly changed, he's making sure that I sleep well and I also eat his food he had cook, maaga narin itong umuuwi at madalas ay pagod dahil sa kakaasikaso sa kanilang kompanya at sa kompanya ko rin kaya naman pagod ito dumadating sa bahay dahil sa kanyang trabaho pero hindi parin nito nalilimutan ang pag aalaga saakin.

I feel embarrassed when he keeps spoiling me, bumalik naman ako sa reyalidad nang maramdaman ko ang kamay ni Sean sa baywang ko, hinigpitan nito ang pagkakayakap saaki dahilan para mas mapausog ako ng husto sa kanyang dibdib kaya naman sumiksik ako doon habang di maalis ang ngiti sa aking labi, I know I'm stupid kasi nasaktan na ako dahil sa nararamdaman kong ito pero eto hinahayaan ko nanaman ang sarili kong magpakasaya kahit na alam kong masasaktan rin naman ako sa huli but is it really possible that Sean would love me someday? I already told to myself that if I ever get hurt again, ako mismo ang magpaparaya at aalis sa buhay niya.

Nakakapagod narin kasi.

Sean suddenly groaned kaya naman iniangat ko ang tingin ko sa kanya para magsalubong ang mga mata namin, his eyes sparkled as soon he met mine. My eyes widen as he suddenly kissed my temple, sobrang bilis ng puso ko dahil lang sa simpleng halik na ginawa niya saakin. I mean, he never did this before maybe he's half-asleep. Yeah, that's it he probably thinks that I'm Sheryl that's why.

Kumawala naman ako sa yakap niya saka bumangon, sumunod naman ito. "Are you okay? Did you have a nightmare again? Are you hungry? " Sunod-sunod na tanong nito.

A small chuckle escaped from my lips and I smiled. "I'm okay, I slept well and yeah, I'm hungry"

"Okay, I'll cook you something. What do you wanna eat? " He asked as he caressed my hair.

"I'm craving pasta" I murmured.

"You want pasta? "

"Uhuh"

He chuckled. "Okay, I'll make you a pasta" Aniya saka lumabas na ng kwarto.

Napatingin naman ako sa kanyang kwarto, maraming nabago sa kanyang kwarto simula nung natutulog na ako sa tabi. I told him that I don't like his room because it filled with a different pheromones he slept with, hindi ako makatingin sa kanya habang sinasabi ko yun pero ramdam ko ang malungkot na titig saakin ni Sean. Did he perhaps felt guilty?

Napatingin naman ako sa cellphone ko nang mag beep ito, nakita ko naman ang text ni Brent.

"Dorean? How are you? Are you feeling okay? I've asked your secretary and he told me na si Sean muna yung umaasikaso sa kompanya mo,what happened? I'm worried about you 🥺"

-Brent.

This guy never change he still the same, ilang araw o linggo lamang ako mawala ay nag aalala na ito ng husto that's why I'm so thankful to have him as my friend, I snapped out of my thoughts when I heard my phone ringing and I answer it immediately, not checking who called.

"Hello? " I asked.

"Dorean? Is this Dorean? " Isang pamilyar na boses ang narinig ko.

"Yes, who's this? " Tanong ko dito.

"Oh God! Dorean, it's me Abel"

"Abel?! Kamusta kana? Ilang taon ka hindi ka nagparamda—wait, are you back? "

"Yeah, kakauwi ko lang dito sa Pilipinas. I'm at ***** I heard that you're already married, is he treating you nicely? "

Naputol naman ang sasabihin ko nang bumukas ang pinto at nakita ko si Sean na nagsasabing luto na ang pagkain, tumango naman ako saka bumaba na sa kama para sumunod sa kanya.

"Yeah, he is. Btw, when are you planning to come here? You know I miss you so much, you didn't even told me na bumalik kana. How about I set a date para magkita tayo, sakto nakauwi narin si Brent" Nakangiti kong sabi.

Ilang minuto itong natahimik kaya naman sinilip ko ang cellphone ko kung ibinaba na nito ang tawag pero hindi pa naman.

"Abel? " Tawag ko rito.

"Uh.. Yeah.. "

"Are you guys still not oka—"

"Oh, I'm sorry Dorean. Talk to you later may gagawin pa ako. Bye" Aniya saka ibinaba ang tawag.

Napatingin naman ako sa cellphone, they're still not okay? What happened to them? As I remember they are so close and then suddenly Brent approached me and the three of us become friends but he told me that he likes Brent and he got jealous of me, he didn't told me why but after that we became much closer pero nung graduation na namin nung college ay nakita ko itong umiiyak habang patakbo sa labas ng gate, kinabukasan tinanong ko kung ano ang problema but then he didn't tell me what was the reason why he was crying back then at nagulat na lang ako ilang araw lang nun ay nag ibang bansa na ito, I even tried to asked Brent but he always changed the topic.

I wonder what happened to those two.

Give me love (BXB)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon