Give me love (BXB)

Chapter 31

Chapter 31

"Am I falling in love with him again? "

Napailing na lamang ako sa mga salitang pumapasok sa isip ko. No, I already made my decision to stop and forget about the feeling I had to Sean. Isang beses na ako nitong nasaktan kaya ayaw ko ng mangyari pa ulit iyon.

Ayaw ko ng masaktan ulit.

"Ma! " Napatingin naman ako kay Dean na buhat-buhat ko ngayon

Ngumuso naman ito habang hawak ang tiyan nito na nagsasabing gutom na siya kaya naman napangiti ako at nagtungo sa kusina pero habang papunta ako doon ay may naamoy akong mabangong nilulutong pagkain.
I slowly followed the smell of the food until I finally arrived, I saw the back of the man who's cooking the delicious food. Lumingon naman ito habang hawak ang plato at ang laman nito ay ang pagkain na kanyang niluto.

Inilapag niya ito sa lamesa, he gave me a warm smile na kaagad na nagpabilis ng tibok ng puso ko.

"Let's eat" He said and took off my small and pink apron.

Imagine, Sean who is a dominant alpha wearing a small and pink apron with has a heart on the center of it. Ilang minuto kaming nagtitigan ni Sean at para bang matutunaw ako sa mga tingin na ibinibigay niya saakin. I can't looked away my heart is beating so fast that everything around us is just peaceful.

"Food! " I snapped out of my thoughts when I heard Dean, happily shouted.

I shook my head and we sat on the chair, may maliit na upuan para kay Dean para hindi ito mahulog bale magkaharap kami ni Sean ngayon habang napapagitnaan namin si Dean.

It's like we are a family.

Nagsimula naman kaming kumain ng pagkain na inihanda saamin ni Sean and he did not failed us, no matter what I'll do Sean's food will always be delicious. Maasarap magluto si Sean at kitang-kita ko naman ang tuwa sa mukha ni Dean habang kinakain ang pagkain na niluto ng kanyang ama.

Sean looked so happy looking how happy Dean eating the food he made, he looked at me and gave me a warm smile, I smiled back at him saka nagpatuloy sa pagkain.

--------

Nang matapos kami sa pagkain ay sinimulan ko ng iligpit ang mga plato, Sean insisted na siya na pero nagpumilit din ako na ako na at siya na magbantay kay Dean.

Dean also like Sean, I can see how much Dean is happy with Sean, tuwing pumupunta ito sa bahay ay kaagad nakikita ang saya sa kanyang mga mata. Bukambibig din nito si Sean dahil sa mga laruang binibili nito sa kanya.

I wonder what will react if I tell him that his father is Sean.

Umiling naman ako saka sinumulang hugasan ang mga plato na pinagkainan namin, Sean and Dean was inside in our room. They are probably playing with the toys he bought to his son.

Ilang minuto bago ako natapos sa paghuhugas, pinunasan ko muna ang basang kamay ko sa maliit na tuwalya saka pupuntahan sana ang mag ama nang biglang mag ring ang cellphone ko, tiningnan ko naman kung sino ang tumawag at nakita ko ang pangalan ni Abel, I didn't hesitate to answer his phone call.

"Hello? " I asked.

"Dorean, how are you? How's Dean? " Sabi nito sa kabilang linya.

"Don't worry, he was with Sean"

"Sean? It's already this late. Is he staying there? "

"Yeah but just for tonight. Umuulan pa naman kasi kaya mas mabuti dito muna siya magpalipas ngayon"

Natahimik naman sa kabilang linya si Abel kaya naman tiningnan ko kung pinatay niya at nakita ko naman hindi pa naman niya ito pinatay.

"Do you.. " Paninimula nito. "Do you still love him? " Tanong nito na kaagad nagpatahimik saakin.

I told Abel about what Sean told me about making his decision na pati ako ay babawiin niya rin. Abel didn't say anything but I know he will just going to support what's my decision.

"I don't know.. I don't know anymore" I murmured.

Natahimik naman ito sa kabilang linya, ilang minuto bago ako makarinig ng mabigat na buntong hininga.

"Basta kung ano ang magiginh desisyon mo, I'm always here to support you" Aniya na ikinangiti ko.

"Thank you Abel" I said.

"Sige na, puntahan mo na yung mag ama mo at magtatrabaho pa ako" Aniya saka pinatay na ang tawag.

Humigpit naman ang hawak ko sa cellphone habang di parin natatanggal ang ngiti sa labi. I'm so happy to have Abel, he's a the type of friend that everyone should have.

Tumikhim muna ako bago ko naisipang puntahan ang kwarto, nang makarating ako sa tapat ng pinto ay hinawakan ko ang doorknob saka dahan-dahan pinihit ito at binuksan.

Halos matunaw ako dahil sa nasilayan ko, Dean was laying on Sean's chest. They are both sleeping peacefully, napangiti naman ako saka dahan-dahan lumapit sa kanila.

I should wake him up para makalipat na ito sa guestroom, umupo naman ako sa tabi ni Sean saka aakmang tatapikin ang balikay nito nang hulihin nito ang kamay ko saka hinila ako papalapit sa kanya.

Ang isang kamay niya ay nakapulupot saakin habang ang isa ay nakahawal kay Dean para hindi ito malaglag habang natutulog ito sa dibdib ng kanyang ama, tumingala naman ako saka sinilip ang nakapikit na mukha ni Sean.

"Sean.. I—"

"Let's just stay like this for awhile. Please, Dorean. I promise I won't do anything" He breathed.

Napayuko naman ako saka mas isiniksik ang sarili ko sa kanya saka dahan-dahan ipinikit ang mga mata ko at pinagbigyan ulit ito sa gusto niya. Naramdaman ko naman ang kamay ni Sean nakapulupot saakin na mas humigpit pero hindi ganun kahigpit para masaktan ako.

"Thank you" He whispered and I smiled.