Precious Secret • SB19 Pablo [COMPLETED]

CHAPTER 33: Misunderstanding

Chapter 33: Misunderstanding

Naging matamlay si Ashi pagkatapos ng nangyari. Hindi na siya ngumingiti, hindi na rin siya tumatawa. Madalas siyang nakatulala at tahimik lang sa isang tabi. Mukang napakalaki talaga ng epekto sa kaniya nung nangyari.

I sighed while looking at Ashi who's sitting alone at the sofa while silently playing with his goat stuffed toy. He's not the same anymore. Tahimik nalang siyang nag-lalaro at hindi umaalis sa isang tabi.

"Pau, nag-aalala ako kay Ashi." I held his hand to capture his attention.

Nakaupo rin kami sa sofa pero nakatutok naman siya sa cellphone niya. Nag-angat naman siya ng tungin kay Ashi tsaka bumuga ng hangin.

"Natrauma siya sa nangyari." matamlay niyang sabi.

"Sa tingin mo ba kailangan natin siyang ipatingin sa psychologist? Paano kung hindi na siya bumalik sa dati? Paano kung ayaw na niyang lumabas? Hindi pwede yun Pau, kailangan niyang mabuhay ng normal." I'm worried about his future.

He sighed again. "Magtatanong tanong ako sa mga kakilala ko kung may alam silang psychologist. Subukan natin siyang ipatingin para hindi na lumala yung takot niya."

I nodded then looked back again at Ashi. I stood up then went to sit beside him. Hinaplos ko ang ulo niya tsaka ko siya hinalikan doon.

"Nagugutom ka na ba baby ko?" malambing kong tanong.

Umiling lang siya at nanatiling nakatingin sa laruan niya.

I sighed then hugged him from the side. "Love na love ka ni Mama. I'll do everything for you my little angel."

Bumitiw ako sa yakap tsaka ko hinalikan ng pisngi niya. "Gusto mo bang mag-laro tayo? Ha?" nakangiti kong tanong sa kaniya.

Hindi siya umimik. Matamlay ang itsura niya at parang walang interes sa mga bagay-bagay.

"Play daw kayo ni Piso oh. Sige na." I tried to convince him but he's still not responding.

Pumikit ako tsaka ko pinigilsn ang mga luhang nag-babadyang bumagsak mula sa mga mata ko. Huminga ako ng malalim at niyakap nalang ulit si ashi.

My baby boy is not the same. He changed a lot. Hindi na siya yung dating Ashi ko. And it's my fault why he's being like this. All of our problems started because of me.

Nag-simula lang naman ang lahat noong may lumabas na article at issue tungkol kay Papa. At simula noong araw na 'yon, unti-unti nang nadungisan ang pangalan ko, at nag tutuloy-tuloy pa iyon hanggang ngayon.

Kampante ako noon dahil ako lang ang naaapektuhan, ako lang ang nasasaktan at ako lang ang nasisiraan. Pero habang tumatagal, parami na rin ng parami ang mga taong mahalaga sa'kin ang naaapektuhan. Gaya nalang ngayon. Ang grupo namin, si Ashi, ang pamilya ko.

Yung sa Radkidz? Hindi na ako mag-dadalawang isip na ako rin ang may kasalanan no'n. Tiwala ako kay Paulo na hindi sila gagawa ng ikasisira ng produkto nila. At ang tanging pumapasok lang sa isip ko ay idinadamay na rin nila pati ang mga taong mahalaga sa buhay ko.

Lahat ng galaw ko, binabantayan ng mga tao. Bawat maling kilos ko, malaking bagay na agad sa iba. Privacy? Hindi iyan uso sa mga taong gaya ko.

What if... What if I just go somewhere else? Somewhere that no one knows who I am. Somewhere safe and peaceful. Sa lugar na magkakaroon ako ng payapang pamumuhay kasama ang anak ko.

And what if... What if I c-cut my connections to my members? Para hindi na sila madamay sa gulo. At paano kung... k-kung makipaghiwalay nalang muna ako kay Paulo? Hindi ko na kasi kakayanin kung pati siya ay madadamay din. Nadamay na si Ashi, hindi ko na mapapatawad ang sarili ko dahil doon. Lalong lalo na kung madamay pa si Paulo.