The Lost Memories (Dela Ruel Series #1) COMPLETED

A43

"Hindi maganda sa bata kung ganyan ka rhian" bulong sakin ni Joanna. napa-tingin naman ako sa aking plato at hanggang ngayon ay wala pa din ako gana kumain.

"alam mo hindi ka makaka pag paliwanag sa taong sarado ang isip rhian" anya ni katrina. sumubo naman ako at pinilit ko kumain.

"kailan ba ang sunod mong hearing?"

"hindi ko pa alam siguro malalaman ko kung bumisita ulit ang attorney ko" matamlay kong sabi

"hayaan mo rhian makakawala ka din alam mo naman sa sarili mo na hindi ka mamamatay tao na kagaya samin"

"kagaya ko rin kayo" taka naman sila tumingin, napabuntong hininga naman ako "pinatay ko si Robert velasco"

"i-ibig sabihin totoo ang bintang nila?"

"yeah but bata pa ako nang pinatay ko siya" napa-kuyom naman ako at unting-unti ulit inalala

"p-pwede ba yun? bata kapa nun" binatukan naman nito ni Joanna "aray ko naman!!"

"kahit sino may kayang pumatay pero ang pinag kaiba ay ang mga dahilan"

"ano nga ba ang dahilan rhian?" tignan ko naman sila at mukang curious sila sa kwento nang buhay ko.

"ayos lang kahit hindi mo sabihin rhian pero alam ko kahit ipis ay hindi mo kaya patayin lalo walang sapat na dahilan" tinignan ko naman si Joanna at ngumiti. Kahit ilang taon ko lang ito nakasama ay alam nito agad ang ugali ko.

bakit ganon kung sino pa ang mga taong panandalian lang na nakasama ko sila pa ay mismong kilala ako. pero bakit ang kung sino pa ang taong minahal at pinakita kung sino ako siya pa ang hindi pa ako kilala.

nalulungkot ako dahil akala ko siya ang unang maniniwala sakin, akala ko siya ang unang nandyan sa tabi ko at sabihin na hindi ko iyon magagawa.

naging tahimik naman ang buhay ko simula nag away sila Joanna habang pinaprocess pa ang kaso ko sabi nila attorney Juarez na baka ang susunod kong hearing ay iyon na ang last.

"kaya kung ako sayo ms. Vasquez sabihin mo na ang totoo" anya nang attorney

"wala na pa bang ibang paraan attorney?" tanong ni trinity. umiling naman ang binata

"there is no way ms. Vasquez lalo ang pinabato naman satin ang pagkamatay ni mr. velasco"

"pero aksidente iyon!" galit na sabi ko

"let's say it's an accident do you think someone will believe if they don't know what the whole thing happened? no ms. Vasquez kaya nga ako nandito para sabihin mo ang totoo!"

natahimik naman ako dahil sa sinabi nito, "I'm here to help you pero ikaw ang sarili mo hindi mo kaya tulungan! paano ka makakalaya at makita ang anak mo kung ayaw mo sabihin"

"it's not easy"

"yes it's not esay, pero kung yun lang ang baraha mo upang makalaya dito sa kulungan haharapin mo" nakikita ko naman na nauubusan na ito nang pasensya sakin.

"ito ang tandaan mo ms. Vasquez you can't get rid of your fear unless you can fight back ... ito na ang huling hearing mo hindi natin alam kung mananalo pa tayo pag isipan mo ang sinabi ko ... You need to defense your self no others" pagkasabi nito ay umalis.

"he is right rhian alam ko sobrang masalamuot ang pinag daanan mo pero wag mo ilibing ang sarili mo sa nakaraan" anya ni swann

"nandito kami upang tulungan at gabayan ka pero naka depende pa din iyon sayo kung gugustuhin mo" dugtong nitong sabi. nag bilin muna sila sakin bago umalis

buong gabi ko naman pinag isipan ang sinabi sakin tatlong araw na lang ay hearing ko na ulit kung hindi man ako mananalo ay hindi ko na makikita ang anak ko. Napa hawak naman ako sa tiyan ko ayaw ko isilang ang aking bunso dito sa loob.