Teresa tahmin ettiğimden daha kötüydü. Yatağının içinde cenin pozisyonuna kıvrılmış yatıyordu. Tom biraz ötedeki tekli koltukta oturuyordu. "Sen de mi geldin? Arkadaşlar ölmüyorum, neden ölüm döşeğindeymişim gibi toplandınız?" dedi Ethan'ın uzattığı sıcak su torbasını alırken. "İyiyim ben. Hadi gidebilirsiniz. " Eliyle bizi kovsa da hiçbirimiz çıkmak için bir harekette bulunmadık.
"Şu halin mi iyi?" diye sordum yatağının kenarına otururken.
"Üç kişi oturmuşsunuz regl döngümü takip ediyorsunuz. Bu kadar utanç verici çok az şey olabilir. Başka işiniz yok mu sizin?"
"Tess, ağrıdan resmen titriyorsun. " dedim bir peçete alıp ona uzatırken. Yine burnu kanamaya başlamıştı. Bir sonraki adım gözlerinin kanaması oluyordu genelde. İlk gördüğümde beyin kanaması geçirdiğini düşünsem de artık alışmıştım. "Seni şu halde nasıl yalnız bırakalım?"
"Üçünüz birden durmayın başımda!" diye çıkıştı. "Bacaklarım koptu zaten sanırım."
"Benim odamda dinlen. " dedim, daha küçük olsa da en azından bir banyosu vardı ve titreyen dizleriyle her seferinde buradaki kadar fazla mesafe katetmesi gerekmeyecekti.
Ethan
"Bu kadarı da normal olamaz. " dedi Tom Teresa'nın odasının kapısını kapattığı sırada. "Medikal bir sorun olmalı."
"Atlantis'te bile ikna edemedik onu nasıl ikna edelim şimdi?"
"Onu böyle görmekten nefret ediyorum."
"Çocuklar?" Tom annesinin sesinin geldiği tarafa döndü. "Ne yapıyorsunuz? Senin Anna'yı alman gerekmiyor mu?"
"Galen yapamaz mı bugün? Zaten öğleden sonra dersi de yok çok geç kalmazlar yürüyerek de olsa. "
"Neden?" diye sordu Marie. Tom elindeki temiz kıyafetleri kaldırdı.
"Teresa'nın bize ihtiyacı var. " diye açıkladı. Teresa, Claire'in odasındaydı. Kusmaya başladığında güç bela banyoya daha yakın bir odaya geçmeye ikna etmiştik. İkimizden birinin odasını kabul etmediği için Claire ısrar etmişti kendi odasını teklif etmişti.
"Bu kadar dramatik olmanıza bayılıyorum." dedi başını iki yana sallayarak. "Odasında mı? Sabah da yoktu."
"Claire'in odasında. " Daha doğrusu Claire'in banyosundaydı. Yerde. Bitap düşmüş halde.
"Bir problem yok değil mi?"
"Kendini iyi hissetmiyor." diye cevapladı Tom.
"Fabia'yı göndereyim mi? Neyi var? Claire ile mi-"
"Öyle değil, anne. " dedi Tom. "Regl ağrısı. Midesi bulanıyor."
"Ah, bir dakika sizin neden böyle bir durumdan haberiniz var?" diye sordu büyük bir kanunu çiğnemişiz gibi.
"Neden haberimiz olmasın?"
"Bu kadınsal bir problem. Özel bir problem. "
"Yerde iki büklüm kusarken arkadaşımın neyi olduğunu bilmeyi yeğlerim." diye cevapladım Marie'nin bakışlarını tutarak. Tom'un boş elindeki parmakları hareket etmeye başladığında bunun rahatsız edici bir konuşmaya dönüştüğünü fark ettim.
"Doğru değil." dedi Marie oğlunun elinden kıyafetleri çekip alırken. "Teresa kendisini idare edebilir. Her kadın bunu yaşıyor."
"Anne-" Marie işaret parmağını kaldırarak Tom'u susturdu.
"Siz erkeksiniz, eğer çok ihtiyacı varsa annesine gidebilir. Hadi, Anna'ya geç kalacaksın." Teresa, annesine gitmektense ölmeyi yeğlerdi. "Ethan senin de daha az sapkınlık içeren bir meşguliyetin vardır eminim, git onu yap."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Atlantis'in Beş Kurucusu - Yeni Umut Dünya (Düzenleniyor)
Viễn tưởng--En yüksek Bilim Kurgu #1, Fantastik#1-- "Beni kapının önünde bıraktın. Bir ay sonra döneceğini söyleyip. Beş yıl, iki evren, on kıta sonra kafana silah dayamam gerekti beni geri alman için. " Uyarı: Bir önceki hikaye düzenlenme aşamasında olduğu i...
