Sofia, Myra'yı bulup getirdiğinde Claire çoktan uykuya dalmıştı -Tom'a göre sonunda bayılmıştı. Myra iç geçirerek orta sehpanın çekmecesini açarak çıkardığı battaniyeyi kızının üzerine örttü. Claire battaniye kendisiyle temas eder etmez sıçrasa da uyanmadı. "Uyumadan önce nasıldı?" diye sordu bize dönerek.
"Huysuz." diye cevapladım
"Onu kastetmedim. Bana da kızgın ama annen zorla ayakta durduğunu söyledi yanıma geldiğinde." Myra'nın buraya gelmesi neredeyse yarım saati bulmuştu.
"Önemli olduğunu düşünseydin daha hızlı gelirdin." diye belirtti Tom. Claire benim çekilmez olduğumu düşünüyordu akşamdan kalma halimle, henüz Tom'un acımasız açık sözlülüğüyle şereflendirilmemişti.
"Teresa ile ilgileniyordum," Bakışlarında beni şaşırtan bir şey gördüm, Teresa'nın iyiliğini Claire'in iyiliğinden daha çok önemsiyordu. Kendimi bunun Claire'in iyileşme gücünden kaynaklandığına inandırmak istesem de başka bir şey olduğundan şüphelenmeden edemiyordum. "Claire'in başı döndüğü için arkadaşınızın iyiliğini savsaklamamı isterseniz o başka tabi."
"Claire senin kızın." dedim fazla alınmamış gibi durmaya çalışarak. Kaçtığında da bu tavırla aramamış olmaları ihtimali çok yüksekti Claire'i.
"İdare edebilir. Teresa'nın durumu daha önemliydi. Hata yapmadığından emin olmalıydım."
"Neredeyse gece yarısı oldu, gitmiyor muyuz?" diye sordu Nate içeri girerek. Myra, uyumakta olan Claire'i işaret etti. "Ona ne oldu?"
"Yorgun düşmüş. " dedi Myra boşvermiş bir tavırla.
"Bir daha bu kadar hayati bir hata yapmamayı öğrenir umarım. " dedi Nate. Claire'in ciddi bir sorunu olabileceğini neden düşünmüyorlardı? Yarı baygın onu kaldırdığımda bile yolunda gitmeyen bir şeylerin olduğunu sezmiştim. "Tom benimle gelir misin?" Tom bana bir bakış atsa da herhangi bir yorumda bulunmadan Nate'i takip ederek çıktı. Nate geri döndü birkaç esnek adımla. "Bir saat sonra uyandır, gitmemiz gerek." Myra başıyla onayladı.
"Ethan, Fabia'ya kitapları taşımakta yardım eder misin? Ben gidecektim ama Claire'in yanında kalmam daha iyi olacak gibi." dedi Myra kibarca beni kovarak. Claire huzursuzca uykusunda döndü. Bir şeyler sayıklıyordu. Ne gördüğüne şöylece bir bakmak çok çekici gelmişti. Ama zihni beni daha önceleri gibi olduğu gibi çekmiyordu- "Ethan?"
"Affedersin. " dedim kendimi Claire'in zihnine balıklama dalmaktan son dakikada durdurarak. "Nereye gideyim?"
"Üst katta görürsün o yığınların içinde bir yerdedir." dedi beni eliyle savuştururken.
Gerçekten de kitap yığınlarının arasında buldum Fabia'yı.
"Fabia?" diye seslendim kitap yığınlarının önünde durduğu odanın içine doğru.
"Buradayım!" dedi koridorun sonundaki odadan başını çıkararak. Kucağında kitaplarla bana doğru yürüdü. "Claire'in eski kitaplarını da boşaltıyordum. Ne oldu?" Tozlu kitapları yığının üzerine bıraktı.
"Myra yardım etmem için gönderdi. Başından savmak için büyük ihtimalle." dediğimde kadın güldü.
"Kibarca kovulmuşsun, eh madem buradasın, hadi gel bana yardım et." dedi başıyla onu takip etmemi işaret ederken. Üzerinde sarı, beyaz ve turuncu saksılarla dolu bir kitaplığın önünde durdu. İlk iki raf zaten boşalmıştı üçüncü raftaki kitapları kucaklayarak iki part halinde bana verdi." Ağır, değil mi? " Başımla onayladım.
"Bunlar Claire'in miydi?" diye sordum en üstteki kitabın kapağını okumaya çalışırken.
"Küçücük kollarıyla o anatomi kitabını her yere taşımıştı." dedi Fabia gülerek. Diğer raftaki daha romanları da kendi kucağına alıp önümden yürümeye başladı. "Hepsini ezberlemesinin pek işe yaramayacağını anlayınca bir daha yüzüne bakmadı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Atlantis'in Beş Kurucusu - Yeni Umut Dünya (Düzenleniyor)
Viễn tưởng--En yüksek Bilim Kurgu #1, Fantastik#1-- "Beni kapının önünde bıraktın. Bir ay sonra döneceğini söyleyip. Beş yıl, iki evren, on kıta sonra kafana silah dayamam gerekti beni geri alman için. " Uyarı: Bir önceki hikaye düzenlenme aşamasında olduğu i...
