"Uyarı değil ceza bilirdim ve sevgiden önce nefreti öğrenmiştim."
Bir nefes bir can demekti. Canın üflenmesi ya da terk etmesiydi.
Günah ağır bir bedele gebeydi.
Âdem işlediği günahın esiri, geçmişin eliydi.
Her insan bir amaç uğruna gelir dünyaya...
Lütfen oy verip yorum bırakmayı ve bölümlerden haberdar olmak için hesabımı takip etmeyi unutmayın. TAN VAKTİ'ni kütüphanenizde görmek beni mutlu ediyor ^^
Keyifli Okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Swallow The Sun - Falling World
10. BÖLÜM: İBLİSİ ÇAĞIRIN
Tanrıcılık oynayan adam eline bir kalem aldı. Kalemin dışı öfke ile doluydu, kalemi tutan el ise acıyla. Bembeyaz kağıdın üzerinde bir ileri bir geri oynadı kalem. Mürekkebi kandan, bıraktığı iz ise mezardandı.
Bir ölüm listesi hazırladı adam ve başına da benim adımı yazdı.
Salonun ortasında omuzuma atılan battaniyeyle şömineye yakın kalan koltukta oturuyorum. Fırtına kuvvetlenmiş çakan şimşekler evin camlarını titretmeye başlamıştı. Ağaçların kuru dalları birbirine çarptıkça insanın tenini ürperten bir ses yükseliyordu ve sanki yer ile gök bu gece bir olmuştu, yağmurun aktığı bahçe gecenin karanlığına karşı gelemeyip yutulmuştu ve alınan hasar günün ilk ışıklarında belli olacaktı.
Odada birkaç koruma vardı onun dışında herkes dışardaki koşuşturmanın bir parçasıydı. Zülfikar ve diğer adamlar babamın emrinde ormanda bana saldıran adamı arıyorlardı ama onları yanlış tarafa yönlendirdiğimden Okan ormandan yakalanmadan çıkmak için yeterli zamanı bulmuştu.
Okan...
Zekasıyla her geçen gün beni yeniden şaşırtmayı başarıyordu ve bunun yanına da becerileri eklenince onun yetiştirilmiş en iyi silah olduğunu düşünüyorum. Askeriyede birçok askerin yapabileceğini tek başına yapabildiği yetmiyormuş gibi askerleri yönlendirmede de çok iyiydi onunla çalıştığım zamanlarda liderlik ruhunun komutanlığa nasıl nakış gibi işlendiğini gördüm. İki farklı kişiliği yoktu tam tersine bir ruhta tüm becerileri barındırıyordu.
