"Uyarı değil ceza bilirdim ve sevgiden önce nefreti öğrenmiştim."
Bir nefes bir can demekti. Canın üflenmesi ya da terk etmesiydi.
Günah ağır bir bedele gebeydi.
Âdem işlediği günahın esiri, geçmişin eliydi.
Her insan bir amaç uğruna gelir dünyaya...
Hız kesmeden bölümleri paylaşmaya devam ediyorum, lütfen yıldıza basmayı ve yorum atmayı unutmayın!
Keyifli Okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
COMODO, Enzalla - Rescue
Brambles - In The Androgynous Dark
13. RUHTAKİ MAKAS KESİKLERİ
Maçka parkında günün ilk saatlerinde elimizde biralarla buluşma için adamların gelmesini bekliyorduk. Bankın üzerine çıkmış ayaklarım oturağa basacak şekilde oturuyorum ve Kenan, kamuflajımıza uysun diye verilen kaykayların biriyle düşmeden kaymaya çalışıyor.
Uzaktan bizi izleyen Okan'ın bize kaykay verdiği için kendine içten içe sövdüğünü biliyorum ama en azından Kenan'ın bin bir çeşit sorusunu cevaplamaktansa iki de bir düşmesini izlemeyi yeğlerim hem bazen kıçının üstüne düştüğünde sessizliği inleten gülüşümde gergin ortamın havasını bir nebzede olsa yumuşatıyor.
Arkamızda kalan ağaçlı yolun içerisinde ayak seslerini duyduğumda Kenan'a benimle gelmesini işaret edip banktan sıçrayarak indim ve kenara dik bir şekilde sabitlediğim kaykayı kolumun altına sıkıştırdım. Banktan atlar atlamaz Kenan'ın "Siktir, etek giymeyi gerçekten bilmiyorsun değil mi?" dediğini duysam da cevap verecek zamanımın olmadığını bildiğimden kulak ardı ettim.
Ağaçların sıklaştığı ve karanlıkla bezenen yola girdiğimizde bankta oturan iki adam gördüm. Bizim gibi kılık değiştirmekle uğraşmamışlardı ama spor giyindikleri içinde yanımızda sırıttıkları da söylenemezdi. Adamlardan biri bizi görünce banka sırtını yaslayıp oturan adamın bacağını dürttü ve o da bize doğru baktı.
"Okan nerede?" dedi tedirginlikle sırtı yaslı olan. Yüzü karanlığın içerisinde kamufle olmuştu ama yine de gerginliği anlaşılmayacak türden değildi. "Bize kendi geleceğini söyledi, ona açıkça velayeten birilerini kabul etmediğimizi söylemiştik, Vladamir bu konuda oldukça açık konuştu."
"Okan yok Melsa Güner verelim." Diye karşılık verdi Kenan. Sesi şaşırtıcı derecede kendinden emin çıkmıştı.
Adamlar ismimi duyunca kendilerini dikleştirdiler ve diğeri başını eğdi. "Ben Selçuk bu da Egon."
"Egon Rus ismi mi?" Kenan'ın meraklı sesi ikisinin gülümsemesine neden oldu.
Ve Egon "Hayır, Rus asıllıyım ama ailem Almanya'da yaşıyordu." Dedi. Böylece merakı giderilen Kenan hoşnut kalmış şekilde başını salladı.
