Ses

14.bölüm

Multide Yiğit var :) Ayrıca hikayenin yeni kapağında Melodi ve Bulut var canlar. Hikaye kapağı için canım kankam Up-beats 'e teşekkür ederiyorum. Ayrıca bölümün şarkısı Duman-Bal...
Sabah kalaktığımda içimde bir şüphe vardı. Napacağımı bilmiyordum. Bulut'a ne diyecektim bilmiyordum. Bugün okulda kesinlikle ondan kaçacaktım. Gerçi çocuk sıra arkadaşım nasıl kaçayım. Kafamı yormamaya çalışarak okul üniformamı giydim. Saçlarımı açtım. Ve gözüme rimel sürdüm. Annem ve babam çıkmışlardı. Annemin masaya bıraktığı nutellalı krepleri yedim. Siyah konverslerimi de giydikten sonra kapıyı açtım ve dışarı çıktım. Yigit de evden çıkıyordu. Ona gülümsedim. O da bana gülümsedi. "Günaydın güzellik. " dedi. Bu lafı beni utandırmıştı. "Günaydın. " dedim. "Eee alıştın mı bari buralara?" dedim o da "Yani evet yavaş yavaş alışmaya başlıyorum." dedi. "Ee iyi ozaman." dedim. O da "Neyse ben seni tutmayayım. Belli ki okula gideceksin. Bende şimdi okula gidiyorum zaten." dedi. Bende gülümsedim ve "Tamam ozaman sonra görüşürüz. " dedim ve yürümeye başladım ki kolumdan sıkıca tuttu. Hemen ona döndüm. "Şey ben sana söylemeyi unuttum. Yani benim okuldaki işim kısa. Bugün senin okulun bittiğinde seni okuldan almak istiyorum. Seni çok seveceğin bir yere götürmek istiyorum. Bir nevi sana süpriz yapacağım. " dedi. Merak etmiştim. Hemen gülümsedim. Çantamdan kalem aldım ve eline telefonumu yazdım. Kahkaha attı ve bende güldüm. "Bu benim cep telefonum sana okula gittiğimde okulun yerini mesaj atarım. " dedim ve gülümseyerek yürümeye devam ettim. Okula yürüdüm. Keyifle içeri girdim. Bulut yoktu. Onu merak ediyordum. Ama şuan burada olmaması iyiydi. Nefes yanıma oturdu. Ona bakmıyordum. "Melodi bir baksana bana kanka." dedi. Hiç bakmıyordum. Dikkate almayacaktım onu. "Melodi Deniz hamile." dedi ve şok oldum. Hemen ona döndüm. "Sen nasıl nasıl yaparsın ona böyle bir şey?!!!" diye bağırdım.  Ve ona tokat atacaktım ki bileğimi yakaladı ve "Saçmalama kızım ya. Bana dönmen için dedim. Sence olabilir mi öyle bir şey. Sonuç olarak bana döndün. " dedi ve sırıttı. "Ne söyleyeceksen söyle Nefes." dedim sinirle. O da "Melodi bu akşam okul çıkışında yarışma için prova var. Bugün başlıyor provalar. Biz bugün çıkmayacağız ama diğerlerinin performanslarını izlemek durumundayız ki ne kadar iyi veya kötü olduklarını görelim. Yarın da biz çalacağız."dedi. Aslında içimde fırtınalar kopuyordu. Nasıl herkesin karşısında şarkı söyleyecektim. Ona belli etmemek için hemen "İyi peki." dedim. O da "Melodi lütfen yapma böyle soğuk davranma. Ben unuttum her şeyi. " dedi. Sanki ben kendimi suçlu hissediyordum da ona soğuk davranıyordum. "Ya de get." dedim. O da kahkaha attı ve gitti. Valla salak bu çocuk ya. Sırıtmaya başladım. Dersler çok sıkıcıydılar. Güneş teneffüste yanıma geldi. "Naber?" dedi gülümseyerek. "İyi senden naber?" dedim. O da gülümsedi. "Valla çok iyiyim. Mert ile bugün cafeye gidiyoruz. Bana çok önemli bir şey söyleyecekmiş. Tabi şu provalardan sonra gideceğiz. " dedi. Gözleri parlıyordu benim kardeşimin. Güneş'i böyle görmek beni okadar mutlu ediyordu ki. Ona sıkı sıkı sarıldım. "Sen her şeyin en iyisine layıksın." dedim o da hemen anlatmaya başladı. "Melodi öyle mutluyum ki. İlk defa bukadar mutlu ve enerji dolu hissediyorum kendimi. Onun yanında olduğum her saniye çok mutluyum. Ben sanırım bu çocuğa feci aşığım." dedi. Ona gülümsedim. Sonra yanımıza Deniz oturdu. "Vallaha dövmek istiyorum onu." dedi sinirle. Ikimizde şaşkınlıkla ona baktık. "Kimi?" dedim o da "Kimi olacak Ebru denen kızı. Nefes'e asılıyor ve Nefes de gayet rahat." dedi. Bende hemen "Oy oy benim denom kıskanmış mı?" dedim ve yanaklarını sıktım. Bana insan değilmişim gibi baktı. Ve sonra son derse girdik. Bulut hala yoktu. Son dersten çıkınca sınıfa Yiğit girdi. Sınıfımı bile bulmuştu ya helal. "Selam." dedi ve yanıma geldi. Bende ona gülümsedim. "Nefes ile tanıştık. Meğer çok yakın arkadaşınmış.Baya iyi kanka olduk Nefes ile. Beni de çalışmaya davet etti. Şarkı söylediğini bilmiyordum ayrıca. Çok sevindim. Ortak yönümüz olması ne hoş. " dedi bende ona gülümsedim. Provalara indik. Grubun yanına oturdum. Yiğit de yanıma oturdu. Bir iki grup çıktı. Onlardan iyiydik diye düşünüyordum. Bulut'un olmaması ilginçti. Onsuz okul eksikti. Yiğit bana bakıyordu. Bende ona. Neden ona bakarken Bulut'u düşünüyordum. "Biliyor musun o kadar güzelsin ki sana tonlarca şarkı yazabilirim." dedi. Gülümsedim. Ama kesinlikle yapmacık bir gülümsemeydi. Yiğit tatlı bir çocuktu. Yakışıklıydı. Ama nedense aklımda Bulut varken bu sözleri beni etkilemiyordu. Bulut ne zamandan beri aklımdaydı. Bilmiyorum. Ne zamandan beri onu bukadar merak eder olmuştum. Bilmiyorum. Kızlar bana bakıp gülümsüyorlardı. Tabikide onlara Yigit'i ve Bulut ile ilgili olan her şeyi mesaj atmıştım. O nedenle bana sırıtıyorlardı. Onlara çok ciddi bir şekilde baktım. Sanki sonra görüşeceğiz sizinle de gibi bakıyordum onlara. İkiside bana bakmayı kestiler ve ikiside ağzı açık sahneye bakıyorlardı. Suratımı ekşittim ve bende sahneye baktım. Bulut oradaydı. Gitarı elinde mikrofonun başındaydı. Beni görmemişti. Merak ediyordum sesini.  Yanındaki gıcık kızlar sinirlerimi zıplatıyorlardı. Melin piyano çalıyordu. Aleyna ise keman çalıyordu. Selin bateri çalıyordu ve Merve de gitar çalıyordu.   Duman grubunun Bal şarkısını çalmaya başladılar.(Multiyi açın) Heyecanla Bulut'a bakıyordum. Sanki o an sadece o vardı. Sadece kulaklarımda onun sesi vardı. Gözlerimiz buluştu. Ve şarkıya başladı. "Aşkım sen benim canımsın, kanıma karışmış kanın..."diye devam etti. Gözlerim dolmaya başladı sadece bana bakıyordu. Ama ifadesizdi. "Söyle nerdesin bal, artık benlesin bal..." sanki ikimizi anlatıyordu. "Artık sen benim canımsın, canlı kalan tek yanımsın..." dedi ve şarkıyı bitirdi. Büyüleyici bir sesi vardı. Herkes ayakta alkışlıyordu. Yiğit de. "Valla kesinlikle kendime rakip olarak görüyorum. Çok başarılıydı. " dedi ve ayakta alkışlamaya devam etti. Cesaretimi topladım. Sahneden indiler. Ve kimseye bir şey söylemeden Bulut'un yanına koştum. "Bulut!" diye bağırdım. Bana döndü ve boş boş baktı. Arkamdan Yiğit seslendi. "Melodi bekliyorum seni okulun dışında." dedi ve gitti. Bulut ifadesizdi. "Ben sana cevabımı söylemeye geldim." dedim gülümseyerek. "Unut gitsin. Cevabın belli. Anlamalıydım. Unut her şeyi sana söylediklerimi ya da dünü hepsini unut. Sonra görüşürüz. " dedi ve çekip gitti. Gözlerim doldu. Beni yanlış anlamıştı. Yiğit yüzünden her şey berbat olmuştu. Kendimi yere düşüp bayılacak gibi hissediyordum. Hıçkırarak ağlamaya başladım. Ve etraf bulanıklaşmaya başladı. Bayılmadan son söylediğim şey şuydu.  "A-a ama ben seni seviyorum."...
Evet yeni bölüm çok hastayım. Tüm gün evde yatmaktan canım sıkıldı salya sümük bölüm yazdım. Umarım beğenmişsinizdir. Sizi seviyorum. Bölüm sınırı 10 vote demiştim. Ama tabikide öyle bir şey olmadı. Olmayacakta. Artık biliyorum. Yani bu seferki bölümün sınırı 5 vote. Vote ve yorum yapın lütfen. Iyi ki varsınız deniz ,feyza ,sinem isim verme ihtiyaci hissettim. Saolun kızlar.  Sefgilerrr...