Koridordan yükselen seslerle birlikte bir kaç dakika içerisinde elektirikler gelmişti lakin odalarından fırlayan tüm oğlanlar tek yöne koşmaktaydı son hızla.
Hepsi aynı telaş,huşu ve kulak tırmalayan çığlıklarla koridorun sonundaki odaya koşuyordu.
Egemen'in odasının önüne.Erberk korkuyla kalabalığın adımlarına uyum sağlayarak ilerlediğinde ışıkların açılmamış olmasını dilemişti.
Egemen yerde karnına saplanan bir bıçakla acıyla inliyordu.
Ağzından boşalan kanla koridor ıslanırken attığı çığlıklarla birlikte telaşla kalabalık başına toplanıyordu.
Oğlanın kanı koridora sızarken Erberk bir çığlık savurup zar zor durduğu bacaklar üzerine eğilip duvar dibine çömdü acıyla.Kan kaybediyordu.
Egemen bıçaklanmıştı.
Yarı baygın halde ağzından ve karnından kan sızarak karnındaki bıçakla baygın uzanırken Erberk acıyla inledi.X ile kalmalıydı.
Sonsuza kadar.
Sonsuzluktan bile ötede.
X ile kalmalıydı!Erberk telaşla dizleri üzerinde emeklerken ambulansı arayan ve küfürler savurarak merdiven boşluklarında ,camlarda ya da odalarda bir katil arayanlara bakındı.
X sırra kadem basarak ortadan kaybolmayı başarmıştı.Onunla savaşırken boşuna direniyordu..
Görünmezdi.
Egemen yerde acıyla inlerken Erberk ağlamaktan şişen gözleriyle tanıdık bir sima aramaya çalışa da yerde uzanan Egemen'in başında Gediz'i görememişti.
Tuncay ıslak saçları ile Egemen'in başını kaldırmaya çalışıyor bıçağa temas edip parmak izi bırakmadan elleriyle kanayan yere tampon yapmaya çalışıyordu."Bu sefer..."diye yutkundu Egemen acıyla.
"Gördüm...Onu gördüm...""Kim lan! Hangi şerefsiz bu!"diye gürledi ağlayan arkadaşı Egemen'in ellerini tutarken.
"Ege...Diren oğlum ambulans...Yolda... Ege konuş !"
Ege yarı baygın sayıklamalı sürdürdü.
Başı kendine kanına bulanıp,sarı renkteki tutamları kendi kırmızı kanıyla renklenirken.
Güzel tutamlar kandan keçelenirken...Mert'in bembeyaz kesilen yüzü ve koridorun sonunda dayak yemekten eli yüzü şişmiş halde dağılmış suratıyla Ayaz belirmişti.
Telaşla kalabalığa adımlayan Mert ile birlikte yutkundu ve "Gediz nerede Mert?"diye haykırdı Erberk."Ege!"dedi Mert endişeyle kanla bulanan oğlanın yanına adımlarken.
"KARDEŞİM!""Hassiktir..."diye fısıldadı Ayaz ve elleriyle gözlerini kapadı Yağız kanla kaplı oğlana bakarken midesini tutup.
"Ayaz !"dedi Erberk telaşla.
"Gediz nerede !""Bilmiyorum..."diye yanıtladı Ayaz sinirle.
"Bilmek de istemiyorum ! Çocuk ölüyor! Cehenneme gitsin Gediz de!"X yalan söylemiyordu.
Her zaman olduğu gibi.
O an herkesin ne yaptığı hakkında yalan söylemiyordu.Şuan kan kaybından baygın yatan Egemen cidden odada uykudaydı.
Diğerleri kütüphane eşyaları yerlerde ,ıslak havlularlaydı ya da.
Mert ve Ayaz cidden kavgadan çıkmışlardı ki Mert'in vurmaktan eklemleri morarmış Ayaz'ın ise suratı dağılmıştı.
Gediz de hala orada bir yerlerde olmalıydı.Erberk ,Egemen'e bakıp hıçkırırken zar zor doğrulup koşar adımlarla ilerledi kendi odalarına doğru.
Ama duymayı istemediği bir ses yükseldi koridordaki diğer oğlanlardan."YANGIN!"diye gürledi birinci sınıflardan bir oğlan korkuyla.
"YANGIN VAR!"Oda yanıyordu.
Şuan içinde Gediz'in olduğu ve başından beri Erberk ile birlikte oda arkadaşı oldukları o oda .
Tanışma hikayelerine vesile olan oda alevlerle ve dumanla koridoru esir alıyordu.X ne mavi ne yeşil demişti.
İkisini de birbirine karıştırınca turkuazı yaratırdın renk paletinde.Ve turkuaz demek X lügatında...
Kan ve alevler demekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Erberk
Lãng mạnKendi kendini yazan hikaye. Bu hikayede seçimleri,okuyucuları verir. Erberk'in hikayesini birden çok kalem yazar. Seçimini yap,hikayeni oluştur. Verilen direktifleri,eyleme dönüştür. Kalemini çıkar,kendi yolunu yarat.