Evet 28

48 6 19
                                    

<3

__________

3 ay sonra Minho'dan

Her sabah olduğu gibi bu sabahta uykumu alamadan uyanmıştım. Uzun süredir jisungtan önce uyanıyordum.

Evlenmiştik ve küçük sade bir düğün yapmıştık. Biz her ne kadar düğün istemesek de annemler ve bizimkilerin aileleri küçükte olsa bir kutlama yapmak istemişlerdi. Onları kırmamış dediklerini yapmıştık.

Tabi bu süreçte minayı almaya çalışıyorduk. Bir süre daha orda kalması gerekiyordu çünkü prosedür falan filan. Sıkılmıştık. Kızımızı yanımızda görmek istiyorduk artık.

Minayı en son görmeye gittiğimizde ikimize de baba demişti. Çok mutlu olmuştuk hatta jisung bir anda ağlamaya başlamıştı. Onun ağlamasına güldüğümde ise sinirlenip koluma vurmuştu.

Jisung yavaşça gözlerini açıp beni gördüğünde oflayıp gözlerini kapattı. Ondan önce uyanmam onu hem sinirlendiriyordu hem de üzüyordu.

"Minho uyku ilacı alıp uyusan olmaz mı? Hem belki geç uyanırsın. "

Bilmiyorum dercesine omuz silkip ona doğru döndüm ve kolumu beline sarıp başımı boynuna yasladım.

"Sevgilim. Doktora gidelim olmaz mı? Tüm gün göz altların mosmor uykusuzsun. Hayır anlamıyorum nasıl 4 saatlik uykuya dayanıyor bedenin. "

Yine omuz silktim. Gerçekten bilmiyordum. Doktora gidebilirdik ama.

"Doktora gidelim. Sonra da tepeye gidelim olur mu? "

Boş ve bütün şehri gören bir tepe bulmuştuk. Bizden başka giden var mıydı bilmiyorduk, hiç gittiğimizde birini görmemiştik.

"Olur. "

Kolunu omzuma atıp yan döndü ve bana sarıldı. 3 ay boyunca huzuru çok güzel bir şekilde tadıyorduk. Bizimkilerden ayrılmamıştık yine aynı evdeydik ama sanki değildik gibiydi de. Çok fazla sesleri çıkmıyordu. Hatta ilk evlendiğimizde 1 hafta boyunca hoseok'un evinde kalmışlardı.

Hoseokla çok güzel gidiyorduk. Bize çabuk ısınmıştı. Seungminle de mutluydular. Onların mutlu olması bizi de mutlu ediyordu.

"Kalkalım hadi. Bizimkiler kahvaltıyı hazırlamışlardır."

Evet yemek yapmayı öğreniyorlardı yavaşça. Çünkü eve bir bebek gelecekti ve ona iyi bakmamız gerekiyordu. Her sabah kalkıp kahvaltıyı hazırlıyorlardı ve bize yemek yaptırmıyorlardı. Doğruyu söylemek gerekirse gerçekten çabuk öğreniyorlardı ve gayet güzel yemek yapıyorlardı.

Birlikte yataktan kalkıp banyoya doğru ilerledik. Önce jisung sonra ben yüzümüzü yıkadıktan sonra hızlıca üzerimizi değiştirip mutfağa geçtik.

"Günaydın."

Hoseok da burdaydı ve onlara yardım ediyordu. Kahvaltıyı çoktan hazırlamışlardı son olarak kahve dolduruyorlardı. Evde jisung ve benden başka sabah kahve içen yoktu. Ha birde hoseok. O da sabahları kahve içerek güne başlıyormuş.

Jisung yorgun görünüyordu. Birkaç gündür minayı görmek için erkenden kalkıp yurda gidiyorduk. Akşam da çatıda oturuyor ve sohbet ediyorduk. Yaklaşık 1 haftadır günlük rutinimiz aynıydı. Haliyle bu rutin onu yormuştu.

Salonun ortasında dikiliyordu. Yerine geçip oturması için gidip hafiften omzuna dokundum ve kafamla sandalyeyi gösterdim. Hafifçe kafa sallayıp gitti ve sandalyeye oturdu. Bende tezgahtan kahvelerimizi alıp yanındaki sandalyeye oturdum.

Evet °Minsung°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin