ភាគ៧៖បរស្រី

991 85 0
                                    

ក្រោយពីសោយព្រះក្រយារួចរាល់ហេីយ​ ជុងហ្គុក​នាំរាងតូចដេីរទៅបន្ទប់សិក្សា​ ព្រោះថេយ៍ពិតជាចង់ឃេីញថារប្រៀបការតុបតែងទីនោះដូចក្នុងដំណាក់របស់នាយក្រាស់ដែរទេ​ អ្វីដែរនាយតូចខំរំពឹងទុកនោះរលាយអស់​មួយរំពេច​ ទីនេះគ្មានស្អី​អស្ចារ្យ​ផងដូចតែក្នុង​នគរខ្លួនអ៊ីចឹង​ សាំមែនហេីយ​ ឯជុងហ្គុកគិតតែអានសៀវភៅទុកឲ្យគេ​អង្គុយលេីមាត់បង្អួចដកដង្ហេីមធំទាំង​ធុញទ្រាន់​ ។
"​ ជុងតេីទៅណាបន្ដ​ ខ្ញុំអផ្សុកណាស់​ "​ ថេយ៍រេីចុះឡេីងហេីយងាកមុខសម្លឹងរាងក្រាស់ហេីយកម្រេីកបបូរមាត់បន្លឺឡេីងទាំង​ធុញថប់​នាយតូចស្មានថាមក​អង្គុយរៀនក្នុងបន្ទប់សិក្សាហេីយសប្បាយមានឯណា​ ងាកស្ដាំឃេីញសៀវភៅងាកឆ្វេងក៏សៀវភៅជុំវិញគឺសៀវភៅទាំងអស់​ គេមិនចង់ឃេីញឬអានសៀវភៅទៀតទេ​ ។
"​ ថេយ៍​ចង់ចេញក្រៅឬ​ "​ មុននិងនរណាទទូចសុំឲ្យគេជូនមកដល់ពេលនាយជូនមកបែរចង់ទៅដេីរលេងទៅវិញចំមែនហេីយក្មេងនេះ​ ។
"​ ត្រឹមត្រូវ​ហេីយថេយ៍​មកអង្គុយមេីលជុងអានសៀវភៅអ៊ីចឹងថេយ៍​អផ្សុកណាស់​ ថេយ៍​ចង់ចេញទៅខាងក្រៅ​ "​ នាយតូចប្រញាប់វាចាយ៉ាងលឿន​ ព្រោះចង់ចេញពីបន្ទប់នេះណាស់ ។
"​ អ៊ីចឹង​ថេយ៍​ចង់ទៅទីណាយេីងជូនទៅ​ "​ ជុងហ្គុក​បិទសៀវភៅហេីយយកទៅដាក់កន្លែងដេីមរួចងាកមកស្រដីសួរតេីចង់ទៅទីណាកន្លែងណាខ្លះគេ​ស្ម័គ្រចិត្ត​នាំទៅ​ ។
"​ ក្នុង​រាជវាំង​មានអ្វីប្លែកៗខ្លះជុង​ ព្រោះថេយ៍មិនដឹងទៅណាទេណាមួយទីនេះមិនមែនជាកន្លែងថេយ៍រស់នៅផង​ អ៊ីចឹង​សម្រេចចិត្ដលេីជុងហេីយថាពួកយេីងទៅទីណាបន្ដទៀត​ "​ ឲ្យគេរេីសទីតាំងដេីរលេងអ្វីនិងចប់ហេីយ​ គេមិនទាន់ស្គាល់ពី​ភូមិសាស្រ្ត​នូវទីនិងផងឲ្យហារមាត់រេីសយ៉ាងម៉េចទៅ​ ។
"​ ទៅក្រៅ​រាជវាំង​ល្អទេ​ "​ រាងក្រាស់ផ្ដល់គំនិតណាមួយគេចង់ដឹងលឺពី​មាត់​ប្រជាជន​ទីនោះផងថាមានរឿងអ្វីកេីតឡេីងខ្លះតេីប្រជាជនរស់នៅ​សុខសាន្ត​ដែរឬទេ​ តេីមានបញ្ហាអ្វីទេ​ រឿងនេះនាយចង់បញ្ជូលទៅស៊េីបក៏បានដែរប៉ុន្ដែនាយចង់ស្ដាប់លឺផ្ទាល់ត្រចៀកប៉ុណ្ណោះ​ ។
"​ មែនហេីយៗ​ ក្រៅ​រាជវាំង​ម៉េចថេយ៍នឹកមិនឃេីញ​អ៊ីចឹង​ "
"​ ហៃយ៉ា​ឥ​ឡូវទៅប្ដូរ​ឈុតចេញទៅ​ ពួកយេីងចេញទៅបែបនិងពួកគេប្រាកដជា​ភ្ញាក់ផ្អើល​មិនខានឡេីយ​ "​
"​ ជុងធ្លាប់ទៅទីនោះដែរទេ​ "​ ថេយ៍​បោះជំហានយឺតៗដេីម្បីបានសន្ទនានិងនាយក្រាស់បានយូរ​និងដឹងរឿងមួយផ្នែកនៃជីវិតអធិរាជ​កំណាចរូបនេះផងដែរ ។
"​  ម្ដងកាលប៉ុណ្ណោះ​ "​
"​ ចុះគេឯងចាប់បានថា​ជុងជា​អធិរាជ​ដែរទេ​ "​
"​ មិនឡេីយ​ "​
"​ អូហូ​ ជុងពូកែ​បន្លំខ្លួនមែន​ អស្ចារ្យ​ណាស់​ "​
"​ ហិហិ​ កុំសរសេីរពេកអីយេីងមិនសុីជោរទេណា​ ថេយ៍​ "​
"​ ឆេីសឈប់សរសេីរហេីយ​ "​
"​ យ៉ា! ! ព្រះរាជទាយាទ​ខ្ញាល់និង​ទូលបង្គំហេីយឬ​ "​
"​ ថេយ៍មិនបានខឹងទេ​ "​
"​ មិនខឹងហេតុអ្វីបែបមុខចេញ​អ៊ីចឹង​ "​
"​ មិនមែនជារឿងរបស់ជុង​ "​ ថេហ្យុង​រត់ទៅដំណាក់យ៉ាងលឿនផ្លាស់ប្តូរ​ឈុតទាំងមុខក្រញ៉ូវគ្មានរីកអ្វីបន្ដិចសោះដូចមនុស្សត្រូវកាត់ទោស​ប្រហារជីវិតយ៉ាង​អ៊ីចឹង​ ជុងហ្គុក​អស់សំណើច​ក្មេងមែនមាត់ថាមិនខឹងទេតែទឹកមុខបង្ហាញមកច្បាស់ៗណាស់​ ។
ពួកគេនាំគ្នា​ប្ដូរឈុតដេីម្បីចេញទៅខាងក្រៅ​ អ្វីកាន់តែហួសចិត្ដនោះគឺ​បរស្រី​ តេី​ជុងហ្គុក​គិតអ្វីរាល់ថ្ងៃនិងម៉េចក៏បបួលគេចូលកន្លែង​ឆ្គួតឡប់​អ៊ីចឹង​ ។
"​ ជុងហ្អាម៉េចនាំថេយ៍កន្លែងបរស្រីអ៊ីចឹង​ "​ នាយតូច​ក្រញែង​ខ្លួនពេលឃេីញ​ទិន្នភាព​នៃបរស្រីសំបូរទៅដោយពពួក​លោភកាមសុទ្ធតែជា​មន្រ្តី​ឋានះធំៗទាំងអស់​ អ្វីកាន់តែសាហាវនោះគឺ​ពួកគេនាំគ្នាធ្វេីរឿង​ស្មោកគ្រោក​នោះ​ដោយមិន​ត្រេកត្រអាល​ចិត្ដអ្នកដទៃឡេីយសំខាន់សុខស្រួលតែឯងប៉ុណ្ណោះ​ នាយតូចលេីកដៃបិទភ្នែកហេីយថែមផ្លិតមកបាំងមួយតង់ទៀតព្រោះហួសចិត្ដនិងពពួកមន្រ្ដីទាំងអស់នោះ​ ។
ជុងហ្គុក​អស់សំណើច​ហេីយញឹមៗអូសដៃ​ថេហ្យុង​ទៅរកកន្លែងអង្គុយ​ នាយក្រាស់រៀបរាប់ពី​ឋានះនីមួយៗ​នៃមន្រ្ដីទាំងអស់នោះ ។
"​ ម្នាក់ពាក់​ឈុតពណ៍ខៀវនោះ​ជាមន្ដ្រីថ្នាក់កណ្ដាលដែរមានសិទ្ធិកាន់កាប់​ប្រាក់ខែដែរចេញចូលក្នុងវាំងហេីយជាមន្ដ្រីដែរពុករលួយ​បំផុត​ ឯឈុត​ស្វាយនោះជា​មន្ដ្រីធំជាងគេបង្អស់គេអាចធ្វើអ្វីតាមចិត្ដចង់ដោយមិនខ្លាចរអាអំណាចយេីងឡេីយ​ ឯម្នាក់ចុងក្រោយនោះគឺជាអ្នកកាន់កាប់​ទាហាន​ ប៉ុន្ដែយេីងដកហូតវិញព្រោះគេយកទាហានទៅធ្វេីអំពីមិន​គប្បី​ បង្ខិតបង្ខំ​ទារប្រាក់កាក់របស់​ប្រជាជន​ដោយយក​ឈ្មោះយេីងមក​អះអាង​ អ៊ីចឹងហេីយទេីបថ្មីៗ​ធ្លាក់តំណែងទៅ​មន្ដ្រី​រៀបចំ​ចំណី​អាហារប៉ុណ្ណោះ​ "​ រាល់គេ​ទម្លាក់មន្ដ្រីតែងតែលេីក​ភស្តុតាង​និងមូលហេតុ​សមរម្យ​ដេីម្បីឲ្យស្មេីសិទ្ធទៅនិង​ជន រងគ្រោះ​ ប្រសិនបេី​មន្ដ្រី​ទាំងអស់នោះធ្វេី​ជ្រុលហួសហែងពេកគេនិងប្រហារជីវិតចោលទាំង៩ពូជ ។
"​ ប៉ុន្ដែធ្វេីអ៊ីចឹងដូចប្រថុយពេកហេីយជុង​ គេអាច​ខឹងសម្បារ​និងជុងបានដោយដាក់ថ្នាំបំពុលក្នុងម្ហូបអាហារបានណាជុង​ "​ ថេយ៍វាចាទាំង​ព្រួយបារម្ភ​ព្រោះទង្វេីនាយធ្វេីមកវាត្រឹមត្រូវហេីយតែអ្នកដែលនាយទម្លាក់នោះអាចងគំនុំនិងនាយដោយប្រេីវិធីគ្រប់យ៉ាងដេីម្បីបញ្ចប់ជីវិតរបស់នាយ​ គេពិតជាមិនចង់បានរប្រៀបនិងទេ​ នាយតូចចង់ឃេីញ​ជុងហ្គុក​សប្បាយញញឹមនិងធូរក្នុងចិត្ដប៉ុណ្ណោះ​មិនសុំអ្វីច្រេីនឡេីយ​ ។
"​ មិនអីទេថេយ៍​ គេធ្វេីអ្វីយេីងមិនបានទេ​ កុំបារម្ភអី​ "​ ជុងហ្គុក​គ្រវីក្បាល​អស់សំណេីចនិងក្មេងម្នាក់នេះ​ ចេះគិតអ៊ីចឹងទៅរួចគេមិនមែនមនុស្សងាយឲ្យបំពុលស្រួលៗណា​ គេអាចហិតក្លិនដឹងនៃជាតិថ្នាំទាំងអស់នោះបានយ៉ាងងាយ​ អ៊ីចឹងហេីយថ្នាំណាក៏មិនអាចគេចផុតពីនាយបានដែរ​ តែគេលួចញញឹមក្នុងចិត្ដពេលឃេីញ​ថេហ្យុង​ព្រួយបារម្ភ​ចំពោះខ្លួនដូច្នេះ ។
"​ តែ​ថេយ៍បារម្ភ​ "​ ការងារធ្វេីជា​អធិរាជ​ដូចជានាយក្រាស់នេះវាមិនស្រួលទេគឺត្រូវពិនិត្យឲ្យ​ល្អិតល្អន់​សិនទេីបបរិភោគចំណីនោះគេពិតជាតឹងទ្រូងណាស់ព្រោះ​រឹងបណ្ដឹងខ្លាំងពេកអ៊ីចឹងតេីមានអារម្មណ៍​ធុញទ្រាន់​អត់ទេណ៎​ ហេីយណាមួយនាយតូចបារម្ភខ្លាចមានមនុស្សគំនិតមិនល្អលួចធ្វេីបាបទេីបមិនចង់​បរិភោគ​ចំណីក្នុងបរស្រីមួយនេះ​ផងដែរ ។
"​ មិនអីទេ​ ថេយ៍អរគុណចុះទៅយេីងនិងទីនេះហេីយ​ "​ ជុងហ្គុក​ផ្អាកស្រដីហេីយទាញកៅអីឲ្យ​នាយតូចអង្គុយ​ ហេីយគេទៅអង្គុយតាមក្រោយ​ ដោយផ្ទៃមុខញញឹមយ៉ាងស្រស់ហាក់គ្មានទុក្ខ​កង្វល់​ក្នុងចិត្ដអ៊ីចឹង​ ។
"​ ជុងចេះថាមិនអីតែរហូតនិង​ "​ នាយតូចបន្ទោសគេបន្ដិចព្រោះលេីកណាលឺពាក្យមិនអីទេមកតាសញឹកនិង ។
"​ ចុះវាជាការពិតតេីឲ្យយេីងនិយាយរប្រៀបណាទៅថេយ៍​ "​
វាមិនអីមែន​ តាំងពីគេក្លាយជា​អធិរាជ​មកបញ្ហាធំប៉ុណ្ណាគេអាចដោះស្រាយបានយ៉ាងរលូនហេីយគ្មានការ​ស្មុគស្មាញ​អ្វីសោះឡេីយ​ វា​ខុសស្រឡះនិងការព្យាបាល​មន្ដអាគមក្នុងខ្លួនថេយ៍គេតែងតែឈឺក្បាលនិងដកដង្ហេីមធំទាំង​តប់ប្រមល់​ញឹកញាប់​ព្រោះគេមិនអាច​បណ្ដោយឲ្យ​វាក្នុងខ្លួនថេយ៍យូជានិងទៀតទេវានិងសុីកម្លាំងរបស់ថេហ្យុងម្ដងបន្ដិច​គ្រប់គ្រង​លែងជាប់​ ក្លាយជាបិសាចនេះជាអ្វីដែលគេបាន​សិក្សាកន្លងមក​ តែរឿងពិតយ៉ាងណាគេមិនទាន់បញ្ជាក់ឡេីយទេ​ ទាល់តាសគេប្រឹង​ស្រាវជ្រាវ​បន្ថែម​ ។
"​ ទៅថេយ៍លែងប្រកែកហេីយ​ ជុងឈ្នះ​ "​
"​ យេីងមិនបានប្រកែកគ្រាន់​និយាយ​ធម្មតាប៉ុណ្ណោះ​ "
"​ ថេយ៍ដឹងហេីយ​ បរិយាកាស​ក្នុងនេះ​អាប់អួល​ណាស់​ "​ នាយតូចបកផ្លិតបណ្ដេីរសម្លឹងមេីលជុំវិញ​បរស្រីបណ្ដេីរទាំងអារម្មណ៍មិនល្អអ្វីបន្ដិចសោះ​ ឲ្យគេល្អបានយ៉ាងម៉េចបេីតាំងពីដេីមមកគេស្អប់បរស្រីជាស្អីទៀត​ ព្រោះ​កាលមិនទាន់ប្រកាសក្លាយជាព្រះរាជទាយាទ​ស្របច្បាប់​ជីមីនអូសទាញខ្លួនទៅបរស្រីហេីយវាជាថ្ងៃអាក្រក់បំផុតក្នុងជីវិតគឺ​ស្រីៗអស់នោះបម្រុងនិងរំលោភគេសុីសុីនណា​ សំណាងរត់គេចទាន់កុំអីនាងៗបំផ្លាញគេអស់ ។
"​ ប្រហែលថេយ៍មិនទម្លាប់ទេីបអ៊ីចឹងហេីយ​ "​
"​ ប្រហែលហេីយ​ តែជុងនាំថេយ៍មកទីនេះក្នុងគោលបំណងអ្វី​ "
"​ គឺមកកំសាន្ដនិងឆ្លៀតតាមមេីល​សភាពរបស់ប្រជាជាន​ផង​ "​
"​ ជុងជា​អធិរាជ​ដល់ល្អមួយនាក់​ ព្រោះ​ជុង​ ខ្វាយខ្វល់​រឿង​
សន្តិសុខ​ក្នុង​នគរ​តែនូវគ្មានអ្នកពេញចិត្ដ​វត្ដមានជុងដដែរ​ "​ នាយតូចវាចាមកទាំងអួលដេីមកអាណិតបុរសចំពោះមុខម៉េចក៏គ្រប់គ្នាអូសរំលងគាត់អ៊ីចឹង​ គាត់សំបូរ​សមត្ថភាព​ណាស់​ពាក្យពេចន៍​របស់គាត់ហារស្ដីមកសុខ​បង្កប់នៃ​អប់រំ​ ព្រួយបារម្ភ​អ្នកជុំវិញខ្លួនប៉ុន្ដែមេីលទង្វេីពួកគេធ្វេីចុះ​ ។
"​ វាជារឿង​សមញ្ញហេីយ ថេយ៍​ គេមិនពេញចិត្ដយេីងតាំងពីកាន់កាប់ក្លាយជា​អធិរាជ​មកម្ល៉េះ​ "​ ជុងហ្គុក​រៀងអួលដេីមកបន្ដិចព្រោះរំលឹករឿងកាលណា ។មានតែរឿងឈឺចាប់ប៉ុណ្ណោះ​ ។
"​ ថេយ៍ឈប់បបួលជុងនិយាយរឿង​ក្រៀមក្រំ​ហេីយ​ អ៊ីចឹង​ហេីយជុងហៅអាហារមកថេយ៍ឃ្លានហេីយ​ "​ ថេហ្យុង​អង្អែលពោះហេីយធ្វេីបបូរមាត់គូទជាដេីម្បីឲ្យគេខ្នាញ់និងឆាប់ទន់ចិត្ដ ។
"​ យេីងថាកុំហូបនៅអីនេះអីថេយ៍​ ចាំចេញទៅខាងក្រៅខ្លះទេ​ "
"​ ហេតុអ្វី? ? "
"​ ទីនេះប្រសិនជាអ្នកស្រានិងម្ហូបគឺត្រូវមាននាងៗមកកំដរ​ "​ នាយក្រាស់វៃចិញ្ចេីមដាក់ព្រោះគេដៅចិត្ដរ​បស់ថេហ្យុងច្បាស់គេមិនយល់ព្រមរឿងអស់និងទេ​ ។
"​ ហ្អាស្អីគេ​ ដល់ថ្នាក់និងផង​ នេះកុំថា​អធិរាជ​កំពុងបបួល​ថេយ៍ខូចណា​ "​ គ្រាន់លឺមនុស្សស្រីភ្លាម​ នាយងូច​ក្រញែង​ខ្លួនតាសម៉ង់ ។
"​ មិនបាននាំខូចទេ​ វាជារឿងពិតក្នុងបរស្រីមួយនេះ​ "​
"​ កេីតទេយេីងចេញទៅជុង​ នូវខាងក្រៅមិនខ្វះទេរបស់ហូបមក​ "
ថេយ៍ចាប់ផ្ដេីម​ពុះកញ្ជ្រោល​ចេញទៅក្រៅហេីយក្រោកឈរពេញកម្ពស់ហេីយដេីរទៅជិតជុងហ្គុកចាប់ដៃគេអង្រួនបំណងឲ្យនាយងេីប​ គេគ្មានកម្លាំងឯណាទៅទាញឲ្យក្រោកទេមាឌនាយធំណាស់ទាញផ្គាប់មុខទៀតក៏មិន​កម្រេីកខ្លួនបន្ដិចផង​ ។
"​ បានៗ​ យេីងព្រមហេីយ​ "
រង់ចាំភាគបន្ដ​
សូមទោស​សម្រាប់​ការសរសេរខុស​អក្ខរាវិរុទ្ធ​
សរសេរដោយៈ​ហាណែល

ꕥជម្រកស្នេហ៍♒︎ វគ្គ១+វគ្គ២ ( ចប់ )Where stories live. Discover now