ភាគ២៥៖លោកកុំសួរបានទេ!!

472 49 0
                                    

នាយក្រាស់ញោចស្នាមញញឹមតិចៗ​ គេញញឹមដោយសារវត្ដមាន
របស់ថេយ៍ចំពោះមុខហ្នឹងឯង​ ហេីយក៏បង្ករឿងភ្ញាក់ផ្អេីលមួយ
កម្រិតទៀតនូវពេល​តារាមុខមាំមិនងាយបង្ហាញស្នាមញញឹមចេញ
មកបែបជាលេចមកយ៉ាងងាយ​ ហេីយសំខាន់នាងៗចំហរមាត់ថែម
ញីភ្នែកពីរឬបីដង​ តេីវាជាការពិតទេ​ ជួយទះនាងឲ្យស្វាងបន្ដិចមក?
"​ គាត់ញញឹម​ ! ! "​ សំនួរដំបូងដែលរបូតចេញពីមាត់ពួកនាងនោះ
តេីវាជាស្នាមញញឹមរបស់​ ជុងគុក​ ហ្រ្វាស្ដូរ៉ាណា​មែនទេ​ ហេតុការ
ណ៍កេីតឡេីងលឿនដូចកុហកបោកប្រាស់ភ្នែកពួកនាងទាំងគូរ
ស្រស់ៗអ៊ីចឹង
"​ ពិតមែនហេីយឯង​ គាត់ញញឹម​ អួយ! ! សង្ហាម្ល៉េះពេលគាត់
បញ្ចេញស្នាមញញឹមមកដូច្នេះ​ "​ ពួកនាងអោបគ្នាដោយសេចក្ដី
ជ្រួលជ្រើម​មិនស្ទេីរជឿពេលឃេីញអ៊ីចឹង​ បុណ្យភ្នែកនាងហេីយ
"​ សង្ហាណាស់​ "​ ពួកនាង​ស្រែក​ឡូឡាពេញថ្នាក់ដោយសារវត្ដ
មានតារាល្បីមករៀនជាមួយដូច្នេះ​ តេីនរណាទប់អារម្មណ៍បាន
នោះហេីយណាមួយសាលាមួយនេះ​ គឺស្ទេីរគ្មានតារាណាមករៀន
នោះទេ​ តែលេីកហ្នឹង​ជុងគុក​ ហ្រ្វាស្ដូរ៉ាណា​មកមានន័យថាពួក
នាងនិងមាន​ឱកាសឃេីញតារាផ្សេងទៀតមិនខានទេ​ ។
ក្នុងផ្នត់គំនិតរបស់ពួកនាង​ គិតថានាយក្រាស់និងអូសទាញមិត្ដរួម
ដំបូលក្រុមហ៊ុនមកចូលសាលាតែមួយ​ តែវាផ្ទុយស្រឡះឆ្ងាយពី
ការគិតរបស់ពួកនាងហេីយ​ គួរឲ្យស្ដាយ​ តារារួមក្រុមហ៊ុននោះគេ
មិនបណ្ដោយឲ្យរៀនជុំគ្នាឡេីយ​ ដោយខ្លាចមានបញ្ហាក្នុងប្រការ
ណាមួយ​ អ៊ីចឹងពួកគេពិបាករកវិធីទប់ទល់បញ្ហាណាស់​ ! !
"​ ប្អូនៗសូមស្ងាត់បន្ដិចទៅ​ "​ ឃេីញភាព​ពុះកញ្ជ្រោល​ជ្រួលជ្រើម​
កូនសិស្សរបស់ខ្លួនហេីយគាត់ហួសចិត្ដមួយទំហឹងពេលឃេីញចឹង
តេីទប់អារម្មណ៍ចេះដែរឬទេ​ ? ? គាត់អ្នកគាំទ្រនាយក្រាស់មួយ
ទាំងមូលមិនហ៊ានបញ្ចេញ​កាយវិការ​ផងប្រឹងទប់ស្ទេីរស្លាប់ហេីយ
ណាមួយរៀបឬកចំពោះមុខលោកនាយកខ្លាចគាត់ដកខ្លួនចេញ
"​ ប្អូនជួយណែនាំឈ្មោះផងណា​ "​
"​ សួស្ដី​ ជុងគុក​ ហ្រ្វាស្ដូរ៉ាណា​ "​ នាយក្រាស់​ណែនាំខ្លួនតែប៉ុន្មាន
ម៉ាត់ប៉ុណ្ណោះ​ ព្រោះគេចាប់ផ្ដេីមធុងទ្រាន់និងភាព​អ៊ូអរហ្នឹងហេីយ?
"​ អ៊ីចឹងប្អូនទៅអង្គុយជិតថេហ្យុងចុះ​ "​ ដោយឃេីញ​កាយវិការ​
របស់​ជុងគុក​ធុញទ្រាន់​ហេីយ​ ក្នុងនាមជាគ្រូក៏ប្រញាប់ដេញនាយ
ឲ្យទៅរកនាយតូចភ្លាម​ ជុងគុក​ក៏បោះជំហានទៅរកនាយតូចក្នុង
ទឹកមុខមាំ​ ព្រោះគេមិនអាចបង្ហាញអាការះរំភេីបជ្រុលពេកទេខ្លាច
ថេហ្យុង​ថានាយឆ្គួតនូវពេលញញឹមញញែមសម្បេីមនោះ​ ។
"​ អង្គុយផង​ "​ ឬកពាររបស់ជុងគុកសុំម្ចាស់គេអង្គុយបែបនិងឬ​ គេក៏
មិនចង់ដែលតែធ្វេីរប្រៀបម៉េចឲ្យសាកសមនិងកេរ្ដី៍នាមដែលធ្លាប់
ល្បីកន្លងមក​ ក្រមិចក្រមើម​ ក្រអឺតក្រទម​ មិនងាយនិង​ចុះ​សម្រុង​
និងអ្នកណា​ តែក្នុងចិត្ដលួចសូមទោសប្រពន្ធសម្លាញ់ជាប់មាត់
"​ អញ្ជេីញ​ខ្ញុំមិនចិត្ដកំណាញ់ទេ​ "​ ថេហ្យុង​ក៏ឆ្លេីយតបទៅវិញដោយ
មិនងេីយមុខសម្លឹងនាយក្រាស់ឡេីយដោយផ្ដាតទៅលេីគ្រូតែក្នុង
ចិត្ដរបស់គេរំភេីបដែលអង្គុយក្បែរតារាល្បី​
"​ ក្មេងចង្គួត​ នរណាឲ្យអូនធ្វេីឬកពារអ៊ីចឹងដាក់បងហ្អា​ "​ ជុងគុក​
គ្រឺតធ្មេញខ្នាញ់ឬករបស់ថេហ្យុងជាខ្លាំង​ ដោយ​រអ៊ូរទាំ​ក្នុងចិត្ដ​នូវ
ពេលឃេីញសំណប់ចិត្ដប្រងេីយនិងវត្ដមានខ្លួនដូច្នេះ​ គេក្ដាប់ដៃ
យ៉ាងណែលហេីយមុនហ្នឹងចូលទៅទាញកៅអីមកអង្គុយ​ ក្រោយពី
នាយក្រាស់ចូលតុរួចរាល់​ គ្រូបង្រៀន​ក៏ចាប់ផ្ដេីម​បង្ហាញពីមេរៀន
ដែលត្រូវរៀនក្នុងថ្ងៃនេះដោយ​ លោកនាយក​ឈរមេីលពីក្រោយ
ព្រោះខ្លាចមានបញ្ហា​ ណាមួយ​ជុងគុក​មកថ្មីដូច្នេះអាចនិងមិនទាន់
មេរៀនត្រង់ណាមួយងាយនិងឲ្យគាត់ពន្យល់ទាន់ពេលវេលាតែ
គាត់មិនបានដឹងឡេីយថា​ ជុងគុក​ ហ្រ្វាស្ដូរ៉ាណា​ម្នាក់នេះរៀនកម្រិត
ខ្ពស់បំផុតគេធ្លាប់​បញ្ចប់​បរិញ្ញាបត្រ​បណ្ឌិត​ឯណោះ​ ហេីយក៏ទទួល
ការបង្រៀន​យ៉ាង​តឹងរ៉ឹង​បំផុត​ក្នុងបក្សទៀតដូច្នេះចំណេះដឹងគេ
គឺខ្ពស់ឆ្ងាយពីអ្នកដទៃគុណនិង២​ ។
"​ អូនមិនសួរបងទេឬថេយ៍​ ថាបងមករៀនទីនេះធ្វេីអ្វី​ ម៉េចក៏អូន
ស្ងាត់ថេយ៍​ "​ នាយក្រាស់​ដៀលភ្នែកសម្លឹងថេហ្យុងរហូតម៉េចក៏
មិននាំគេវាចាដូច្នេះដឹងទេថានាយអន់ចិត្ដប៉ុណ្ណា​
ក្រោយពីនាយទ្រាំរៀនអស់មួយម៉ោងមក​ ទីបំផុតម៉ោងចេញលេង
ក៏មកដល់​ ជុងគុក​ប្រញាប់ទាញកាតាបក្រោកចេញពីតុដោយមុន
និងបោះជំហានចេញទៅហេីយតែត្រូវសម្លេងតូចស្រទន់ឧទាន
ហៅខ្លួន
"​ ជុងគុក​ "​ ថេហ្យុង​វាចាហៅឈ្មោះគេទាំងញ័រសម្លេងដោយសារ
គេភ័យណាមួយរឿងរបស់​ជុងគុក​គេតាមដានដែលលឺថានាយមិន
ចូលចិត្ដនរណាមកសាំញុំាឡេីយដូច្នេះគេប្រាកដជាប្រុងប្រយ័ត្ន
ក្នុងការបង្កេីតសន្ទនាហេីយ​
"​ ហ៊ឹម​ "​ ជុងហ្គុក​លួចញញឹមបន្ដិចហេីយធ្វេីជាគ្រហឹមដេីមកមុននិង
ងាកមុខទៅចាប់អារម្មណ៍នាយតូចដែលកំពុងឈរទល់មុខគេនោះ
"​ លោកចង់ទៅណា​ តេីអាចឲ្យខ្ញុំ...ជូនទៅទេ​ "​ ថេហ្យុង​រៀងសម្ដី
រអាក់រអួល​បន្ដិចគេភ័យពេកហេីយខ្លាចជុងគុកនិងខឹងខ្លួន
"​ ជូន? ? "​ ជុងគុក​លេីកចិញ្ចេីមម្ចាងដោយចោទសួរបញ្ជាក់
"​ មែនហេីយជូនទៅ​ "​ ថេហ្យុង​ងក់ក្បាលតិចៗ​
"​ ល្អនាំផ្លូវទៅ​ "​ សម្លេងកំបុតៗបន្លឺឡេីងចេញពីបបូរមាត់របស់នាយ
ថេហ្យុង​លឺហេីយក៏ប្រញាប់ដេីរមកមុខជុងគុកមុននិងបោះជំហាន
ជេីងទៅមុខជារឿយៗដោយមាន​ជុងគុក​តាមពីក្រោយផងដែរ
"​ ហេតុអ្វីលោកសម្រេចចិត្ដមករៀនសាលានេះ​ "​ ថេហ្យុង​ច្របាច់
ដៃខ្លួនឯងតិចៗមុននិងបន្លឺជាសំនួរចោទសួរទៅកាន់នាយក្រាស់!
"​ ហេតុអ្វី​ "​ ជុងគុកចងចិញ្ចេីមនិងសំនួរមួយហ្នឹងដោយសួរតបតេី
ហេតុអ្វីមែនទេ​ ហ៊ឹម​ គួរឆ្លេីយយ៉ាងម៉េចសមទៅណ៎​ ចូលសាលា
និងដោយសារ​ថេហ្យុងហ្នឹងឯង​ តែខ្លាចថេយ៍គិតថាខ្លួនជាមនុស្ស
មិនសូវគ្រប់ទឹក​ ។
"​ ហ៊ឹម​ ដោយសារលោកជាតារាល្បីយ៉ាងណាគួរយកសាលាដែល
មានតែតារាប៉ុណ្នឹងទេីបលោករៀនមាន​សុវត្ថិភាព​និង​ស្ងប់ស្ងាត់​ខ្ញុំ
មិនបានចង់ដឹងអ្វីផ្សេងទេ​ "​ ថេហ្យុង​រហ័សកែសម្ដីនិងគ្រវីក្បាល
ថាខ្លួនគ្មានបំណងផ្សេងក្រៅពីចង់ដឹងរឿងហ្នឹងទេដូច្នេះកុំមាន
អារម្មណ៍​មិនល្អសម្រាប់សំនួរហ្នឹងអី
"​ ហ៊ឹម​ "​ ជុងគុក​មិនតបឡេីយដោយគ្រហឹមបន្ដិចបញ្ជាក់ថាគេមិន
ពេញចិត្ដនិងក្នុងការឆ្លេីយតបសំនួរហ្នឹងទេ​ ។
ខណះដែលលឺគ្រហឹមរបស់ជុងគុកហេីយថេយ៍ព្រឺឆ្អឹងខ្នងតែម្ដងគេ
ចាប់ផ្ដេីមខ្លាចរអាជុងគុកមួយកម្រិតទៀតហេីយ​ គេទះមាត់តិចៗមិន
គួរណាទៅសួរគេ​ភ្លីភ្លេី​ចឹងទេលោកអេីយ​
"​ តេីគេអាចខឹងខ្ញុំដែរទេ​? "​ ថេហ្យុងរអ៊ូក្នុងចិត្ដ​ គេមិនដឹងប្រាប់
រប្រៀបណាទេីបសមទេ​ ព្រោះអារម្មណ៍ក្បែរជុងគុកកក់ក្ដៅថែម
ទាំងមានអារម្មណ៍​សុវត្ថិភាព​តែក្នុងពេលស្របគ្នាហ្នឹងដែរក៏មាន
អារម្មណ៍ថាខុសឆ្គងចំពោះរឿងម្យ៉ាងផងដែរ​ ហ៊ឹមតេីវាជាអ្វីឲ្យ
ប្រាកដទៅ​ ។
"​ រៀនចាំបាច់រេីសដែរឬ​ "​ សំនួរសួរតបរបស់ជុងហ្គុកធ្វេីឲ្យថេយ៍
រៀងគាំងបន្ដិចដែរ​
"​ ត្រូវហេីយវាចាំបាច់បំផុត​ ជាពិសេសគឺលោក​ "​ ថេហ្យុង​ប្រមូល
ភាព​ក្លាហាន​ទាំងប៉ុន្មាន​មកផ្ដុំគ្នាមុនហ្នឹងឆ្លេីយតប
"​ ហេតុអ្វី​ "​ ពាក្យថាហេតុអ្វី? ដែលចេញពីមាត់របស់ជុងគុកលេីក
ទី២ហេីយ​ តេីគេរកចម្លេីយមួយណាសាកសមនិងការបកស្រាយ
ទៅ​ គេពិតជាឈឺក្បាលមែន​ តាមទម្លាប់ថេយ៍ជាមនុស្សមិនស្រដី
រដាក់រដុប​ឡេីយតែពេលនេះគេហាក់ដូច​ជ្រុះពាក្យ​ពេចន៍​អស់ចឹង
"​ លោកកុំសួរល្អជាង​ ជុងគុក​ "​ ថេហ្យុង​ងេីយមុខសម្លឹងមេីលមេឃ
ទាំងទឹកមុខក្រៀមក្រំ​ គេ​ស្រងូតស្រងាត់​នូវពេលនរណាម្នាក់មក
សួរនាំរឿងស្នាមកញ្ចឹងកនេះ​ គេពិតជាខ្លាចក្នុងការចាកចេញឆាប់
រហ័សនេះណាស់ហេីតក៏មានគំនិតចង់ឈប់រៀនដេីម្បីចំណាយ
ពេលនៅសល់ជាមួយគ្រួសារខ្លះ​ គេមករៀនមានតែរឿងហេីយក៏
គ្មាននរណាសោកស្ដាយគេដូចគ្រួសារឡេីយអ៊ីចឹងតេីបន្ដដេីម្បីអ្វី
ប៉ុន្ដែ​ឥឡូវគេមានគ្នាហេីយម្នាក់នោះគឺ​ ជុងគុក​ ហ្រ្វាស្ដូរ៉ាណា​ថ្វីត្បិត​
គេមិនទាន់ស្នេីរសុំខ្លួនធ្វេីជាមិត្ដក៏ដោយ​ តែគេមានអារម្មណ៍ល្អ
នៅពេលបានសម្ដីឆ្លេីយឆ្លងគ្នានិងនាយណាស់
​"​ ហេតុអ្វី​ថេយ៍បធិសេធ​ ថេយ៍ចាប់ទុកយេីងជាមិត្ដទេ​ "​ ជុងគុក​ក៏
រៀង​ស្រងូតស្រងាត់​ពេលលឺពាក្យប្រកែករបស់ថេហ្យុងដឹងទេក្នុង
ទ្រូងរបស់គេបន្ទាប់ពីលឺពាក្យថាទេហេីយតេីវា​ខ្លោចផ្សា​ប៉ុណ្ណា
"​ តេីខ្ញុំបកស្រាយប្រាប់លោកបែបណា​ ហេីយលោកក៏មិនជឿ
ហ្នឹងរឿងដែលខ្ញុំប្រាប់ដែរ​ "​ ថេហ្យុងក៏ទម្លាប់ខ្លួនអង្គុយលេីបង់
ដោយភ្នែកងេីយសម្លឹងទៅមេឃ​ វាជាទម្លាប់គេទៅហេីយដែល
តែងតែយកមេឃមកធ្វេីជាគំរូសសែនស្រស់និងដោះស្រាយភាព
ពិបាកចិត្ដរបស់ខ្លួនកន្លងមកនេះ
"​ អូខេ​ "​ ជុងគុក​ចូលមកអង្គុយជិតដោយសម្លឹងតាមអ្វីដែលថេយ៍
កំពុងមេីលនាពេលនេះ​ គេដឹងពីក្រោយនៃភាពស្ងៀមស្ងាត់របស់
ថេយ៍ហេីយ​ ដោយសារស្នាមមួយនេះធ្វេីឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្អប់ខ្ពេីម
និងគេហេីយក៏នាយខឹងក្រោធរឿងស្នាមលេីកញ្ចឹងករបស់ថេយ៍ដែរ
"​ លោកដឹងទេ​ ខ្សែជីវិត​ខ្ញុំវាខ្លីណាស់​ មិនដឹងថាពេលក្រោយខ្ញុំ
បានមកជជែកលេងជាមួយលោកទៀតទេ​! !  "​ ថេហ្យុង​ងាកមក
សម្លឹងមុខរបស់​ជុងគុក​បន្ដិច​ នាយតូចមានអារម្មណ៍ថាប្រហែលមុខ
អ្វីដែលពិសេសនោះគឺអារម្មណ៍​ ម៉េចក៏កក់ក្ដៅ​ ទោះគេមិនទាន់បាន
មកក្រសោបលួងលោមខ្លួនក៏ដោយ​ នាយតូចគ្រវីក្បាលបន្ដិចដេីម្បី
ឈប់គិតចំពោះរឿងមួយហ្នឹង៖
"​ ម៉េចក៏ថេយ៍ពោលពាក្យដូច្នេះ​ វាមិនអីឡេីយ​ ប្រសិនយេីងប្រឹង
ទៅមុខប្រាកដណាស់​ទេវតា​ហ្នឹងបង្ហាញផ្លូវនៃសេចក្ដីល្អផ្ដល់ផល
ឲ្យយេីងហេីយណា​ ថេយ៍​ "​ ជុងគុកទ្រាំធ្វេីចិត្ដមាំមិន​រំជួលចិត្ត​នូវអ្វី
ដែលនាយតូចស្រដីមកលែងបានទៀតហេីយ​ ៖
តេីដឹងទេថាម៉េចក៏គេហ៊ានបោះមួយប្រយោគហ្នឹងចេញមក? ?
ដោយសារគេជឿនូវទង្វេីល្អរបស់ថេយ៍ដែលសាងមកហេីយវាជា
ផលបុណ្យដែលអាចជួយសង្រ្គោះថេយ៍នូវគ្រា​អាសន្នណាមួយ
ដូចអ្វីដែលថេយ៍កំពុងប្រទះ​ ៕​
ខណះដែលថេយ៍កំពុងភ្លឹកសម្លឹង​ជុងគុក​ នាយក្រាស់ក៏ប្រញាប់
ដាក់ដៃពីលេីដៃទាំងគូររបស់នាយតូចអង្អែលបន្ដិចផ្ដល់កម្លាំងចិត្ដ! !
ជុងគុក​បន្ដមួយឃ្លានៃការលេីកទឹកចិត្ដពេញទីឲ្យថេយ៍​ គ្មាននរណា
ពេញចិត្ដនិងវត្ដមានថេយ៍មែនទេ​ ? ប៉ុន្ដែមានរូបគេកំពុងឈរនៅ
ក្បែរថេយ៍​ដរាប​ ៕
"​ តោះដល់ម៉ោងចូលរៀនហេីយ​ ថេយ៍ចង់កំពុង​សញ្ជឹងគិត​ដល់
ណាទៀត​ "​ ជុងគុក​ក្រោកឈរពេញកម្ពស់ហេីយបោះដៃរបស់
ខ្លួនឲ្យទៅថេយ៍ចាប់កាន់ដេីម្បីក្រោកឡេីង​ ថេយ៍សម្លឹងបន្ដិចហេីយ
ក៏ចាប់ដៃរបស់នាយក្រាស់​ ។
ពួកគេក៏បណ្ដេីរគ្នាទៅថ្នាក់ក្រោមក្រសែភ្នែករបស់សិស្សៗក្នុង
សាលា​ ពួកគេលាន់មាត់មិនជឿហ្នឹងភ្នែកថា​បុគ្គល​ល្បីដូចជាជុង
អាចរាប់អានមិត្ដចម្លែកដូចជាថេយ៍ទៅរួចដែរ? ?
"​ តេីពិតទេឯង​ ជួយមេីលគ្នា​ "​ ពួកគេកេះគ្នាឲ្យជួយពិនិត្យថាភ្នែក
ខ្លួនមិនស្រវាំងទេដែលឃេីញនាយតូចកំពុងបណ្ដេីរគ្នាជាមួយតារា
ល្បីកំពុងផ្ទុះនៅបច្ចុប្បន្ននេះ​ ហេីយអ្វីដែលអស្ចារ្យនោះជាស្នាម
ញញឹមឬមិនមែន​ ម៉េចក៏នាយក្រាស់ស្រស់សង្ហាថ្នាក់ហ្នឹង៕
"​ ប្រាកដហេីយឬ? ?​ ជុង​ "​ ថេយ៍លេីកចិញ្ចេីមដោយសេចក្ដី​ងឿងឆ្ងល់​តេីវាពិតទេដែលអាចព្យាបាលស្នាមមួយនេះបាននោះ​
"​ បាទ​ ខ្ញុំបានអានវានៅសៀវភៅមួយដែលពាក់ពន្ធ័និងរឿងស្នាម
របស់ឯង​ ហេីយគេបញ្ជាក់ច្បាស់ៗថាអាចព្យាបាលបាន​ ដូច្នេះកុំ
ទាន់អស់សង្ឈឹមលឿនពេកអី​ ថេយ៍​ "​ ជុងគុកឆ្លេីយតបដោយញឹមៗ
"​ អ៊ីចឹងល្អណាស់ហេីយ​ "​
ពួកគេក៏មកដល់ថ្នាក់ហេីយចូលតុអង្គុយរៀងខ្លួនរួចរាល់ហេីយ
ទេីប​គ្រូចាប់ផ្ដេីមបង្រៀន​ នាយតូចចាប់អារម្មណ៍លេីការ​អធិប្បាយ​
របស់គ្រូមែនទែន​ គេមេីលឡេីងជក់ចំហរមាត់ដូចកូនក្មេងរង់ចាំ
គេបញ្ចុកបាយឲ្យចឹង​ ៕
កាលសិក្សាប្រព្រឹត្ដទៅដោយរលូន​ នាយក្រាស់ក៏បោះជំហាន
ចេញមកដោយឈរចាំ​អង្គរក្ស​យ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់​ ទោះលឺសម្លេង
ពាក្យស្រែកហ៊ូ​ នៃការ​រំជួល​ចិត្ត​ដែលបានឃេីញតារាដូច្នេះ​ ។
"​ លោកម្ចាស់​ "​ អង្គរក្ស​ក៏ប្រញាប់មកឱនគំនាបនាយក្រាស់យ៉ាង
លឿនរួចបេីកទ្វាឲ្យជុងចូលទៅក្នុង​
ជុងគុក​សម្លឹងមុខ​អង្គរក្ស​បន្ដិចហេីយកឲប្រញាប់ចូលក្នុងឡាន
ព្រោះខាងក្រៅ​រញ៉ែរញ៉ៃណាស់​ ។
"​ ចេញដំណេីរទៅ​ "​ សម្លេងគ្រលរក៏បន្លឺឡេីងបញ្ជាឲ្យកូនចៅ
បេីកឡានចេញទៅ​ បន្ដទ្រាំទៀតគេអាចសន្លប់ឈរដោយសារ
សម្រែកនៃការស្រែកហៅឈ្មោះរបស់គេពីអ្នកគាំទ្រ​ ។
To be continued
សូមទោសជាមុនសម្រាប់​សរសេរខុស​អក្ខរាវិរុទ្ធ​មួយចំនួន​
និពន្ធដោយ​:ហាណែល

ꕥជម្រកស្នេហ៍♒︎ វគ្គ១+វគ្គ២ ( ចប់ )Where stories live. Discover now