រាងតូចភ្ញាក់ឡើងមកឃើញកន្លែងប្លែកពីសព្វមួយដឹង កែវភ្នែករបស់គេកំពុងបើកភ្លឹសៗមកសម្លឹងនាយក្រាស់ទាមទារចង់បានចម្លើយ ។
" វាជាកន្លែងរបស់យេីង ទ្រង់កុំព្រួយព្រះហរទ័យអី " រាងក្រាស់ឆ្លើយតបដោយសំឡេងស្រទន់មិនគំរោះគំរើយបោកបកនោះទេ ។
" ហុឹម ប៉ុន្ដែម៉េចក៏យេីងនៅគេងក្បែរលោក " នាយតូចមិនអស់ចិត្ដនិងរឿងមួយនេះ ហេតុអ្វីចាំបាច់គេងក្បែរគ្នា នាយអាចទៅរកកន្លែងផ្សេងបានហេីយមិនអញ្ចឹង ប៉ុន្ដែបែបជាមកឱបក្រសោបចង្កេះគេដេកឱបពេញមួយយប់អញ្ចឹងតេីសមទេ នាយតូចនាមជាព្រះរាជទាយាទផងប្រសិនអ្នកខាងក្រៅដឹងលឺរឿងមួយនិងតេីគេយកមុខទៅទុកឯណាទៅ គេតែងតែប្រកាន់ភ្ជាប់ច្បាប់ទម្លាប់បានល្អណាស់តែចុងក្រោយគេនិងហេីយជាអ្នកភ្នាត់ស្នៀតនោះ ។
" យេីងព្យាបាលទ្រង់បន្ទាប់មកដោយសារនៅទីនេះគ្មានគ្រែពីទេីបយេីងយកទ្រង់មកគេងទីនេះ តេីទ្រង់មិនពេញចិត្ដឬ? ? " ជុងហ្គុកនិយាយបកស្រាយប្រាប់អ្នកម្ខាងទៀតដេីម្បីកុំឲ្យនាយតូចគិតអ្វីមកលេីខ្លួនផ្ដេសផ្ដាស ។
" អរគុណ " មួយម៉ាត់ខ្លីហេីយខ្លឹបចេញពីបបូរមាត់រាងស្ដេីងបន្លឺមកតែពីម៉ាត់ប៉ុណ្នឹងចប់ វាគ្មានជាតិចូវអ្វីបន្ដិចសោះ ។
" អរគុណ? ? មិនបាច់ប្រេីវាទេ ព្រោះទ្រង់ជាមនុស្សរបស់យេីង "
ចាំបាច់ប្រេីពាក្យអរគុណដែលឬ នាយក្រាស់មិនត្រូវការឡេីយ
" មនុស្សរបស់យេីង? ? ខ្ញុំទៅក្លាយជាមនុស្សរបស់លោកតាំងពីពេលណាទៅ " ថេហ្យុងបញ្ចេញទឹកមុខភ្លឹសៗមិនដឹងខ្យល់ហេីយក៏មិនយល់ន័យពីអ្វីដែលគេនិយាយមុននិង តាំងពីពេលណានាយបានសុំខ្លួនដែរទេ ដូចអឺអេីតែឯងតេីនេះ ក្រឡាលេីច្បាស់ណាស់ ។
" តាំងពីទ្រង់ធ្លាក់ក្នុងដៃយេីងម្ល៉េះ បានហេីយយេីងមិនបន្ដទៀតទេទ្រង់គួរសម្អាតព្រះកាយចេញទៅ " ជុងហ្គុកបង្វែងដានទៅស្រដីអ្វីផ្សេងព្រោះបន្ដទៀតវាមិនល្អទេ វាអាចឈ្លោះទាស់សម្ដីគ្នាបានទេីបឃេីញបរិយាកាសតាងតឹងអាប់អួលអញ្ចឹងនិយាយអ្វីផ្សេងវាល្អជាង ។
" ហុឹម " ថេហ្យុងឃេីញអញ្ចឹងហេីយលែងសួរដេញដោលបន្ដគេក្រោកទៅសម្អាតខ្លួនតាមសម្ដីនាយក្រាស់រួចរៀបចំសម្លៀកបំពាក់ដេីរចេញទៅក្រៅដំណាក់ឃេីញជុងហ្គុកអង្គុយសម្លឹងរាជកិច្ចមិនបានភ្នែកដោយផ្ដួលខ្លួនដេកដៃម្ខាងលេីទប់និងក្បាលម្ខាងកាន់រាជកិច្ចសម្លឹងមេីល មេីលទឹកមុខជុងហ្គុកគឺរាបស្មេីមាំមិនដូចកាលនិយាយជាមួយខ្លួននោះទេ ។
" ហុឹម " រាងក្រាស់គ្រហឹមបន្ដិចទម្លាក់រាជកិច្ចចុះដោយដកដង្ហេីមធំបន្ដិច ពេលនេះមន្រ្តីមួយចំនួនចាប់ផ្ដេីមវាយធ្វេីបាបទារពន្ធពីប្រជាជនលេីសលុបថ្នាក់បង្កជាការកាប់សម្លាប់គ្នាទៀតផង នេះត្រឹមគេមកសំងំនៅបក្សបិសាចមួយថ្ងៃសោះបង្ករឿងប៉ុណ្នឹងហេីយចុះទម្រាំនាខាងមុន មិនចលាចលហេីយទេ
" លោកកេីតអ្វី មេីលទៅវាស្មុគស្មាញណាស់ឬ " រាងស្ដេីងបោះជំហានថេីរៗហេីយឱនយករាជកិច្ចដែលជុងហ្គុកទម្លាក់មុនមិញយកមកទតហេីយងាកមុខសម្លឹងនាយ ។
" យេីងមិនអាចសំងំបន្ដនៅទីនេះទៀតឡេីយ " ជុងហ្គុកសម្រេចចិត្ដហេីយគេអាចព្យាបាលថេយ៍នៅរាជវាំងបាន នគរមួយទាំងមូលគ្មានអធិរាជគ្រប់គ្រងវាមិនល្អឡេីយអញ្ចឹងត្រូវតម្រូវឲ្យនាយទៅរាជវាំងវិញជាដាច់ខាតបំផុតវាជារឿងសំខាន់ណាស់ដែលពាក់ពន្ធ័និងជីវិតមនុស្ស ។
" ពពួកមន្រ្ដីពុករលួយអស់នេះ ពូកែបង្ករឿងឲ្យគេឯងឈឺក្បាលណាស់ប្រសិនបេីខ្ញុំជាលោក ខ្ញុំសម្លាប់ផ្ដាច់ជីវិតពួកវាទាំងអស់ហេីយមិនមែនមកអង្គុយដកដង្ហេីមធំអញ្ចឹងទេ " ទឹកមុខព្រះទាយាទបង្ហាញលើផ្ទៃមុខរបស់នាយតូចច្បាស់ៗ ថេយ៍កំពុងខឹងក្រោធពួកមន្រ្ដីនេះខឹងណាស់សឹងតែចង់សម្លាប់ផ្ដាច់ពូជទេ ។
" ទ្រង់គិតថាល្អឬ " ជុងហ្គុកញញឹមចុងមាត់តិចៗឃេីញប្រតិកម្មរបស់មនុស្សខ្លួន មន្ដ្រីទាំងនោះនូវមានប្រយោជន៍សម្រាប់ខ្លួនទេីបជុងមិនអាចសម្លាប់ផ្ដេសផ្ដាសបានទេអាចខូចផែនការធំ ។
" ត្រូវហេីយវាល្អបំផុតសម្រាប់មនុស្សលោភលន់ដូចជាពួកគេ "
" ទ្រង់មិនគិតថាវាឃោឃៅទេឬ ? ? " ជុងហ្គុកសាកសួរដេីម្បីស្ទាបស្ទង់ដឹងពីចិត្ដគំនិតរបស់ដៃគូដែលនិងក្លាយជាម្ចាស់បេះដូងនាអនាគតនេះ តេីអត្ដចរិតរបស់ថេយ៍បែបណា ។
" វាមិនឃោឃៅប៉ុណ្នឹងនោះ ចាប់ទុកថាតិចផង "
" តិចទៀតឬ " ជុងហ្គុកញញឹមក្រែបមាត់ហេីយវែកសក់ដែលធ្លាក់បាំងមុខរបស់នាយតូចនោះហេីយស្នៀតនិងគល់ត្រចៀករបស់គេ ។
" លោកធ្វេីស្អីនិង " ថេយ៍រំកិលខ្លួនថយក្រោយបន្ដិចកាយវិការរាងសង្ហាបញ្ចេញមកអម្បាញ់មិញវាធ្វេីឲ្យរោមគេព្រឺហេីយ ។
" យេីងធ្វេីអ្វី ថេយ៍ប្រាប់យេីងបានទេ យេីងសុំហៅទ្រង់ថាថេយ៍ហេីយណា ហាមប្រកែកឲ្យសោះ " ជុងហ្គុកប្រាមហាមប្រឆាំងបាត់ហេីយ ហៅថេយ៍ប៉ុណ្នឹងស្និតស្នាលជាងហៅទ្រង់ទៅទៀត ។
" ថេយ៍ ? ? ចម្លែកណាស់ " ថេហ្យុងភ្លេចរឿងហេតុមុននេះបាត់ទៅហេីយ ឃេីញទេជុងហ្គុកជាមនុស្សពូកែបង្វែងដានណាស់ល្មមៗអាចលែងដឹងអីដូចរាងស្ដេីងពេលនេះអញ្ចឹង ។
" ចម្លែកឬ? ? " ជុងហ្គុកជ្រួញចិញ្ចេីមឆ្ងល់វាចម្លែកត្រង់ណាមានតែ
គួរឲ្យស្រលាញ់ថែម ។
" គ្មាននរណាហៅខ្ញុំដូចជាលោកពេលនេះទេណា " មានអ្នកណា
ប្រហេីនហៅនាយតូចស្មេីនោះ ឋានះរបស់គេជាអ្វី ព្រះរាជទាយាទមិនអញ្ចឹង ដូច្នេះហេីយអ្នករាល់គ្នាតម្រូវហៅគេថាព្រះរាជទាយាទជានិច្ច ។
" មែនឬ យេីងជាមនុស្សដំបូងហេីយអញ្ចឹង "
" មែន ប៉ុន្តែលោកឲ្យខ្ញុំហៅលោកបែបណា ? ? ព្រះអធិរាជឬ "
" ជុង ឬជុងហ្គុកបានហេីយយេីងមិនចូលចិត្ដនូវពេលមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ហៅយេីងអញ្ចឹងទេ " រាងក្រាស់មុខក្រញ៉ូវភ្លាមគេមិនពេញចិត្ដសូប្បីបន្ដិចពេលលឺពាក្យមួយនិងចេញពីបបូរមាត់របស់នាយតូចនោះ ។
" ជុង ដូច្នេះខ្ញុំហៅលោកថាជុងហេីយណា "
" បាទ...សឺត " ព្រះៗបាទអញ្ចឹងឬ លេីកទីមួយហេីយណាដែលពួកគេលឺមួយប្រយោគនិង តេីអ្នកណាអស្ចារ្យអ្វីម្ល៉េះដែលធ្វេីឲ្យព្រះអធិរាជរបស់ពួកគេប្រេីពាក្យសមញ្ញមួយនិងបាន រាល់ដងទ្រង់ឆ្លេីយតបទៅកាន់អ្នកដទៃគឺអឹម ធ្វេីចុះ តាមចិត្ដ គ្មានបាទដូចនិយាយជាមួយថេហ្យុងឡេីយ ។
" លោកពូកែបន្លំណាស់ "
" ជុង... " ជុងហ្គុកសង្កត់ឈ្មោះខ្លួនឯងបន្ដិច កុំហៅគេលោកអញ្ចឹង
គេមិនមែនលោកសង្ឈទេ ។
" ហុឹម ជុង ប៉ុណ្នឹងពេញចិត្ដឬនៅ "
" ពេញចិត្ដហេីយបាទ មកនេះមក " ជុងហ្គុកញញឹមញញែមហេីយទះភ្លៅខ្លួនឯងដេីម្បីបញ្ជាក់ឲ្យគេអង្គុយលេីវា ។
" ខ្ញុំអង្គុយកន្លែងនេះបាន មិនរំខានជុងទេ " ថេហ្យុងរៀងរឹងអណ្ដាតដែល
នូវពេលហៅឈ្មោះរាងក្រាស់អញ្ចឹង ។
" ថេយ៍... " រាងក្រាស់គ្រហឹមដេីមកមិនពេញចិត្ដនិងការទំនាស់បញ្ជារបស់ខ្លួន អ្វីក៏ដោយគេត្រូវការតែស្របតាមតែមួយគត់ជាពិសេសគឺថេហ្យុងនិងហេីយ គេគ្រាន់បង្កភាពកក់ក្ដៅឲ្យនាយតូចប៉ុណ្ណោះមិនបានទេឬ ហេតុអ្វីត្រូវធ្វេីខ្លួនកំណាញ់របស់ខ្លួនទាំងនាអនាគតគង់និងក្លាយជារបស់នាយដដែល ។
" ហុឹម បានៗខ្ញុំព្រមហេីយ " ហេតុអ្វីគ្រាន់តែលឺសំឡេងគ្រហឹមមិនពេញចិត្ដរបស់គេ នាយតូចប្រែជាមិនស្រណុកក្នុងចិត្ដអញ្ចឹងហេីយហេតុអ្វីចាំបាច់ត្រូវខ្វល់រឿងមួយនិង...ណ្ហេីយៗធ្វេីតាមបញ្ជាសិនទៅចុះ ព្រោះស្ថានភាពពេលនេះវាអាប់អួលណាស់ រាងស្ដេីងព្រមតាមសម្ដីរាងក្រាស់ទាំងមុននិងប្រកែកនិងនាយក៏ដោយ ថេយ៍ក្រោកឈរមួយអស់កម្ពស់ហេីយបោះជំហានថេីរៗសំដៅទៅរកជុងហ្គុកដោយទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយលេីភ្លៅរបស់គេ ទាំងអារម្មណ៍សុវត្ថិភាពនិងកក់ក្ដៅយ៉ាងចម្លែកអញ្ចឹង ។
" ក្រអូប " គ្រាន់នាយតូចអង្គុយភ្លាម ជុងហ្គុកផុំក្លិនដែលសាយភាយក្រអូបប្រហេីរៗចេញពីរាងកាយតូចស្ដេីងមួយនេះ នាយជាអធិរាជរំកិលមុខទៅជ្រមុជនិងកញ្ចឹងកដោយប្រេីបបូរមាត់ទម្លាក់លេីសាច់ទន់ៗមួយនោះថ្នមៗដោយមិនកម្រោលអ្វីទាំងអស់ ។
" សឺត... " រាងតូចខាំបបូរមាត់ខ្លួនទាំងប្រឹងទប់ឡេីងចង់រឹងខ្លួនទៅហេីយហេតុអ្វីត្រូវអង្គុយអោយនាយខ្ពស់ស្ទាបអង្អែលតាមចិត្ដអញ្ចឹង ។
" ជុង... " សំឡេងហៅយ៉ាងស្រទន់ចេញពីក្រអុបមាត់រាងតូចនាយខ្ញាំជាយសាច់ក្រណាត់ស្ទើរតែរហែកមកទាំងដុំៗទៅហេីយ ។
" អឹម ជុប សុំទោសយេីងភ្លេចខ្លួនប៉ុណ្ណោះ " រាងក្រាស់ងេីបមុខចេញពីកញ្ចឹងករាងតូចហេីយថេីបក្បាលមួយខ្សឺតរួចក៏ប្រេីពាក្យសុំទោសដេីម្បីកុំឲ្យក្មេងតូចម្នាក់នេះភិតភ័យនិងសកម្មភាពរបស់ខ្លួនមុននេះ ។
" មិនអីទេ " រាងតូចងក់ក្បាលទាំងមិនប្រកាន់យកទោសពៃអ្វីឡេីយ ។
" អរគុណ ឃ្លានទេ " រាងក្រាស់ញញឹមក្រែបមាត់បន្ដិចដែលលឺការលេីកលែងទោសពីមាត់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ដូច្នេះ នាយធូរទ្រូងហេីយដែលនាយតូចមិនខឹងនោះ ដោយសារក្លិនក្រអូបទេីបនាយហ៊ានបំពានលេីរាងកាយថេហ្យុងទាំងមិនដឹងខ្លួនដូច្នេះ ប្រហែលមកពីក្លិនទាក់ទាញមួយនោះពុំខានទេ
" ឃ្លានហេីយមានអ្វីញុំាខ្លះទៅ ជុង " ថេហ្យុងប្រេីប្រាស់ពាក្យសមញ្ញដេីម្បីនិយាយទំនាក់ទំនងជាមួយជុងហ្គុកឲ្យស្និតស្នាលជាងមុនប្រសិននាយតូចប្រេីពាក្យថាសោយនិងយេីងឬទ្រង់វាឆ្គងណាស់សម្រាប់មនុស្សដែលខ្លួនលួចចាប់ចិត្ដលេីបណ្ដេីរៗនោះហេីយណាមួយថេយ៍មិនសូវឃ្លានណាស់ណាដែលគ្រាន់ចង់បានការបារម្ភពីជុងហ្គុកប៉ុណ្ណោះ សួរនាយតូចហេតុធ្វេីអញ្ចឹង វាគ្មានចម្លេីយនោះទេ ។
" ចាំបន្ដិចណា ពួកនាងព្រះក្រយារបស់យេីងរួចរាល់ឬនៅ " ជុងហ្គុកអង្អែលសក់ថេហ្យុងបន្ដិចហេីយងាកមុខចោទសួរអ្នកបម្រេីក្បែរនេះដោយទឹកមុខមាំត្រជាក់ស្រេប វាខុសស្រឡះនិងការនិយាយជាមួយថេហ្យុងណាស់ ។
" ក្រាបទូលរួចរាល់ហេីយព្រះពរ " ពួកនាងនាំគ្នាឱនមុខចុះទាំងអស់គ្នាដោយគ្មាននរណាប្រហេីនងេីយមុខសម្លឹងនេត្រារាងក្រាស់ចំៗនោះឡេីយ ក្រីរសែភ្នែកខ្លារខិនសម្លឹងមុខពួកនាងមិនដកដដែលតេីវាជាអ្វី ការឃ្នេីសចិត្ដគេឬ ។
" ឆាប់ឡេីង " រាងក្រាស់ស្រដីប៉ុណ្នឹងភ្លាម ពួក
នាងរហ័សដៃរហ័សជេីងលេីកក្រយាមកថ្វាយឲ្យអធិរាជតួយ៉ាងនៅនេះបក្សបិសាចក៏ដោយរាងក្រាស់មិនអនុញ្ញាតមនុស្សក្រោមនាយហៅលោកមេបក្សនោះទេ វាមិនមែនការស្អប់ឈ្មោះនេះទេគ្រាន់មិនចង់បេីកបង្ហាញថាខ្លួនជាមេប៉ុណ្ណោះ អធិរាជឬលោកម្ចាស់គឺសាកសមបំផុត
" ជុង " រាងតូចរៀងស្រងូតស្រងាត់ចិត្ដបន្ដិចដោយឃេីញកាយវិការរបស់រាងក្រាស់ធ្វេីអម្បាញ់មិញនាយនឹកទៅដល់នគរដែលមាន
យ៉ុនហ្គីនិងជីមីនតែងតែប្រេីប្រយោគមួយនិងជានិច្ច ទឹកភ្នែកនាយតូចរលីងរលោងអស់ហេីយនឹកស្រុកកំណើតនឹកប្រជាជន នឹកស្នាម
ញញឹមមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលឃេីញខ្លួន នឹកសំឡេងអ៊ូអរក្នុងនគរ
" កេីតអ្វីឬ ទឹកមុខមិនសូវស្រស់អញ្ចឹង ? ? " ដោយឃេីញទឹកមុខអ្នកម្ខាងទៀតដូច្នេះនាយអន្ទះសាចង់ដឹងពីមូលហេតុណាស់
" ខ្ញុំនឹកនគររបស់ខ្ញុំ ហុឹកហុឹក " ទីបំផុតទឹកភ្នែកមួយនេះក៏រមៀលធ្លាក់ចុះមកដដែល គេទន់
ជ្រាយហេីយគេបង្ហាញវាឲ្យរាងក្រាស់ឃេីញពី
ភាពទន់ខ្សោយរបស់គេវាធ្លាក់ដល់កម្រិតណាស់
" ថេយ៍ " រាងក្រាស់បេីកភ្នែកធំៗបបូរមាត់ហៅឈ្មោះនាយតូចទាំងញ័រអស់ហេីយ លេីកទីមួយហេីយដែលទឹកភ្នែកអ្នកដទៃប្រៀបដូចនិង
ដាវកំពុងតម្រង់មករកខ្លួនដេីម្បីចាក់ទម្លុះអញ្ចឹង រាងក្រាស់រហ័សលេីកប្រអប់ដៃមកជូតស្នាមទឹកភ្នែកទាំងឡាយនោះចេញពីថ្ពាស់
រលេីងរលោងមួយនេះចេញអស់
" កុំអញ្ចឹងអីណា ថេយ៍ ទោះទ្រង់នឹកវាក៏មិនអាចទៅទីនោះបានដែរយេីងមិនអនុញ្ញាតទេ ថេយ៍ " ជុងហ្គុកក្រសោបឱបរាងកាយតូចមួយនេះជាប់យ៉ាងណែលក្នុងរង្វង់ដៃ ហៅថាគេអត្មានិយមក៏បាន នាយគ្រាន់ចង់ឲ្យមនុស្សពិសេសមួយ
នេះតាមពីក្រោយខ្លួនគ្រប់ពេលប៉ុណ្ណោះ និងផ្ដល់ស្នាមញញឹមចេញពីចិត្ដបរិសុទ្ធមួយនេះប៉ុណ្ណោះ
" ជុង ហុឹកហុឹក " រាងតូចស្រែកយំលេីសដេីម
ហេីយតបការឱបមួយនិងទៅវិញ នាយត្រូវការអ្នកលួងលោមដូចជារូបសង្ហាមួយនិង ត្រូវការមនុស្សប្រេីពាក្យលួងលោម គេនឹកនគររបស់ខ្លួនណាស់ហេតុអ្វីបធិសេធមិនឲ្យគេទៅទីនោះអញ្ចឹង
" ឈប់យំទៅណា "
" ជុង "
" កុំរំលឹកវាបានទេ ថេយ៍ យេីងពិបាកចិត្ដណាស់ដែលលឺថាថេយ៍ចង់ចាកចេញពីយេីងនោះ ចាប់ទុកថាយេីងសូមអង្វរឲ្យថេយ៍មកនូវក្បែរយេីង
មកណា " គ្រាន់លឺពាក្យមួយប្រយោគនិងចេញពីមាត់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ភ្លាមនរណាធ្វេីចិត្ដបានភ្លាមៗនោះថេហ្យុងងក់ក្បាលតិចៗលែងប្រឆាំងបន្ដទៀតឱនមុខសោយក្រយាយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ហេតុអ្វីគ្រាន់លឺខ្លួននិយាយប៉ុណ្នឹងជុងហ្គុកប្រតិកម្មខ្លាំងម្ល៉េះ ណ្ហេីយៗតាមដំណេីរ
ទៅ បន្ទាប់ពីទទួលអាហាររួចរាល់ជុងហ្គុកបាន
នាំថេហ្យុងឡេីងរទេះដេីម្បីធ្វេីដំណេីរពីបក្សបិសាចទៅព្រះរាជវាំង នាយចង់បំបាំងកាយតែមួយភ្លែតក៏បានដែលប៉ុន្ដែធ្វេីបែបនិងប្រៀបដូចទំលាយអាថ៌កំបាំងខំលាក់ជាយូរណាស់មកហេីយ ។
រយះពេល៦យាមកន្លងផុតទៅទីបំផុតរទេះសេះរបស់ជុងហ្គុកបានមកដល់រាជវាំងដោយសុវត្ថិភាព ជុងហ្គុកគោះទ្វាបន្លឺតុងៗៗតិចៗហាក់
ពិចារណាអ្វីមួយយ៉ាងអញ្ចឹងទឹកមុខគេពេលនេះស្មេីគ្មានស្នាមញញឹមអ្វីបន្ដិចដោយថេហ្យុងកេីយភ្លៅគេដេីម្បីសំងំគេងយកកម្លាំងតាំងពី
ក្រោកមកនាយតូចគ្មានកម្លាំងកំហែងដូចអ្នកផ្សេងទេឆាប់ងងុយឆាប់នឿយហត់អស់កម្លាំងភ្លាមៗប្រហែលប្រតិកម្មមន្ដអាគមនោះហេីយ
" អធិរាជក្រាបទូល មកដល់ព្រះរាជវាំងហេីយ
ព្រះពរ "
" ហុឹម " រាងក្រាស់គ្រហឹមដេីមកបន្ដិចហេីយដៃឈប់គោះតុប្រែជាទាញរាងកាយតូចនោះដាក់គេងអោយស្រួលបួលហេីយនាយងេីបចេញ
ទៅមេីលឲ្យច្បាស់ពិតដូចអ្វីដែលទាហាននិយាយអត់
" តេីទ្រង់ចង់យាមទៅដំណាក់ឬជីប្រជុំមន្រ្តី "
" ដំណាក់យេីងចង់សម្រាកប្រាប់ពួកគេទៅចាំស្អែកចាំជុំជួប " នាយគ្រាន់ខ្ជិលទៅស្ដាប់ការរអ៊ូរទាំរបស់ពពួកមន្រ្ដីពុករលួយប៉ុណ្ណោះ
" ចុះមនុស្សនៅក្នុងរទេះក្រាបទូល "
" មិនបាច់ទេទុកឲ្យយេីងដោះស្រាយឯងចេញទៅចុះ " រាងក្រាស់បធិសេធមិនព្រមឲ្យនរណា
ប៉ះពាល់រាងកាយថេយ៍ឡេីយ ជុងហ្គុក
ក្រសោបកាយតូចនោះថ្នមៗហេីយលេីកបីបោះជំហានដេីរសំដៅទៅដំណាក់របស់ទ្រង់ឆ្លងកាត់
ភ្នែកអ្នកបម្រេីជាច្រេីនអ្នកកំពុងសម្លឹងមេីលមកគេ
" ទម្លាក់ភ្នែកពួកឯងចុះភ្លាម " គ្រាន់លឺប៉ុណ្នឹង
ភ្លាមពួកគេឈ្ងោកមុខចុះអស់ទាំងញ័រទទ្រើតខ្លាចរអានិងអធិរាជកំណាចមួយនេះ
" ថ្ងៃក្រោយប្រសិនយេីងឃេីញអញ្ចឹងទៀតពួកឯងនិងស្លាប់ " រាងក្រាស់បោះស្រដីប៉ុណ្នឹង
ហេីយបោះជំហានចូលដំណាក់បាត់ដោយ
ទម្លាក់ថេហ្យុងលេីកគ្រែថ្នមៗ
" ប៉ុណ្នឹងហេីយមិនព្រមភ្ញាក់ទៀត ចំជាក្មេងទ្រមក់ណាស់ ជុប " ជុងហ្គុកអស់សំណើចអម្បាញ់មិញនាយស្រែកខ្លាំងៗសឹងផ្អេីលម
នុស្សក្នុងដំណាក់ទៅហេីយប៉ុន្ដែថេហ្យុងបែបជាគេងស្កប់ស្កល់ទៅវិញចំមែន ។
រង់ចាំភាគបន្ដ
ដោយ៖ហាណែល
ESTÁS LEYENDO
ꕥជម្រកស្នេហ៍♒︎ វគ្គ១+វគ្គ២ ( ចប់ )
Romanceស្នេហារវាង អធិរាជនឹងព្រះរាជទាយាទ ដោយគិតថាគេមិនមែនជាម្ចាស់កម្មសិទ្ធិទោះប្រឹងយ៉ាងណាក៏មិនបានគេក្នុងដៃដដែល ប៉ុន្ដែនាយកំលោះមិនចុះចាញ់ខំប្រឹងស៊ូទាល់ក្លាយជាម្ចាស់នៃរាងកាយនិងបេះដូងគេទាល់ តែបានសម្រេច ។ ប្រភេទ bl love ចាប់ផ្ដេីម : 20/07/23 អេតមីន...
