ភាគ១៣៖ជុងហ្គុក​ ហ្វ្រាស្ដូរ៉ាណា!!

785 69 0
                                    

បួនថ្ងៃបាន​កន្លងផុត​ ដោយ​ថេហ្យុង​និងជីមីនបានរៀបចំកម្មវិធីនេះជាមួយ​សិស្សនិស្សិត​ដទៃទៀតបានសម្រេចហេីយ​ ពួកគេកំពុងឈរសម្លឹងមេីលការ​ច្នៃប្រឌិត​នៃស្នាដៃរបស់ពួកគេទាំងស្នាមញញឹម ។
"​ គ្រប់គ្នា​ហត់នឿយ​ហេីយ​ អរគុណសម្រាប់ការ​ខិតខំ​មួយនេះ​ "ថេហ្យុង​ចេញមុខមក​ឱនគំនាប​អរគុណសម្រាប់ការខិតខំប្រឹងប្រែងនៃ​កម្មវិធី​មួយនេះ​ គេពិតជាសប្បាយចិត្ដដែរឃេីញ​សិស្សនិស្សិត​គ្រប់គ្នា​រួមដៃគ្នាក្នុងការជួយជាកម្លាំងគ្នាក្នុងការងារមួយនេះ​ ។
"​ ថេយ៍ហត់ទេ​ "​ ជីមីនហុចទឹកត្រជាក់មួយដបដែរយកចេញពីទូរមកថ្មីៗហេីយបេីក​គម្របជាស្រាច់សម្រាប់ទុកឲ្យ​ថេហ្យុង​ផឹក ។
"​ មិនសូវប៉ុន្មានទេ​ចុះឯង​ ជីមីន​ "​ ថេហ្យុង​ទទួលដបទឹកនោះទាំងស្នាមញញឹម​ ទោះ​មុខរបស់គេមានញេីសហូរមកតក់ៗក៏ដោយតែវាមិនថ្វីនោះទេ​ ប៉ុណ្នឹងមិនងាយឲ្យគេ​ស្រែក​ត្អូញត្អែរ​ថាហត់ឡេីយ ។
"​ ហត់គួរសមដែរ​ តែមិនអីទេដេីម្បីសាលាពួកយេីង​ "​ ជីមីនវាចាទាំងញឹមៗ​ ព្រោះគេរៀងប្រេីកម្លាំងជ្រុលដែរក្នុងកម្មវិធីមួយនេះថ្នាក់​វិលមុខទៀតផងតែគេមិនអាចប្រាប់មិត្ដបានទេ​ ខ្លាចថេយ៍ព្រួយបារម្ភគេហេីយលួចបន្ទោសខ្លួនឯង​ ទេីបគេជ្រេីសរេីសយកពាក្យនិងមកនិយាយនោះ ។
"​ យ៉ាងណាបានសម្រាកហេីយ​ តោះ​ទម្រាំតែដល់ម៉ោង​ពួកយេីងបាត់ហត់នឿយ​ល្មម​ តោះ​យេីង​ជីមីន​ "​ ថេហ្យុង​អូសដៃជីមីនទៅទាំង​សប្បាយចិត្ដ​ គេអូសសម្ដៅទៅឡានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គេដែរលោកប៉ាបានផ្ដល់ឲ្យជាកាដូរ​ គេមិនចង់ជិះវាប៉ុន្មានទេតែដោយសារប៉ាម៉ាក់​បង្ខំពេកក៏ធ្វេីតាមសំណេីររបស់គាត់ទៅ​ ។
​"​ យេីងថាឯងមិនទាន់​គូរដណ្ដឹង​យកទេ​ ថេហ្យុង​ "​ ជីមីនដៀងភ្នែកឃេីញ​គូរដណ្ដឹង​កំពុងផ្អែកខ្នងទៅនិងឡាន​ រង់ចាំគេ​ មេីលចុះប្រហែលមកយូរហេីយ
បានមុខក្រហមអ៊ីចឹង។
"​ ហេតុតែគេណ៎​ ទៅគេដឹងហេីយ​ បាយបាយ​ជីមីន​ល្ងាចជួបគ្នា​ "ថេហ្យុង​គ្រវីដៃបាយបាយដាក់មិត្ដហេីយឡេីងឡានបេីកចេញទៅដោយជីមីនសម្លឹងផុតទេីបគេបោះជំហានទៅរក​សូហ្គា​។
"​ បងយ៉ុន​ "​ ជីមីន​ឧទានហៅឈ្មោះ​គូរដណ្ដឹង​យ៉ាងស្រទន់ដោយមិនភ្លេចផ្ដល់ស្នាមញញឹមឲ្យទៅនាយឡេីយ​ ។
"​ យ៉ាងម៉េច​ អូនហត់ខ្លាំងទេ​ មេីលចុះ​ហូរញេីសខ្លាំងណាស់​ "​ សូហ្គាទាញកន្សែងចេញពី​ហាវប៉ាវយកមកជូតផ្ដិតញេីសលេីផ្ទៃមុខគូរដណ្ដឹង​ ទាំង​ថ្នមដៃខ្លាច​កកិត​ស្បែកនាយតូចឡេីងក្រហម ។
"​ អូនមិនហត់ទេ​ ប៉ុន្ដែបងមកចាំអូនយូរឬនៅ​ ហុឹម​ "​ ជីមីនចោទសួរគេភ្លាមៗផងដែរ​ ព្រោះតាមសង្កេតឃេីញមុខក្រហមចឹងដឹងតាសឈរចាំគេយូរហេីយ​ មិនមែនទេីបមកដល់ថ្មីៗនោះទេ​ ។
"​ យូរគួរសម​ ប៉ុន្ដែមិនថ្វីទេ​ សម្រាប់អូន​ យូរប៉ុណ្ណាក៏បងចាំដែរ​ "
សូហ្គាអង្អែលថ្ពាស់​គូរដណ្ដឹង​ទាំងខ្នាញ់​ ចង់តែខាំឲ្យហូរឈាមមកទេតេី​ ក្រពុំពណ៍សុីជម្ជូស្អាតណាស់ហ៊ាតិចៗគេគ្រឺតចង់​គ្រញិច​ឲ្យខ្ទេចថ្ពាស់នោះទេ ។
"​ សម្ដីផ្អែមម្ល៉េះ​ ហារមាត់ទៅមេីលអូនចង់ដឹងថាក្នុងមាត់បងនេះណាញុំាស្ករប៉ុន្មាន​ស្លាបព្រា​ទៅ​ "​ ជីមីន​អៀនក្រហមមុខហេីយតែមិនចង់ចាញ់ដោយសារសម្ដីក៏ប្រឹងធ្វេីជាធម្មតាដោយសួរទៅគេតបវិញថាក្នុងមាត់និងទៅលួចញុំាស្ករនៅឯណាម៉េចក៏ផ្អែមល្ហែមអីក៏សម្បេីមម្ល៉េះ​ ។
"​ មិនបានញុំាតែ​ បងលួចញុំាក្នុងមាត់អូន​ "​ សូហ្គាបោះស្រដីច្រឡេីមដាក់នាយតូចដោយមិនភ្លេចវៃចិញ្ចេីមម្ខាងដាក់ធ្វេីឲ្យជីមីនអៀនចង់រមួតខ្លួនទៅហេីយ​ ប្រុសស្អីមិនដឹងទេសម្ដីផ្អែមនោះផ្អែមអាសូរទេីបស្គាល់គ្នាថ្មីៗទៅមិនថាទេ​ តាំងពីតូចញិបមកអាយុប៉ុណ្នឹងសម្ដីនាយក៏គ្មានអន់ថយទៅណាដែរ​ គឺដដែរ ។
"​ អូនប្រហែលឃ្លានហេីយ​ តោះបងនាំអូនទៅញុំានៅហាងថ្មីដែរទេីបនិងបាន​ ធានាថាអូននិងពេញចិត្ដ​ "​ សូហ្គាអូសដៃជីមីនចូលក្នុងឡានហេីយដេីរមកអង្គុយកន្លែងខ្លួនដោយមិនភ្លេចពាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់ឡេីយ​ គេ​ពិពណ៌នា​ទីតាំងនោះមិនច្បាស់លាស់ក៏ពិតមែនតែគេហ៊ានចេញមុខធានាហេីយដឹងតែឆ្ងាញ់មាត់ម៉ង់ពេលនេះ ។
"​ អូខេ​ មិនឆ្ញាញ់បងត្រូវឲ្យអូន​ ៣០០០​ដុល្លារ​ "​ រាល់លេីកឲ្យតែហាងណាដែរនាយក្រាស់ណែនាំខុសគឺគេត្រូវបង់លុយថ្លៃការខកចិត្ដនៃទំនុកចិត្ដរបស់គេដែរខំជឿទៅលេីខ្លួ​ន​ គូរស្នេហ៍គេនេះណាចម្លែកណាស់ដូចមិត្ដភក្ដិ​ជិតស្និទ្ធ​ជាង​គូរដណ្ដឹង​ទៅទៀតពេលខ្លះឈ្លោះគ្នារឿងញុំាក៏មានដែរ​ គិតសព្វៗ​ស្នេហ៍ពួកគេមិនចេះងាយបាក់បែកដូចអ្នកដទៃសោះ​ ។
"​ អូខេបងយល់ព្រមហេីយ​ "​
ងៀកមេីលមកឡានស្ព័រដែរទេីបបេីកចេញពីសាលា​ថ្មីៗនេះកំពុងបោះពួយ​យ៉ាងលឿនសម្ដៅទៅផ្លូវ​ថ្នល់ជាតិដែរជាកម្មសិទ្ធិនៃអ្នកនៅរស់ក្នុងតំបន់មួយនិង​ អាចថាកន្លែងមហា​សេដ្ឋី​រស់នៅគ្មានសំឡេងឡានម៉ូតូរំខានឡេីយ​ គឺភាគតិចបំផុតនោះជាឡានម៉ូតូនៃសមាជិកក្នុងគ្រួសារពួកគេ​ប៉ុណ្ណោះ​ ចំណែកអ្នកផ្សេងគ្មានសិទ្ធិជិះផ្លូវនិងឡេីយ​ ហេីយណាមួយផ្លូវនិងជាផ្លូវ​ទល់ទៀតអ៊ីចឹងកម្រមានអ្នកច្រឡំចូលទៅតាមផ្លូវនិងណាស់​ ។
ងឺត​ សំឡេងឡានចាប់ហ្វាំងក៏បានឈប់​ ដោយថេហ្យុងចេញពីក្នុងឡានហេីយហុចសោរទៅឲ្យកូនចៅរបស់លោកប៉ាយកឡានទៅបញ្ជូលនៅចំណតឡាន​ ប្រវែងពីចំណតឡានមកវិមានរបស់គេគឺជិតមួយគីឡូដីឯណោះ​ នាយតូចខ្ជិលដេីរណាស់​ អ៊ីចឹងចតមុខផ្ទះស្រាប់ហេីយរត់ចូលក្នុងយ៉ាងលឿន​ ដេីម្បីកុំឲ្យប៉ាស្ដីបន្ទោសរឿងបន្ដិចបន្ទួច​សោះចាំបាច់ពឹងអ្នកដទៃដែរ​ ។
"​ លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់​ ថេយ៍មកវិញហេីយ​ "​ នាយតូចស្រែកបន្លឺឡេីងចង់ឲ្យអ្នកខាងក្នុងផ្ទះបានដឹងថាគេត្រឡប់មកវិញហេីយជួយមកទទួលកូនមាសកូនពេជ្រផង ។
"​ មកហេីយមែនទេកូនម្ដាយ​ ហត់ទេកូន​ "​ ម៉ាក់របស់ថេហ្យុងរហ័សមកជូតញេីសចេញពីមុខកូនប្រុសទាំងស្នាមញញឹមបិទមាត់មិនជិតថេហ្យុង​ជាកូនសំណប់ក្នុងគ្រួសារហេីយក៏ជាកូនទោលផងដែរអ៊ីចឹងហេីយប៉ាម៉ាក់គេតាមចិត្ដគេណាស់​ សំណាងហេីយគេមិនមែនជាមនុស្ស​ងប់ងុល​និង​សម្ភារៈ​ទំនើប​និងចាយវាយលុយ​ខ្ជេះខ្ជាយ​  ព្រោះគេដឹងថាការរកលុយទម្រាំបានមកគឺពិបាកណាស់ ។
"​ មិនហត់ទេ​ ឃេីញមុខម៉ាក់មានកម្លាំងម៉ង់​ ហិហិ​ "​ ថេហ្យុង​ញញឹមយ៉ាងស្រស់ដាក់អ្នកជាម្ដាយហេីយគេក្រសោបចង្កេះម៉ាក់ដោយផ្អឹបក្បាលនិងទ្រូងរបស់គេ​ ជាទម្លាប់របស់គេទៅហេីយដែរធ្វេីរប្រៀបនិងថ្នាក់លោកប៉ាគេលែង​ប្រច័ណ្ឌប្រពន្ធដោយសារគេទៀតហេីយ​ ។
"​ អ៊ីចឹងឬ​ កូនកំហូចឆាប់ទៅសម្អាតខ្លួនទៅថ្ងៃនេះប៉ាហេីយនិងម៉ាក់បានរៀបចំម្ហូបបណ្ដូលចិត្ដរបស់កូនហេីយៗណា​ "​ ថ្វីត្បិត​តែពួកគាត់ជា​សេដ្ឋី​ក្ដី​ម្ហូបអាហារប្រពន្ធហេីយនិងគាត់តែងតែធ្វេី​ជា​រឿយៗ​សម្រាប់ទុកឲ្យកូនប្រុសតែម្នាក់ញុំា​ កម្រមានណាស់ដែល​ថេហ្យុង​ញុំាស្នាដៃអ្នកដទៃក្នុងផ្ទះនេះ​
"​ ហិហិ​ ឆ្ញាញ់មាត់ទៀតហេីយ​ សឺត​ កូនទៅសិនហេីយ​ "​ ថេហ្យុង​ថេីបថ្ពាស់
ម្ដាយមួយខ្សឺតហេីយឆក់ទៅថេីបថ្ពាស់ប៉ាមួយខ្សឺតដែរហេីយរត់ទៅជាន់ខាងលេីបាត់ទុកឲ្យពួកគាត់ទាំងពី​ញញឹមទាំងគ្រវីក្បាល​និង​អត្ដចរិត​របស់នាយតូច​ មេីលចុះ១៩ឆ្នាំហេីយនៅតែឡិកឡក់​ដដែរ​  ។
"​ បង​ គិតយ៉ាងម៉េចចំពោះកូនយេីង​ "​
"​ បណ្ដោយតាមចិត្ដកូនទៅអូនសម្លាញ់​ ពួកយេីងមានតែកូនមួយគ្រាប់​ប៉ុណ្ណោះ​ អ៊ីចឹងហេីយគេចង់បានអ្វីបំពេញតម្រូវការគេទៅណាអូនសម្លាញ់​ "​ ពួកគាត់ស្រឡាញ់ថេហ្យុងណាស់ស្រឡាញ់ថ្នាក់ហ៊ានទំនេីងបេីកដៃឲ្យកូនធ្វេីអ្វីតាមចិត្ដចង់​ ប៉ុន្ដែកូនប្រុសម្នាក់នេះដេីរតាម​គន្លងធម៌​អ៊ីចឹងហេីយនាយតូចមិនចេះខូចខិលរឿងស្រីញី​ ល្បែងថ្នាំញៀនអ្វីឡេីយ​ ព្រោះគេរអេីងនិងរបស់អស់នេះណាស់ហេីយជាពិសេសមនុស្ស​ថេហ្យុង​នេះណាមិនងាយរាប់អានអ្នកណា ផ្ដេសផ្ដាស​ទេខ្លាចជួបមនុស្សចរិតពស់វែកតាមចក់គេពីក្រោយខ្នង ។
"​ ចាលោកប្ដី​ "​
ថេហ្យុង​ដេីរចូលក្នុងបន្ទប់ហេីយទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយនៅពូកសម្រាកបន្ដិចព្រោះគេនឿយហេីយក៏ល្វេីយដែរ​ ប៉ុន្ដែភ្លាមៗស្រាប់តែនឹកទៅដល់សៀវភៅដែលគេខានអានអស់រយះពេល៤ថ្ងៃទៅវិញ ។
"​ ហុឹម​ នឹកសៀវភៅនិងទៀតហេីយ​ មិនយល់សោះ​ "​ សៀវភៅនិងគេអានមិនតិចដងនោះទេ​ ហេតុអ្វីអានហេីយនូវចង់អានទៀតចេះតែនឹកសៀវភៅមួយក្បាលនិងអីចឹង​ សង្ស័យត្រូវសុំ​លោកនាយក​យកមកទុកអានក្នុងផ្ទះហេីយទេីបបាន​ បន្ទាប់ពី​សញ្ជឹងគិត​ហេីយថេហ្យុងក៏ប្រញាប់ទៅសម្អាតខ្លួនចុះទៅញុំាបាយជាមួយប៉ាម៉ាក់​ ។
១៥នាទីក្រោយនាយតូចតុបតែកាយហេីយក៏ចុះទៅខាងក្រោមសម្ដៅទៅតុអាហារដោយមានប៉ាម៉ាក់ចាំរួចជាស្រាច់ ។
"​ លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ចាំកូនយូរដែរទេ​ "​ ថេហ្យុងវាចាទាំងស្នាមញញឹមមិនចេះ​រីងស្ងួត​ហេីយចូលទៅអង្គុយកៅអី ។
"​ មិនយូរទេ​ ឆាប់ញុំាទៅណា​ កូនម៉ាក់​ "​ អ្នកជាម្ដាយគ្រវីក្បាលហេីយដួសម្ហូបដាក់ចានកូនថែមអង្អែលក្បាលតិចៗដោយពោរពេញទៅដោយក្ដីស្រឡាញ់​ ពួកគាត់ថ្នម​ថេហ្យុង​ណាស់ព្រោះគេជាបណ្ដូលចិត្ដតែមួយគត់ក្នុងគ្រួសារ​ ។
"​ បាទអ្នកម៉ាក់ដូចគ្នា​ នេះរបស់លោកប៉ា​ "​ នាយតូចដួសម្ហូបដាក់ចានប៉ាម៉ាក់របស់គេហេីយ​ញញឹមដាក់ពួកគាត់​ គ្រួសារគេកក់ក្ដៅណាស់​ ត្បិត​ប៉ាម៉ាក់រវល់ការងារប៉ុណ្ណាក៏មិនទុកគេចោលញុំាបាយម្នាក់ឯងដែរ​ គេពិតជាអរគុណអ្នកទាំងពីពិតមែន​ បន្ទាប់ពីញុំាអាហាររួចរាល់ហេីយ​ ថេហ្យុង​អង្គុយលេង
នៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ​ជាមួយប៉ាម៉ាក់​ គេចិតផ្លែប៉ោមដាក់ចានឲ្យអ្នកមានគុណពិសារ​ ជាទម្លាប់ហេីយតែគេធ្វេីបែបនេះ​ ។
"​ និយាយអ៊ីចឹង​ ល្ងាចនេះកូនត្រូវចូលរួមកម្មវិធីសាលាមែនទេ​ "​
"​ បាទមែនហេីយលោកប៉ា​ ព្រោះ​ត្រូវទៅទទួលអ្នក​ឧបត្ថម្ភ​សាលាកូនផង​ តែលោកប៉ាកុំភ័យកូនទៅមានគ្នាតេី​ ពីនាក់ជីមីននោះអី​ " នាយតូចដឹងច្បាស់នៃការសួរមួយនេះដោយបង្កប់ទៅដោយការព្រួយបារម្ភ​ពីសុវត្ថិភាពរបស់កូនប្រុស​ ព្រោះ​យប់ចឹងប្រាកដជាពិបាកធ្វេីដំណេីរទៅវិញទៅមកហេីយបង្កគ្រោះថ្នាក់ខ្ពស់ទៀត ។
"​ ល្អហេីយអ៊ីចឹងប៉ាអស់បារម្ភហេីយ​ "​
ពេលល្ងាច
នាយតូចរៀបចំ​ខ្លួនរួចរាល់ហេីយក៏បោះជំហានទៅខាងក្រោមដោយមានមិត្ដគេអង្គុយចាំជាស្រាច់​ មុននិងគេឲ្យ​គូរដណ្ដឹង​ជូនទៅក៏បានដែរប៉ុន្ដែអាណិតមិត្ដក៏ទៅជាមួយក្រែងបានជាគ្នាពេលយប់ត្រឡប់មក ។
វិញ​ ជីមីនងេីយមុខសម្លឹងថេហ្យុងដែរកំពុងដេីរចុះមកក្រោម
"​ កូនមកហេីយ​ ដឹងទេ​ជីមីនចាំកូនយូរប៉ុណ្ណាកូនម្ដាយ​ "
"​ សូមទោសឯងដែរឲ្យចាំយេីង​ ម៉េចក៏មិនប្រាប់យេីងទុកមុនទៅហុឹម​ មកអង្គុយចាំអ៊ីចឹងអត់សមសោះ​ ជីមីន​ "
"​ មិនអីទេ​ថេយ៍​ លោកពូអ្នកមីងខ្ញុំជំរាបលាសិនហេីយ​ តោះទៅ​ "
"​ ប៉ាម៉ាក់កូនទៅសិនហេីយ​ "​
"​ សុវត្ថិភាព​តាមផ្លូវណា​កូនម្ដាយ​ "​
"​ បាទ​ "​  ថេហ្យុង​ចេញមកក្រៅដោយមានឡានរបស់គេចតចាំជាស្រាច់នាយតូចដេីរទៅបេីកទ្វាចូលទៅកន្លែងបេីកដោយមិត្ដគេដូចគ្នាថេហ្យុង​បញ្ជេះម៉ាស៊ីនឡានបេីកចេញទៅដោយក្នុង​ល្បឿនល្មមព្រោះគេមិនទាន់​ស្ទាត់ជំនាញ​បេីកលឿនប៉ុន្មានទេ​ ។
"​ ថេយ៍​ ថ្ងៃនិងឯងស្អាតប្លែក​ "​ ជីមីនសរសេីរមិត្ដព្រោះប្លែកភ្នែកធ្លាប់តែឃេីញ​សម្លៀកបំពាក់​សមញ្ញ​តែ​ ឥឡូវមេីលចុះ​មិនចាញ់តារាប៉ុន្មានទេ ។
"​ ឯងក៏មិនចាញ់យេីងប៉ុន្មានដែរ​ "​
"​ ហិហិ​ យេីងចង់ដឹងថាអ្នក​ឧបត្ថម្ភ​សាលាយេីងមុខមាត់យ៉ាងម៉េចណាស់​ ដឹងត្រឹមតែឈ្មោះគេប៉ុណ្ណោះថេយ៍​ "​ ជីមីនបានដឹងឈ្មោះដោយសារគេដៀងភ្នែកឃេីញក្រដាសឈ្មោះរបស់បុរសម្នាក់និងនៅលេីឯកសាររបស់​លោកនាយក​កាលពី៤ថ្ងៃមុន​ តែគេមិនទាន់ប្រាប់រឿងនេះឲ្យមិត្ដដឹងឡេីយ​ ។
"​ ចុះគេឈ្មោះអ្វីដែរ​ ជីមីន​ "​ ចោទសួរដោយចង់ដឹងពីឈ្មោះបុរសដែរមាន​ចិត្ដ​សប្បុរសធម៌​ម្នាក់នោះ
"​ ជុងហ្គុក​ ហ្វ្រាស្ដូរ៉ាណា​ "​
to be continued
សូមទោសសម្រាប់ការសរសេរខុស​អក្ខរាវិរុទ្ធ​មួយចំនួន​
សរសេរដោយៈ​ហាណែល

ꕥជម្រកស្នេហ៍♒︎ វគ្គ១+វគ្គ២ ( ចប់ )Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ