Fixing A Broken Heart (Cheat Series 1)

Chapter 16 : On Your Side

Chapter 16 : On Your Side

"How are you?." tanong agad ni mommy ng magkaroon kami ng lone time pagkatapos ng tanghalian namin ni Caden kasama si mommy ug daddy.

"Medyo maayos na ako."

Hinigpitan ko ang yakap sa kaniya. Bigla ko tuloy na-miss itong bahay at silang dalawa.

"Is Caden taking good care of you?."

"Hindi naman siguro ako ganito kung hindi diba?."

Kumalas ako sa pagkakayakap sa kaniya at umayos ng upo sa tabi nito pero nanatiling nakaakap sa braso nito.

"Mom?."

"What?."

Sandali akong natahimik. Hindi ko alam kung bakit ko siya tinawag. I just suddenly felt like I have something to tell her.

"What is it?."

Hindi ko parin alam kung anong dapat kung sasabihin o kung mayroon ba.

"Scarlette Avery Young?." napangiti ako ng tawagin niya ako sa buo kong pangalan. Ibig sabihin noon ay seryoso na siya.

"Wala. Na-miss lang po kita."

Para akong bumalik sa pagkabata. Sa kabila ng mga masasamang pangyayari sa lugar na ito. Its still my home.

"Nagkausap na ba kayo ni Cassey?."

Ayaw ko mang pag-usapan ang bagay tungkol sa amin ng kapatid ko , alam kong hindi ko iyon maiiwasan at mas makakabuting sanayin ko na ang sarili ko sa bagay na iyon.

Sapat na kay mommy ang pananahimik ko bilang sagot. Gusto ko mang sanayin ang sarili ko pero wala parin sa isip ko ang kausapan sinuman sa kanilang dalawa ng harap-harapan. Gaano man kasi ako katapang habang wala sila sa harap ko , nawawala rin agad ito kapag kaharap ko na sila. Muli lamang mananariwa sa akin ang mga pangyayari at parang muling magdudugo ang sugat sa aking puso. Maybe it's not yet the right time.

"I know Cassey is at fault here. Pero anak ko parin si Cassey at kahit man sa nangyari ay hindi ko maiwasang isipin parin ang kapakanan niya."

"I know mom. Alam ko ring hindi ko napapansin na masyadong unfair ang nangyayari sa aming dalawa. I never intend to be unfair to her. I love her more than any other girl in this world. Magkapatid kami. She's my sister. The same blood run in our veins. Pareho kami ng ama at ina. I look up to her. She's my best friend. But I'll admit ever since Daniel came into my life madalang na lamang kaming nagkaka-bonding."

I sigh.

"I don't want to blame her but I can't help to be still mad at her."

"I know. You have the right to hate her all you want. Nakagawa siya ng kasalanan."

Nagbutunghininga rin ito. Alam kong nahihirapan sila ni dad sa mga nangyayari lalo pa at pareho kaming anak nilang dalawa at mahirap gumawa ng desisyon na nakakabuti sa aming dalawa at fair.

"Ayos lang sa akin kung nag-aalala rin kayo sa kaniya. Lalo na ngayong dinadala niya ang unang apo niyo."

Mapait itong ngumiti.

"Hindi ko alam kung ano ang dapat kung maramdaman sa balitang iyan. Masaya ako pero nakakabagabag sa puso na bunga ito ng isang pagtataksil."

"There's nothing I could do about that. Ayoko silang guluhin. Bahala na muna silang dalawa. Ayokong mangialam. I don't want to get involved with any of them for now. Ngayong hindi pa ako tuluyang nakakapaghilom."

"Hindi ba kayo nagkakausap ni Daniel? Naibabalita sa akin ni Troy na minsang humingi ng tulong si Daniel sa kaniya para makausap ka."

It took me a few silence before answering.