Fixing A Broken Heart (Cheat Series 1)

Chapter 26 : Impossible

Chapter 26 : Impossible

Napakurap ako ng may pumalakpak sa harapan ko. Kunot noong nakatingin sa akin si Troy.

"Wala ka na ba talagang ibang gawin kung hindi ang magtulala diyan."

Nasa bar niya ako ngayon. Dalawang linggo na mula ng bumalik ako rito sa Manila. Dalawang linggo na rin na wala akong ibang ginawa kung hindi ang magmukmok at tulala.

Hindi pa ito ulit ito nabubuksan mula nang may mangyaring barilan. It's quite traumatic to be here pero wala ako maisip na ibang lugar para mapag-isa.

"Tumawag si Tito. Hinahanap ka."

"Anong sinabi mo?."

"Nandito ka. Nagdadrama." Nagbutunghininga ako.

"Bakit ka pa nakipag-annul kung magdadrama ka naman pala?."

I'm just guilty. Hindi ko naman alam na sa araw na sinaktan ko siya ay kaarawan niya rin.

"Are you guilty now?."

Hindi siya masagot pero tama siya. Nagu-guilty na ako. The moment I know it was his birthday. Gusto ko ng bawiin ang sinabi ko. Pinigilan lang ako ni Zach. Ang sabi niya ay mas makabubuting ituloy ko na ang nasimulan ko dahil mas masasaktan lang si Caden. But he's still hurting and I don't want to see him that way.

"Ba't hindi ka na lang bumalik sa kaniya?."

"Anong sabi mo?."

"Bumalik ka sa kaniya."

"Are you out of your mind?."

Wala na akong mukhang maihaharap sa kaniya matapos ang lahat ng sakit na ibinigay ko sa kaniya. Hindi ko siya kayang harapin. Sa tingin ko mas masasaktan lang siya.

"Hindi ka ba nasasaktan?."

Natahimik ako. Kung alam lang nila ang sakit na naramdaman ko ngayon. Hindi man ako umiiyak , pero unti unting namamatay ang puso at isipan ko dahil sa guilty.

"Nasasaktan ka hindi ba?."

"Who cares if I'm hurting."

"Alam mo Scarlette. May saltik ka!." Sinamaan ko siya ng tingin.

"Why  did you ask an annulment when you love him in the first place?."

"I didn't know."

"You don't have to. You just have to felt it. Naramdaman mo. Pinaglaban mo sana." Pangaral niya.

"Who cares of he's infertile? You could just jave adopt a child. Kaya ka ba sumuko sa kaniya dahil hindi ka niya kayang bigyan ng anak?."

"No." mabilis akong umiling. "Naguguluhan lang talaga ako ng mga oras na iyon. I think I needed space and time."

"Then I think the space and time you needed is enough. Bumalik ka na sa kaniya."

Muli akong umiling. "I can't."

"At bakit?."

"Natatakot ako."

Ilang linggo pa lang mula ng hindi kami nagkita pero pakiramdam ko ay sobrang tagal na. I miss him bad but I can't do anything to ease that longing.

"Kung mananatili kang takot. Walang mangyayaring maganda."

"I should just move on."

Sigurado akong galit sa akin si Caden. Ayaw man niyang ipakita o iparamdam but I know that he hates me. Sinaktan ko siya and I've been in his place before. Like what I feel toward Daniel. Siguro ay kinakamuhian na niya ako ngayon.