Take Me To Reality

Chapter 23

I woke up with the feeling that someone’s staring at me. The moment I opened my eyes, I was right.

Cael.

My lips parted as the memories of what happened between us last night played.

I saw amusement in his eyes while staring at me. Oh my gosh!

“A-ahm .  .  .”  All I can say! I can’t find the right words!

“Goodmorning,” he whispered while stroking my hair.

My cheeks flushed.

“M-morning .  .  .”  I stuttered. Oh my G! This is awkward!

He left a sighed before giving me a smack on my lips. My eyes widened in instant.

I thought it will be only a smack when he leaned in again and claimed my lips. My eyes closed as I surrender again and returned the kiss.

He slowly went top of me, I encircle my hands on his neck and pulled him closer. He groaned because of that.

He bit my lower lip and slid his tongue . Napasabunot ako sa buhok niya habang ang mga kamay niya ay nagtataas baba sa magkabilang  bewang ko.

I was about to moan when we heard a call. Hinihingal na tumigil siya pero hindi lumayo. Natutukso akong halikan siyang muli. Natatawa siyang umalis mula sa pagkakadagan sa akin at nagpaalam na sasagutin lang ang tawag.

We’re both silent as we eat our breakfast.

Nang matapos ako ay tahimik pa rin akong tumayo para ilagay sa lababo ang pinagkainan.

Gusto kong umiwas pero makaiiwas nga ba ako? E bawat kilos ko pinapanood ng lalaking kasama ko rito.

Humarap ako at nadatnan ko ngang matiim akong pinanonood ni Cael, bahagya akong ngumiti bago nagsalita.

“Ligo muna ako.” sambit ko sa mahinang boses.

Tinititigan pa muna ako nito ng ilang segundo bago unti-unting tumango. Nakahinga naman ako nang maluwang bago nagtungo sa kwarto ko.

Pagkasarang-pagkasara ko ng pinto ay pinakawalan ko ang isang malalim na hininga.

“Naatiris kala Krisha.” sermon ko sa sarili.

Ano kayang iniisip ngayon ni Cael? Ang nangyari kagabi, ang halik kanina .  .  . Alam kong hinding-hindi niya iyon palalagpasin.

I was so sure that I like him. I like him a lot. Hindi ‘to infatuation, sigurado na ako rito.

He doesn’t deserve to be given mixed signals. He doesn’t deserve me, no .  .  . I don’t deserve him.

Napailing ako sa mga naisip bago nagtungong shower, tiningnan ko muna ang repleksyon sa salamin bago itinaas ang damit. Pagkatanggal ko ng damit ko ay bumungad ang ilang pulang marka sa katawan ko. Ramdam na ramdam ko ang pag-iinit ng mga pisngi ko.

I really need a cold shower!

I wore my white shift dress and applied light make-up. I don’t feel going out with heavy one.

Nag-spray na ako ng perfume bago nagtungo sa pinto. Bumuntong-hininga pa muna ako bago binuksan iyon.

Naabutan ko sa may sala si Cael na may tinitingnan sa phone niya.

Nang maramdaman ang presensya ko ay mabilis itong tumayo.

None of us dared to talk first, I heard him sighed before he reached for my left hand and guided me to sit beside him.

“Krisha, about what happened last night .  .  .”

“Hmm?”

“What .  .  . I mean, what are we gonna do about it? Muntik ng .  .  .” hindi niya maituloy ang sinasabi. I bit my lower lip. He shouldn’t be problematic about it, I mean, I am the one who initiated it.