Bilinmezlik

Kıskançlık

Esmer kız, "Tabii ki hayır, yani o benim sadece patronum." dedi.

Geri karşılarına geçtim ve "Adınız neydi?" diye sordum.

"Kardelen." diyen Esmer kızdan sonra sarışın, "Melisa." dedi.

"Burada kız kızayız, rahat olabilirsin." dediğimde ikisi de şaşırsa da rahatlamışlardı.

Gülümseyerek "Söylesene beni Araz ile görünce kıskandın mı? Bugün çok yanlış anlaşıldık sonuçta." dedim.

"Biraz, kıskandım. Sizin arkadaş olduğunuzu biliyorum fakat kendimi tutamadım. Araz Bey'den oldukça hoşlanıyorum, aşığım." dedi Kardelen.

İçimi istemsizce bir kıskançlık sarmıştı.

Birisinin Araz'a karşı duygularının olduğunu söyleyip benden kıskandırması sinir de etmişti.

Bir anda yüzümdeki gülümseyi soldurdum.

"Kıskanmakta da haklısın. Platonik aşık olduğun adam dün gece benim yanımda, benim yatağımdaydı. Hem de halinden oldukça memnun ve sıcak." dedim.

Kardelen'in yüzü dolarken sırıtarak "Ömür boyu kıskanmak, yazık. Başka adaylar bul. Ha, şimdiden söyleyeyim. Denis ve Milhan'a da göz koyma. Şayet onları da seninle paylaşamam. Kendine daha uygun kişiler bul." dedim.

Kardelen sinirlenirken sırıtarak "Ee var mı bir sözünüz? Sonuçta kız kızayız, açık olabilirsiniz." dedim.

"Sen tam bir sürtüksün!" diye bağıran Kardelen ile kahkaha attım.

"İltifatın gözlerimi yaşarttı. Sana sürtüklük harici neler yapabileceğimi göstermemi ister misin?" diye sordum.

Kardelen dediğinden pişman olsa da geri adım atmayınca elimi yavaşça saçlarına koydum.

Saçını okşayarak elimi aşağıya götürdüğümde kız hafifçe titriyordu.

Saçını elime dolanan ile çekmem bir oldu.

Acıyla bağıran Kardelen'i umursamadan "Araz'a bir daha farklı gözle görme diyeceğim fakat bir daha onu televizyon harici bir yerde görebileceğini sanmıyorum." dedim.

"Erva! Ne yapıyorsun?" diye bağırarak yanıma gelen Araz ile Kardelen'in saçını bıraktım.

Araz, Kardelen'in kolundan tutup "İyi misin?" diye sorduğunda "Eski çalışanın ile bu kadar ilgilenmesen mi?" diye sordum.

Araz sorarcasına "Eski çalışanım?" dediğinde "Çocukluktan beri birbirimize en yakın olan insanlardanız. Herhalde senin yerine birini kovabilirim." dedim.

Araz, "Tabii ama nedenini öğrenmek isterim." deyince Kardelen'e baktım ve "Boş." dedim.

Araz bu dediğimi onaylamayarak kafasını sallarken Kardelen ile konuşacaktı ki elinden tuttum.

Ne yaptığımı anlamayarak bana bakan Araz'ı umursamadan yürümeye başladım.

Araz da elini tutuyorum diye peşimden gelmek zorunda kalmıştı.

Asansöre bindiğimizde Araz, garaj katının düğmesine bastı.

"Açıkla hadi. Niye o kızı kovdun?" diye sordu Araz.

Ona doğru bir adım attım ve "O kız senin için ne ifade ediyor?" diye sordum.

"Normal bir çalışanım." dediğinde "Onun sana karşı hisleri vardı. İşini doğru düzgün yapmıyordu." dedim ve duran asansörden indim.

Araz arkamdan geldi ve "Geçen ay, ayın elemanı seçildi. Bence oldukça iyi bir çalışan." dedi.

"Dedikodumuzu yapan bir çalışan mı? Hiç de ayın elemanı gibi gözükmüyor." dedim.

"Sırf bu yüzden kıza şiddet uygulayıp işten mi kovdun? Hafızanı kaybettiğinde kişiliğin de değişti sanmıştım. Hala aynısın, Erva. İnsanları üstten görmeyi ve boş yere cezalandırmayı bırakamıyorsun." diyen Araz ile ne diyeceğimi bilemedin.

Araz beni bırakıp geri asansöre bindiğinde "Ne yapıyorsun?" diye sordum.

"Senin yaptığın hatayı düzelteceğim. Her zamanki gibi." diyen Araz asansörün düğmesine basıp kapıları kapatınca konuşmama izin vermedi.

Sinirim bozulurken garajın çıkışından şirketten çıktım.

Neden böyle yaptım, bilmiyorum. Sadece o an içimi bir kıskançlık duygusu kapladı ve o kıza kin güttüm.

Gerçekte böyle bir insan mıydım? Kaba, sert, soğuk, iğrenç...

İstemsizce gözlerim dolduğunda telefonumu çıkardım.

Aklıma ilk gelen kişiyi aradım. Denis'i. Galiba beni iyi tanıyan birkaç insandan biri de oydu.