The Badass Girl in Boys Town (Badass Trilogy #1)

Chapter 52

Errors ahead

Chapter 52
deep sleep

"Because…you know how much I love you. I love you, love." He ended the call and I still didn't move from my place. I am still looking at him secretly. 

It feels like there's a line slowly going up my throat that makes me breathe heavily.

Hindi ko alam! Bakit ako nasasaktan? May girlfriend siya tapos!

And the hell that girl! Wala akong pake kung sino 'yun! But my feelings is a traitor. It betrayed me! Once again I became weak because of a man. 

Wala naman siyang ginawa saken hindi ba? Paano ako nahulog sa bitag? Dahil ba sa sweet gestures niya? Kailan pa? Meron ba? 

Kinuha ko ang stand ng dextrose ko at saka umalis. Pakiramdam ko ay mamaya lang iiyak na ako. At ayaw ko! I wanted to be free! How and when will it be?!

When I successfully entered the elevator, someone's hand is in the middle of the elevator's door to stop it from closing. 

Minsan ba inisip ng tadhana na kailangan niya kaming paglayuin ng taong nasa harapan ko? 

I betrayed myself. The moment he entered the door my tears won't stop from falling.

"Are you okay?" Agad na sabi nito nang makita akong humihikbi. I could clearly see how his emotion build in his face. Hindi ko alam kung sa halusinasyon ko lang iyon,  pero tila nakita ko ang pagdaan ng sakit at pagsisisi sa mga mata nito. 

Hindi ko siya tinignan at hindi rin ako nagsalita. Baka mamaya ay may lumabas lang na hindi kaaya-aya sa bunganga ko. Wala akong mahanap na dahilan bakit ko siya nagustuhan o bakit ko ito nararamdaman? Hindi ba ang sabi nila kailangan bumilis muna ang takbo ng puso mo sa tuwing makikita mo siya? Bakit saka ko lang napatunayan 'yung nararamdaman ko kung kailan nasaktan na ako? 

"Hey."

"Don't you dare touch me." Nilingon ko siya. Nasindak siya ng makita ang mga mata kong nanlilisik. 

When the elevator beep I immediately walk fast to enter my room. 

Nagulat pa ako nang makitang naroon si Giro. 

"Bakit nandito ka?" Kumunot ang noo niya nang makitang umiiyak ako.

"Is there something wrong?" Balik niya ng tanong sa akin.

"Get out!" I wanted to be alone just for today!

Hayaan ko lang ang sarili kong linawin kung totoo ba 'tong nararamdaman ko.

"I won't. Seeing you crying right now, hindi talaga ako aalis. You are my responsibility." Pagod akong tumingin sa kaniya. 

Pumunta ako sa kama ko at agad na nagtaklubong ng kumot.

Naramdaman kong may pumasok kaya hindi ko pa rin inaalis ang kumot na nakabalot sa buo kong katawan.

"Is she okay?" Anas ng baritonong boses na kaagad kong kinainis. 

"Giro?"

"Yes, Xieryl?"

"I don't want any visitors right now. Hindi ko kayang makipag-usap sa mga gagong tao."

"Roger, Xieryl." Naramdaman ko namang tumayo siya. Kita ko pa rin kahit papaano sa kumot ko ang ginagawa nila dahil manipis lang naman ang kumot na puting humaharang sa akin.

"Narinig mo naman siguro 'yung sinabi niya?" Narinig kong bumuntong hininga si Tuazon bago umalis. 

Nang maramdaman kong umalis siya ay inalis ko ang taklubong sa ulo ko.