Paano kung nagkamali ka pala sa mga naging disesyon mo.
Paano kung ang taong akala mo'y masama ay siya palang may ginintuang puso.
Paano mo ihihingi ng tawad ang mga nagawa mong pagkakamali sa taong wala na.
Paano kung malaman mo...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Ilang araw nako dito kasama ang mga babaing ito hindi ko man lang sila kilala, yung isa mukhang mataray, yun isa tahimik lang na nagmanasid palagi, yun dalawa kahit papaano inaasikaso ako. Pero mahirap parin magtiwala sa kanila dahil kakampi ito ng halimaw. Ibig sabihin pare-pare sila ng kulay ng balahibo at likaw ng bituka.
Ilang araw ng hindi ko na nakikita ang halimaw na bumabuy sakin natatakot ako sa pagmunukha niya hindi ko man aminin sa saliri gwapo siya maganda ang kulay abuhin niyang mga mata na may mahahaba at malantik na pilik mata, makakapal na kilay na laging magkasalubong, matangus na ilong at mapupula ang kanyang mga labi. Napahawak pa ako sakin labi ng maalalang ko noung lumapat ang labi niya sa mga labi ko, una banayad lang yun dama ko ang malambot niya labi sa labi ko, pero nuong pinalalalim na niya at naging marahas na ang halik niya bigla kung kinagat yun ng mariin dahilan para masugatan at magdugo kaya naman bigla niya akung sinampal ng sunod-sunod. Yun ang una kung halik. Unang halik galing sa isang halimaw.
"Gising na pala ang reyna, pakainin niyo na baka hindi ako makapagpigil kung ano lang magawa ko d'yan sa babaeng yan." pasigaw niyang utos sa mga kasamang babae. Kaya nahinto ang pagmumuni-muni ko. Tama nga ang hinala ko na may kakaibang paguugali ang mga ito.
"Hoy! bitch bilisan mong magpalakas dahil hindi habang panahon pagsisilbihan ka namin, huwag kang umastang señorita dahil isa kalang alipin." sigaw niya ulit sakin sinundot sundot pa niya ng isang daliri ang aking sintido.
"Ito kumain kana at uminon ng gamot tapos, siguro naman kaya mo ng kumain mag-isa, ubusin mo yan" aniya pa ng Mariz ang pangalan nakataas pa ang kanyang kilay na akaka mo kung sinong magsalita.
"Pag hindi mo yan inubus ihahampas ko sa mukha mo yan plato." pagbabanta pa nun Zuzzy parang siya ang pinaka pinuno sa kanilang apat. Tinalikuran nako at tuloyan ng lumisan sa silid na inaakupa ko. Naubus ko naman lahat ng pagkain sa plato hindi naman kasi madami yun, kaunti lang, isang sandok lang ng kanin isang maliit na pritong tilapia, isang basong tubig na hindi nalamig. Ininum ko nalang ang mga gamot na nakapatong sa bedside table dalawang klase yun para sa umaga at inubus ang tubig sa baso para mabusog ako. Gusto kung gumaling at lumakas para makatakas sa impreynong lugar nato, kailangan kung aralin ang kapaligiran kung paano ako makakatas at panagutin ang may sala akin. Ipaghihiganti ko ang mga kawalanghiyaan ginawa niya sakin.
Isang linggo pa ang matuling lumipas malakas na ako pero hindi pa rin bumabalik ang dating ako may mga sugat pa akung medyo sariwa may mga marka parin na kulay brown sa may hita at braso ko lalo na yun nasa tagiliran ko na tinamaan ng buckle ng belt ng halimaw medyo malalim yun. Kaya hanggang ngayon masakit pa.
Isa gabing malalim naisipan kung lumabas ng silid ko isinarado ko lahat ng ilaw at naupo sa gitna ng malawak na sala. Yumuko ako at tumingin paitaas pasimpleng inilibut ko ang aking paningin sa buong kapaligiran ng malawak na sala.
"There you are." bulong ko sa isip ko. Binilang ko sila, dalawa sa sala isa sa kitchen. Lumabas pa ako ng bahay ng nakayuko madalim din ang kalangitan. Naglakad din ako ng nakayuko na parang bang sinisipa ang maliit na bato saking paanan pero ang aking mga mata nakatingin sa taas na pinag-aaral ang paligid umikot pa ako ng ilan beses ng makunteto na ako tumingala ako sa langit tama nga ako wala ni isang butuin sa langit bago pa ako dahan dahan pumasok sa loob ng mansyon. Dahil nagawa ko na ang aking pakay.
