Meçhul (ASKIYA ALINDI)

3.bölüm🔎

Merhaba 

Yeni bölüm ile karşınızdayız))

Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum

Keyifli okumalar❤

MEÇHUL

3.BÖLÜM

Komiser Leyla, Mahir'i karşısında bulmasıyla ağır bir yumruk yemiş gibi sarsıldı. Kahve gözleri titrerken gördüğü gerçek mi değil mi anlamak için gözlerini birkaç kapatıp açtı. Görüntü değişmemişti. Mahir Barutçu hâlâ ona doğru geliyordu. Açık kalan dudaklarını birbiri ile buluşturup yutkundu.

Mahir, Nejat Amir ile birlikte gelip ekibin karşısında durdu. Egemen ve Leyla dışında diğerleri merakla ona bakıyor, kim olduğunu, nasıl biri olduğunu düşünüyordu. Mahir'in kehribar gözleri herkesin üzerinde birkaç saniye durdu. Egemen ile göz göze geldiklerinde başlarını hafifçe eğerek selamladılar birbirlerini. En son Leyla'ya baktı.

Olgunlaşmış bir kadın vardı artık karşısında. Artan yaşı güzelliğini de artırırken garip bir şekilde yüzündeki masumiyetine dokunamamıştı. Belki de eski günleri özlediği için böyle görüyordu Mahir. Yine de kesinlikle doğru olan tek bir şey vardı; Mahir Leyla'yı çok özlemişti.

"Başkomiser Mahir Barutçu," deyip elini Mahir'in sırtına koydu amir. "Artık ekip olarak onun emrinde ve sorumluluğundasınız."

Önce Egemen öne çıktı. "Tanışıyoruz zaten. Yine de söyleyeyim, ben Komiser Egemen Beyoğlu," deyip elini Mahir'e uzattı. Normalde olsa sıkıca sarılacak iki dost diğerlerinin gözünde ilk günlerden resmiyeti kaybetmemek açısından el sıkıştı.

"İki yıl önce birlikte çalıştık," diye açıklama yaptı Mahir.

Okulu da birlikte okudunuz, diye geçirdi Leyla içdinden. Aynı zamanda birbirinizin en iyi arkadaşıydınız. Hala dostlukları aynı şekilde devam ediyor mu emin değildi fakat eskiden Egemen, Mahir'in nikah şahidi olacak kadar yakın dostu, hatta kardeşiydi.

Sonra sırayla Uraz, Ateş ve Beliz kendilerini Mahir'e tanıttılar. Sıra Leyla'ya geldiğinde Mahir içinde bastırdığı tereddütle elini ona uzattı. Genç kadın içindeki karışık duyguları yok saymaya çalıştı. Soğuktan buz kesmiş elini karşıya uzattı. Mahir'in sıcacık eli anında onun elini sararken ısıtmak ister gibi sıkıydı tutuşu.

"Komiser Leyla Karanfil."

Mahir buruk bir şekilde tebessüm etti. En son Leyla'nın isminin yanında Barutçu soyadı yazıyordu. Her şey gibi o da değişmişti.

Leyla elini geri çekince Mahir kendine gelip boğazını temizledi. Bakışlarını Leyla'dan zorlukla ayırıp Egemen'e çevirdi. "Durumun özeti?"

Leyla daha fazla orada duramayıp arkasını döndü hızla. Gözlerini kapatıp açarak birkaç kez derin nefes aldı. Kalbinin ritmi yavaşlamasa bile kendini kontrol etmeyi başarıyordu. Zihnini özellikle kontrol altına almalıydı çünkü başka şeyler aklında yer edinirse asla vakaya odaklanamazdı.

Sen polissin Leyla, özel hayatını işine karıştırmamalısın!

Mahir'in burada oluşunu aklından tamamen çıkarmaya çalışarak bir adım attı. Sonra birini daha. Böylece ondan hızlıca uzaklaştı. Tüm dikkatini sadece cinayete vermeye çalıştı.

Çadırın yanına gelince durdu. Mahir hızlıca cesetlere bakıyor, daha fazla burada kalmamaları için elini çabuk tutuyordu. Leyla'nın bakışları istemsizce ona kayıyordu. Özellikle Mahir gelip çadırın yanındaki cesete baktığında tekrar gerildiğini hissetti.