Meçhul (ASKIYA ALINDI)

12.bölüm🔎

MEÇHUL

12.BÖLÜM

Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum:))

Keyifli okumalar❤

Ahsen'in telefonundan çıkan video onları direkt Yeşim'e yönlendirmişti. Mahir bilgisayarını kapatıp, "Ateş, Uraz, maktullerin evlerine gidip hepsinin telefonlarını getirin. Özellikle Yeşim Aktaş'ın," dedi. "Ben Ahsen'in ailesinin ifadesini alacağım."

Leyla'nın gözleri hızla onun üzerine çevrilirken, "Ailesi döndü mü?" diye sordu. Mahir ona bakmadan başını kıpırdattı. "Tekin Koç da nihayet teşrif etti," diye araya giren Egemen ile derin bir nefes aldı Leyla. "İyi oldu haber verdiğin," dedi sesindeki kınayıcı tonu gizlemeden. Ayağa kalkıp, "Ahsen'in ailesi ile konuşacağım," dedi.

"Komiser!" Mahir'in sert sesiyle kaşları havalandı. Karamel saçlarını yüzünden çekip kendisine ciddiyetle bakan Mahir'e çevirdi gözlerini. Sorgulayıcı bakışlarına yanıt almakta gecikmedi.

"Ailenin ifadesini ben alacağım, dedim."

"Ne fark eder?"

Mahir ona cevap vermek yerinde konuşmaktan sıkılmış bir yüz ifadesiyle başını yana çevirdi. Sandalyenin arkasına geçirdiği montunu alıp oradan uzaklaştı. Mahir'e doğru bir adım atan Leyla, onun bu tavrının saçmalığından uzun uzun konuşmak istiyordu ki Egemen kolundan yakalayarak onu durdurdu. Genç kadının öfkeli bakışlarının hedefi bu kez de komiser olmuştu. Başını yapma, der gibi iki yana salladı Egemen. Mahir sessizce odadan çıktığında Leyla da kolunu arkadaşından kurtarmıştı.

Eliyle kapanan kapıyı gösterip, "Ne bu şimdi?" diye kızgınlıkla sordu.

"Üstüne gitme işte. Ne emrediyorsa onu yap, bitsin. Gerginlik çıkmasın durup dururken."

"Aman ya ne istiyorsanız yapın," diye bıkkınlıkla üzerini silkti Leyla. Diğerleri merakla olanları izlerken ne yapacaklarını bilemiyordular.

Egemen, "Siz ne duruyorsunuz oğlum? Gidip telefonları getirsenize," dediğinde ikisi de rüyadan uyanmış gibi irkildi. Uraz, Ateş'in koluna vurup kısık sesle, "Gidelim," dedi.

İkisi odadan çıktıktan sonra Beliz, "Ben ne yapayım komiserim?" diye sordu. Muhatabı Egemen'di. Koltuğa oturup ağzını açmayacakmış gibi duran Leyla ile konuşmaktan çekinmişti. Doğrusu arada kaynamak istemiyordu.

"Görüntüler ellerinden öper," deyip izlenmesi gereken kamera kayıtlarını gösterdi. Beliz'in koyu gözleri tedirginlikle büyürken, "Hepsi mi?" diye sordu ağız dolusu.

"Git diğer ekiplerden birilerini bul, yardım etsinler. O Doğan'ın ekibine sorma. Pis herifler zamanları olsa dahi yardım etmezler bizden birine. Diğerlerinden iste, naz yaparsalar da Egemen Komiser'in emri, de."

Beliz rahatlamış gibi başını salladı. Masanın üzerindeki flaşbellekleri toplayıp, "Emredersiniz komiserim," dedi ve ışık hızında ekip odasından ayrıldı.

Egemen, Leyla'nın karşısındaki koltuğa oturdu. Boş boş etrafı izleyen kadın, üzerindeki bakışları hissedince derin bir nefes alıp gözlerini Egemen'e çevirdi. Başını hafifçe iki yana salladı, ne istediğini sorar gibi.

"Hep böyle mi olacaksınız?"

"Arkadaşına sor onu," dedi Leyla sertçe. "En baştan söyledim ben, aramızda sadece iş konuşulacak dedim. Şimdi gelmiş bana surat yapıyor."

"Onu da anlamalısın." Egemen sesini olabildiğince sakin tutmaya çalışmıştı. Leyla'ya ters giderse daha büyük tepkiyke karşılacağını biliyordu çünkü.