Meçhul (ASKIYA ALINDI)

7.bölüm🔎

Merhaba

Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum:))

Keyifli okumalar❤

MEÇHUL

7.BÖLÜM

Yorgun argın eve dönde Leyla. Gözleri etrafı tararken önce annesini fark etti. Biraz daha yaklaştığında yanında oturup boyama yapan kızını buldu bakışları. Liya boyama kitabındaki çiçeğin her yaprağını farklı renklere boyarken elleri gibi yüzünde de fırça izleri vardı.

"Merhaba," dedi varlığını belli etmek için. Annesiyle kızının başı aynı anda ona çevrildiğinde gülümsedi. Liya kırmızı boyaya batırdığı fırçayı rengi garipleşen suyun içine atıp ayağa kalktı.

"Anneciğim," diye şakıdı kollarını iki yana açarken. Leyla eğilip kızını kollarının arasına aldı. Yanaklarına öpücükler kondurdu. "Nasılsın canım?"

"İyiyim. Anneannemle boyama yaptık, gel bak."

"Ya," derken şaşırmış gibi yaptı Leyla. Heyecanlı görüntüsü kızını mutlu ederken kucağındaki Liya ile birlikte koltuğa oturdu. Annesine kısa bir gülümseme gönderdi.

"Çok yordu mu seni anne?"

"Ne yorması kızım? Uslu bir çocuk benim birtanem," deyip Liya'nın ipeksi karamel saçlarını okşadı Sertap hanım. Liya anneannesine içtenlikle gülümseyip boyamalarını annesine göstermeye başladı.

"Oo bizim kız nihayet evin yolunu hatırlamış," diye bir ses duyunca yüzüne gülümseme yerleşti. Başını arkaya atıp salona giren babasına baktı. Ekrem bey üzerine geçirdiği takım elbisesine uygun kravata karar veremeyip elindeki üç kravatla aşağı inmişti.

"Bugün yine yakıyorsun sayın savcım," deyip baş parmağını beğeniyormuş gibi kaldırdı genç kız. Ekrem bey kravatları uygun olanı seçmesi için eşine uzatırken kızına baktı. "Tüm Cumhuriyet Savcıları ile böyle mi konuşursun komiser hanım?" Yalancı kızgınlığı ile gülümsemesini bastırmaya çalıştı. Leyla cıklayıp başını iki yana salladı. "Sadece sana özel savcım."

"Güzel. Aksi durumda başını yakarsın."

"Olsun, sen kurtarırsın beni," derken Liya'nın dağılan saçlarını açıp tekrar toplamaya başlamıştı. Babasının söyledikleri ile kaşlarını çattığını görünce güldü Leyla. Ekrem beyin onu ciddiye aldığını değişen bakışlarından anlamıştı.

"Arden'in sorunları yetmedi şimdi de sen başla."

Arden bağımsız gazeteciydi ve yaptığı haberler birçok kez başına dert açmıştı. Hepsinden de babasının adı sayesinde kurtulmuştu. Ne kendisi özellikle Savcı Ekrem Karanfil'in oğlu olduğunu söylüyordu ne de babası onu kurtarmak için bir şey yapıyordu. Sadece isminin geçmesi yetiyordu düğümlerin çözülmesine. Leyla gibi Arden de savcı babası, üniversitede profesör annesinin gölgesinde yaşamadan kendi başına bir şeyler başarmak istiyordu. Bu yüzden kimliğini hep saklamaya çalışıyordu. Yine de bazen bir şekilde kim olduğu öğreniliyordu.

Leyla bu konuda ona nazaran biraz daha rahattı çünkü babasının işine etki etmesine en başından engel olmuştu. Onun kimin kızı olduğunu emniyette birkaç kişi- Nejat Amir, Mahir ve Egemen dışında- kimse bilmiyordu.

"Hemen sinirlenme baba. Ciddi değilim."

Sertap hanım seçtiği çizgili kravatı eşinin yakasına bağlarken konuyu değiştirmek için kızına "Aç mısın?" diye sordu. Liya'nın saçını toplamayı bitirip onu kucağından indirdi Leyla. Başını olumsuz anlamda iki yana salladı. "Uykum var. Birazdan yerim."