Meet The Lost Assassin(COMPLETED)

PART 22: KING'S MISTAKE

ZOEY/KAORU'S POV

Tinanggal ko yung suot kong jersey kaya na expose yung maputi kong braso. Habang naglalakad ako ako papunta sa club namin ay tumatabi yung mga studyanteng nadadaanan ko. Takot nalang nila. Pagkabukas na pagkabukas ko ng pintuan ay nagulat sila Myra. Bigla nalang akong pumasok at umupo sa couch.

"T-teka a-anong ginagawa mo dito. D-diba ikaw yung babaeng humalik kay king sa canteen?!" Gulat na tanong ni Angeline. Nang tingnan ko sila Aki ay nagpipigil silang tumawa. Sinamaan ko siya ng tingin. Umiilang lang siya.

"Duh! Im Zoey." Bored kong sabi sabay pakita sakanila ng jersey ko na may nakaprint ng pangalan ko. Nakita kong nanlaki ang mga mata nila. Hindi napigilan ni Aki yung tawa niya. Humalagapak siya ng tawa kasabay ng paghampas ng kamay niya sa pader. Baliw talaga to. Tss =____=

"WHAAAAAAAAT!" Di makapaniwalang bulalas nila Myra.

"OA nyu promise." Sabi ko sa kanila.

"I-i c-cant believed it! Your truly a goddess! Kyaaaaaa! Your so Hot!" Sigaw ni Angeline habang inaalog ako. Tsk. Kaya ayaw kong walang salamin eh.

"Waaaaah! Ikaw pala yung babaeng hottie na dumating kanina sa canteen!" Si Myra habang nakahawak ang kamay sa bibig na parang gulat na gulat.

"Yeah." Nahihiyang sabi ko.

"OMO! Ang ganda mo pala pag walang salamin *Q*" sabi ni Angeline na halos tulo na ang laway sa pagkamangha.

"Aish. Anyare sa mukha mo?" Tanong ni Kim habang lumapit sakin iniabot yung uniform ko. Napakamot ako sa ulo ko.

"Nasurprise party" sabi ko. Narinig kong tumawa sila Yumi.

"BWAHAHAHA! Maligo kana lead-- i mean zoey. Hahaha" alangang sabi ni Yumi.

"Tss. Fine. Ligo muna ako. Lagkit ko na eh." Sabi ko sabay walk out. Dumiretso na ako sa cr at inilock yung pinto. Baka mamaya may makakita sakin eh. Pumasok na ako sa isang cubicle at naligo.

Ano kayang gagawin ni shiro ngayong nalaman niya na ako ay yung babaeng nakita niya. 

Tsk! Hindi dapat ako nagiisip ng walang kwentang bagay. Naramdanan kong may tao sa loob ng cr. Teka nilock ko naman yun ah.

"Hehe.  Hime kami lang to." Narinig kong sabi ni aki. Napabuntong hininga na lang ako. Nagbihis agad ng matapos maligo at lumabas ng cubicle.

"Sup?" Tanong ko. Bigli nila akong niyakap na apat.

"A-ack! C-cant .... b-breath." Bigla nila akong binitawan sabay batok sakin.

"Aray masakit ah!" Sabi ko kahit di naman ako nasaktan.

"Tss. Kunyare kapa eh. Di ka naman nasaktan." Sabi ni Aki. Ngumiti lang ako.

"Namiss ka na namin Leader! Huwaaah!" Sabi ni Yumi habang kunyareng umiiyak.

"Hahaha. Ako rin naman eh. Namiss ko rin kayo." Ako sabay pat sa ulo ni Yumi. Ngumiti silang lahat sa akin.

"San sila onii-chan?" Tanong ko.

"Umuwi na. May aasikasuhin daw siya sabi ng otousan at okasan mo." Aki. Tumango tango ako ng biglang tumunog yung phone ko. Kinuha ko iyon at sinagot ang tumawag.

"Hello" sabi ko sa kabilang linya.

(Baby! Pwede ka bang umuwi na sa bahay? Dadating kasi yung kapatid ko na matagal ko ng hindi nakikita. Please baby?) Narinig kong nagmamakaawang sabi ni mama sa kabilang linya.

"Do i need to be there too?" Tanong ko.

(Yeah. Pati sila Zoren pinauwi ko. Please! Please!?) Mama.

"Haaay. Fine. I will be there." Sabi ko sabay hang up. Tiningnan ako nila Aki na parang nagtatanong kung anong pinagusapan namin ni mama.

"Pinapapauwi niya ako. Uuwi daw sa bahay yung kapatid niya na matagal na niyang hindi nakikita." Paliwanag ko. Tumango lang sila at nagpaalam na ako. Habang naglalakad ako sa hallway ay may humigit sa braso ko at tinakpan ang bibig ko. Pinasok niya ako sa isang room na walang tao. Siniko ko siya sa tagiliran kaya nabitiwan niya ako. Nang lingunin ko siya ay nagulat ako ng bahagya at naging blanko ang ekspresyon ko.

"What do you think your doing?" Malamig kong tanong kay Shiro. Yeah siya yung humigit sakin. Butinga sa kanya at nasiko ko.

"Look....I-im s-sorry. I dont meant to say those things to you." Hingi niya ng tawad habang nakatingin sa ibang direksyon. Muntik na akong bumigay ng bigla kong maisip na sobra akong nasaktan sa sinabi niya. Ganon ganon lang yun!? Nagsosorry na parang hindi naman sincere. Tss.

"It's to late. I dont care about you and also... You dont have to say sorry for what you did." Sabi ko habang umalis sa room na iyon. Iniwan ko siyang guilty. Ngayon naguguilty siya? Nagpapatawa yata yun eh. Mabilis kong tinungo ang bahay namin sakay ng motor ko. Pagkapasok ko palang ng gate ay may nakita akong limo. na nakapark sa labas ng bahay namin. Wow ah. Yaman ng kapatid ni mama. Pinark ko yung motor sa tapat ng bahay ay naglakad papunta ng pintuan. Pagkabukas ko ng pintuan ay nagulat ako ng makita kung sino ang tinutukoy ni mama na kapatid na matagal na niyang hinahanap.

T-this c-cant b-be! H-how?

---------------

END.

Sino kaya yung nakita ni zoey?

Ano nang mangyayari kila zoey at shiro?

Wahahaha! Excited na ako
^________^

Please read
And vote...

^__________^

Enjoy :) ;) :)