ZOEY'S POV
"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!" Hindi ko na alam kung ano na ang nangyayare sakin. Ang pagkakaalam ko lamg ay hindi ko na kayang pigilan pa ang galit na nararamdaman ko. Shit nababaliw na ako. G-gusto k-kong p-pumatay!
"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!" Tawa parin ako ng tawa hanggang sa tumigil ako at dahan-dahang nag angat ng ulo. Pag angat ko ng ulo ko ay halos natigilan sila ng makita nila ako. Sa nakangising expression ko kanina ay napilitan ng seryoso ngunit nakakamatay na tingin ang pinakawalan ko sa lalaki.
"NABABAHAG KA NABA! BAKIT KA TUMIGIL?! NATATAKOT KA NABA HAH!?" Sigaw ko sa kanya gamit ang malamig kong boses.
"S-SA T-TINGIN M-MO M-MATATAKOT MO AKO! NAKATALI KA KAYA!" uutal utal niyang sabi. Halata naman sa mukha niya ang takot pero ayaw parin niyang aminin.
Scared now huh, Pathetic!
"HAHAHA! EH BAKIT KA NAUUTAL HUH!?" pangaasar kong sabi sa kanya sabay ngisi. Nakita kong napaatras ito at galit na tinitigan ako.
"HUH! SA TINGIN MO MATATAKOT MO AKO HUH!? NAKAGAPOS KA AT NGAYON*smirk*PANOORIN MO ANG KAIBIGAN MONG BABAENG MABUGBUG! HAHAHAHA" naging seryoso ang mukha ko at tiningnan siya ng masama. Akmang hahampasin niya na ng tubo si Mica ng biglang Nagwala si James. Duguan na ito at marami na itong sugat at mga pasa sa katawan. Napahigpit ang pagkakakuyom ko sa mga kamao ko. Sa tindi ng galit na nararamdaman ko ay napigtal ko ang posas na nakagapos sa mga kamay ko. Matapos niyang paghahampasin si James ay nawalan na ito ng malay at akmang hahampasin niya na si Mica ng maiharang ko ang katawan ko sa katawan niya kaya ako ang tinamaan ng paghampas ng tubo sa likuran ko. Natigilan naman siya ng makita niya ako. Nang makabawi siya ay pinaghahampas naman niya ng tubo ang likuran ko para lamang maprotektahan ko si Mica. Manhid na ang buong katawan ko. Wala na akong maramdang sakit. Para bang sanay na ako sa mga bagay na ito.
Hindi mas malala pa dito ang naranasan kong sakit. Hahampasin niya sana ulit ako ng tubo ng mahawakan ko iyon gamit ang isa kong kamay. Pinilit niyang kuhain iyon sa kamay ko ngunit di niya magawa. Humarap ako sa kanya na nakangisi na parang demonyo.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"MAGKITA NA LANG TAYO SA IMPYERNO. IKAMUSTA MO AKO KAY KAMATAYAN*smirk*" sa isang iglap nawala ako sa harapan niya. Natigilan naman siya. Paglingon niya sa likuran niya ay nakita niya akong nakatayo habang nakangisi na tulad ng sa demonyo. Itinusok ko sa leeg niya ang matulis na bahagi ng tubo. Natalsikan ako ng dugo sa mukha ng itarak ko iyon sa leeg niya. Bigla akong napangisi.
"S-sino k-kaba!" Bago siya malagutan ng hininga ay nagawa pa niyang mag tanong. Nakita ko si Mica na nakatulala. Nakita ko ang takot sa mukha niya. Wala na akong magagawa. P-pero p-pumatay a-ako at p-parang s-sanay na ako sa ganitong mga bagay.
"01. Good job!"
"D-Demonyo ka!"
"You killed them. You killer. How dare you! Magbabayad ka!"
"Daijobou desuka hime?"
"Kaoru"
Bigla akong napaluhod sa sobrang sakit ng ulo ko. May mga nakikita akong eksena na malabo. Hindi ako yun. Aaaarg! Hindi ako mamatay tao!
"AAAAAAAARRGGGGGH!" napasabunot na ako sa buhok ko.
Ahh! it's really hurts!
"ZOEEEEYY!" Sigaw ni Mica sa akin. Ngunit hindi ko na siyang magawang pansinsin pa. Hindi ko na rin kaya ang sakit ng ulo ko. S-sobrang sakit..
"ZOEEY MAGSALITA KA! ANONG NANGYAYARI SAYO!?" narinig kong sabi niya ng biglang bumukas ang pinto at pumasok duon sila mommy at daddy na may halong pag-aalala ang mukha. Sakto namang nagdilim ang paningin ko at tuluyan na akong bumagsak sa semento.
"ZOOOOOEEEEY!" Narinig kong sigaw ni mommy bago ako lamunin ng kadiliamn...
------------
Sino si 01.?
Sino naman si kaoru?
BINABASA MO ANG
Meet The Lost Assassin(COMPLETED)
ActionOnce upon a time, there was a Heartless-Assassin who kill for hired. She killed enormous of people. She was known once as a COLD, MERCILLES, HEARTLESS, And a FEARLESS KILLER... But, one day she Dissapeared and Nowhere to be found, She lost h...
