The Tale of the Non-Celebrity Girlfriend (ONGOING)

73: Relationship Matters

"KUYA Caloy."

"Oh no, Gio. Don't talk to me," sabi na agad ni Kuya Caloy pagtawag ko pa lang sa kanya.

Nangingiting umupo ako sa kaharap niyang upuan. Nandito kami ngayon sa studio at nagtatrial record ng mga bagong compositions ni Dom.

"The answer is no."

"Wala pa naman akong tinatanong ah."

"You were going to ask for a vacation para samahan si Lhianne. Alam ko na ang likaw ng bituka ninyong dalawa. Two weeks ang nirequest sa akin ni Lhianne. Hindi ka puwedeng magbakasyon ng ganoon katagal."

"Come on."

"What I can give you is a short, as in a very short break. Maximum of four days. Wala nang dagdag. Sagad na yan."

"Okay, I'll take it."

Pinagtaasan ako ng kilay ni Kuya Caloy. "You were already expecting that?"

Ngumisi ako. "Lhianne already thought about it."

"I'm teaching her too well," umiling-iling pa si Kuya Caloy.

"Thanks, Kuya Caloy." Iyon lang at lumabas na ako. Hindi pa naman kami magreresume. Kaya pinuntahan ko si Lhianne sa maliit na office sa tabi ng studio. This is where she and Kuya Caloy do their magic work when we're in rehearsal.

Nadatnan ko siyang tutok na tutok sa drawing tablet niya. She's probably sketching some amazing stuff again. Noong isang araw, pinakita niya sa akin iyong isang sketch na ginagawa niya. She said, she doesn't normally show her sketches to others. Kasi hobby lang naman niya iyon. Pero sobrang na-amaze ako sa galing niya. Seryoso, she's so talented. Akala ko dati yung mga doodles na ginagawa niya para sa vlogs namin, yun na yung extent ng capability niya. Pero nasa kalingkingan palang pala 'yon.

"Hey, babe."

"Ano'ng sabi ni Kuya Caloy?" tanong ni Lhianne na hindi pa rin inaalis ang tingin sa drawing tablet.

"Four days daw ang maibibigay niya sa akin."

"Hmm... I think okay na naman yun. Alis ka dito ng December 29 tapos sabay na tayong bumalik ng January 2?"

"I'm good with that, babe."

She smiled at me. "Mas masayang mag-new year sa bahay. Saka isa pa, mas konti ang bumibisita sa amin pag new year. We can't let a lot of people see you."

Napangiti na din ako. Then I placed a hand on her head. Agad naman niya akong nilingon at pinanlakihan ng mata. Natatawang lumayo na lang uli ako.

Maya-maya pa ay biglang tumigil si Lhianne sa pagdodrawing. Pagkatapos ay humarap siya sa akin. Wala na ang ngiti niya sa labi. She suddenly looked worried now.

"May problema ba, Lhianne?

Humugot siya ng malalim na hininga. "Hindi ko pa nasasabi kila papa at mama."

"Oh."

"Hindi ko alam kung paano sasabihin, Gio."

"Ah, babe, gusto kitang tulungan. Pero alam mo namang hindi ko talent ang mga ganitong bagay. How about this? I'll ask Dom for advice later."

"Really?"

Tumango ako. "Oo. Sure ako may maiisip na advice si Dom."

Bigla na lang tumawa si Lhianne. Napakunot tuloy ako habang pinapanood siya. "What?"

"Wala, natatawa lang ako. Pati sa relationship matters natin, si leader parin ang hihingan natin ng advice.

Napangiti na din ako. "Okay lang yun. Di ba nga lagi siyang kampi sa'yo pag tinotorture mo ako? Saka ilang beses na din niyang sinabi na botong-boto siya sa'yo. Kaya responsibilidad niyang magbigay ng advice."

Lhianne laughed louder. "Okay, okay. That kinda made me feel better somehow."

Nginitian ko siya kasabay ng kindat. "Anyway, babe, may isa pa akong sasabihin sa'yo. Well, not exactly sasabihin. It's more like a question."

"Bakit parang ang serious mo, Gio? You're making me nervous."

I grinned at her. "Now you know how I feel whenever you pull this kind of trick on me."

Pinaikot niya ang mga mata. "Ano yung itatanong mo?"

"Can we... or should we..." I stopped because I really don't know how to ask my question. Natatakot ako na baka hindi magustuhan ni Lhianne or mamisinterpret niya ang intention ko sa pagtatanong.

"What is it, Gio?" Lhianne looked more concerned now. Lalo pa tuloy akong kinabahan.

"Ganito kasi, babe, I've been thinking about this for a while. I don't know how else to say this, kaya basta sasabihin ko na lang ha?" Humugot muna ako ng malalim na hininga. "I want to tell the management about us."

Kumurap-kurap lang ang mga mata ni Lhianne. Like she wasn't sure if she heard me correctly.

"Gusto ko lang linawin na kahit pa gusto kong gawin 'yon, in the end, yund decision mo pa rin ang masusunod. So can you think about it, please?"

Hindi pa rin siya sumasagot.

"Babe?"

Finally, tumango na si Lhianne. "I'll think about it."

Nakahinga na ako ng maluwag. Kaya siguro hindi ko na napigilan ang sarili ko. I grabbed the back of her head as I leaned down to kiss her forehead.

"Gio!"

"Hindi 'yon kita sa CCTV, promise. Calculated ko na yung anggulo."

"Hindi ako naniniwala."

Nagpapacute na ngumit ako. "Okay, sorry na. I just felt like kissing you right then. I'm sure wala namang makakapansin dun. It's not like the security staff rewatches all the CCTV footage in all the rooms in the building."

"Kahit na."

"Kaya nga pag-isipan mong mabuti yung tungkol sa sinabi ko sa'yo. Para hindi na natin kailangang nagtatago ng ganito."

Lhianne gave me a suspicious look. "You did that on purpose."

"Hindi ah. I really just felt like kissing you."

"Whatever. Bumalik ka na nga doon sa studio. Baka hinahanap ka na nila."

"Alright, babe. See you later."

I pretended to lean down as I walk past her. Natawa ako sa bilis ng pagtayo ni Lhianne para umiwas. So I grinned at her and gave her a wink before stepping out.