a difficult story

Believe

"leila, laila word wakker." hoor ik een stem zeggen. Ik knipper langzaam met me ogen. Ik lig op iets zachts een bed. dan flitsen de laadste beelde door me hoofd en ik schiet overeind. en begint te hieper ventieleren. "he he doe rustig."zegt iemand maar het dringt niet tot me door. ik kan alle naar die groote goude ogen kijken ze waren zo eng maar tog verslavend en mooi. dan voel ik iets over me arm gaan, en denk dat het het monster is. ik duik er op en begin hem te stompen en te slaan. "GA WEG JIJ ROT BEEST IK HAAT JE" schreeuw ik. mijn haar zit overal en nergens waardoor ik niet zie waar ik sla. "ik ben het roan. " zegt roan. ik schiet naar achter en voel me schuldig. "waar zijn we." vraag ik dan als ik de kamer rond kijk en dan vallen mijn ogen op roan. aan de zijkant van zijn hoofd zit een heele groote wond. "oh god heb je pijn." zeg ik en ik schreeur een stuk van me vest af en doe het op de wond. "jij hebt wel veel vragen."lacht hij. "maar we zijn in mijn maker en nee het doet niet zo pijn." zegt hij. dan valt het me pas op. roan heeft de zelfde goude ogen. de zelfde als het grote monster... ik ga op het bed zitten. "Is er iets." Vraagt hij. Ik kan hem allen maar aan kijken en stamelen. Als die naar me toe komt raar ik in paniek. En ruip over het groote bed heen. "ik doe je niks." zeg hij op een rustige toon. Maar het werkt niet. "he niet huilen." zegt hij. Het klopt ik huil van alle elende die gebeurt. "kom hier ik doe je niks." zegt hij. Ik vertouw hem dan tog maar en loop naar kruip naar hem toe. Hij sluit zijn armen om me heen. En ik kruip dicht tegen hem aan. Het voelt vertrouwt en veilig. Ik sluit me ogen en geniet van het moment. "waarom was je net bang." zegt hij ineens. "nou .. Jij hebt de zelfde goude ogen van de maan van de wolf die ik zag." zeg ik snikkend. "maar waarom ben je dan bang voor mij." zegt hij. "ik ben niet bang voor jou maar voor de ogen." zeg ik. "dat hoeft tog niet. Want wat was er dan gebeurt." vraagt hij. "nou ik zat in een grot om te schuilen voor de regen en toen hoorde ik geritsel en ik keek en toen zag ik de ogen. En vanaf daar weet ik het niet meer. Allen dat ik op de grond lag en die ogen nog zag. Het was zo eng roan. Ik wil niet meer naar buiten. Ik ben bang,." zeg ik. "je hoeft niet bang te zijn ik blijf bij je als je dat wilt." zegt hij. Er klopt iemand op de deur. Ik schrik er van maar er word open gedaan. Ik duik in de borst van roan. En klem me vast. "hier." zegt een lieve meisjes stem. Ik voel roan bewegen en ik kijk even op. Daar staat een lief meisje. Van ongeveer 14 15. "hier leila kom is." ik kijk naar roan en hij doet een vochteg doekje op me hoofd. Ik deins weg omdat het zo koud is. "he ik doe je niks." zegt hij en kijkt me lief aan. "je zweete nogal veel toen je nog sliep." zegt hij. En doet het doekje weer op me hoofd. Het is vervrisend. "slaap lekker nog."zegt het meisje. "wie is dat." vraag ik. "dat is melissa een nichtje van ons." zegt roan. "leuk."zeg ik als enige. "maar hoe laat is het." vraag ik. "het is 12 uur." zegt roan. Zo laat al. Ik ga nu echt niet meer naar huis. "je mag hier slapen." zegt hij. "oke je mag hier wel blijven slapen in dit bed." zegt hij. "ik haal melissa wel die helpt je wel veder." zegt hij. Ik ben nu wel bang dat hij weg gaat dan ben ik allen. Maar al snel komt mell naar boven rennen. "ik heb hier een trainigs broekje voor je." zegt ze. Ik pak hem aan. Ik trek me eige smerige broek uit en die die aan. "oja ik zal nog wel even lange sokken pakken. En roan heeft denk nog wel een vest en een shirt." zegt ze. Als ik het broekje aan heb loop ik naar de kast. Ik zoek een leuk shirtje uit en een vest. Mell komt trug en legt de sokken op me bed. En zegt wel truste en loopt dan weg. Melissa is echt een lief meisje. Ik ga in bed ligen als ik het grijse shirt van roan aan heb en ha slapen. Want ik ben echt op.

Pov roan.

"wie is hier ik ruik een ander persoon." zegt maslo. "dat is leila, dylan en ik hebben haar gevonden in het bos." zeg ik. "oh.. En?" vraagt hij. "ze heeft ons gezien als wolf." zegt dylan. Ik voel me echt rot er over. Je zag gewoon de angst in haar ogen. Ik weet dat ze bang voor mij is als wolf. Maar ik wil haar niet voor me zelf bang maken als mens. "jongens leila slaapt ik ga ook slapen." zegt mell. "oke truste." zegen we. Ik ben blij voor melissa ze heef nu eindelijk een meisje in de roedel. "maar wat gaan we nu met leila doen. Ze had de laatste tijd al wolfven kuren." zegt dylan. "zouden haar pleeg ouders het weeten." vraagt maslo. "nee ik denk het niet." zeg ik. "dan kunnen we haar beter hier houden." zegt dylan. "gaan we morgen dan wat kleren bij haar ophalen." zegt maslo. "ja maar we gaan niet als wolf. Probeer er voor te zorgen dat ze het niet te weeten komt. Ze moet zelf eerst een wolf worden. Nu is ze namelijk nog doods bang door wat eerder gebeurde." zegt dylan. Ik ben blij dat hij dit heeft gezecht want ik dacht presies het zelfde. "ik ga is kijken bij leila en ga dan ook slapen jongens." zeg ik en ren dan naar boven. Als ik me kamer binnen loop zie ik leila rustig in bed liggen. Ik besluit maar niet de kamer in te gaan. "he gast ik heb nog wel een matras." zegt me broer dylan zacht. "tanks." zeg ik.

Volgende ochtend
pov leila

Ik word wakker. het licht schijnt vel op mijn gezicht en het voelt warm. als je naar de muur kijkt zie je de schaduwen van de bladeren lagzaam bewegen door de wind. ik kijk op het klok en zie dat het al half 12. ik moet er denk nu is uit gaan, ik voel me echt rot en brak. ik zie er vast vreselijk uit. ik kijk de kamer rond en zie geen een borstel. ik loop dan maar de kamer uit als ik de sokken en het vest heb aan getroken. ïk zie een deur open staan en ik kijk er in. het is een bad kamer. "goeiemorgen." hoor ik iemand zeggen. ik draai me om en zie dylan staan. "wil je doechen." vraagt hij. "eh ja graag als dat kan." zeg ik. "kom mee ik laat je zin wat je moet doen. " zegt hij, en loopt langs me en gaat in een kastje romelen en haalt er een handoek uit. "in de doech staat nog een shampo en zeep is dit genoeg." vraagt hij. "ja denk het wel." zeg ik. "oke ik vraag aan roan of die iets te eten voor je maakt." zegt dylan en loopt dan de badkamer uit. "nog bedankt." zeg ik en ik glimlag even. "graag gedaan ik help graag mensen uit de familie." zegt hij. ik laat het vest van me armen glijden. en laat het op de grond vallen, nadat ik de deur heb dicht gedaan en opslot. ik ga voog de spiegel staan en kijk naar mijn gezicht. me haar hangt slap langs me gezicht er zit heelemaal geen volume meer in. en dat ik dacht dat ik er brak uit zie, dat klopt heelemaal. ik heb donkere grouwen ogen, me huis is bleek en mager. ik heb gister ook niet gegeten. wel in de ochtend maar meer ook niet. ik heb echt honger als een beest. ik trek me shirt over me hoofd en doe de rest nog uit. ik loop naar de douch en doe de houte deuren open. en ik ga er onder staan. ik zet de kraan aan en er komt een warme straal uit de douche kop. ik ga er onder staan en doe me ogen dicht. het voelt fijn. het water dat over je heen stroom. het gekleter van de stene platen onder je voeten waar je op staat. het is fijn.

na dat ik me haar heb gewassen me aan geleed heb loop ik naar beneden. ik heb de sokken tot me knien op getroken en ik heb het vest heelemaal dicht getroken. "goeie morgen, heb je honger."vraagt roan. "heb je eten dan?" vraag ik met een opgetroken wenkbrouw. maar de geur die door het huis jaagt veraad het al. ik volg de geuren en het lijd me naar buiten. het is warm en als je op het grasveld kijktligt er een kleed met allemaal lekeren dingen er op. ik draai me om en daar staat roan te grijnsen. "dankje." zeg ik. "ga eten maar.." zegt hij waarom een maar. ik loop naar hem toe. "maar wat."vraag ik. "ik mag ook wat." ik begint te lagen "natuurlijk." zeg ik en ik loop naar het groote kleed wat van allemaal kleindere doekjes is gemaakt. ik ga er op ziten en kijk naar het veele eten. "begin maar." zegt hij.

pov roan

ik kijk naar leila hoe ze eet. ze heeft denk niet veel meer op sinds gister. dan ruik ik iets raars het komt van leila af. door de zoeten geuren die ze op heeft na het douchen zit er iets anders tussne , het ruikt als het ruikt als gif...

Oehh spannend laat het weeten wat je er van vind.  Vergeet ook niet te deelen want meer lezers zijn altijd welkom :)
vote zou oke nog leuk zijn.

Xx jet