a difficult story

Stopped

LEES DIT!! sorry dit hoofdstuk zit vol met spellings fouten ik ga het nog wel een keer veranderen maar ik wou het posten omdat ik hem af heb zeg maar en het is een best .... hoofdstukje. vrij pittig dus :D nogmaals sorry, en veel succes met lezen en laat ook even een comment achter hoe je het vond. ps zet rustige muziek aan het liefs klassiek maar dat is jullie keuze :)

Pov finn.

"was je niet naar leila gegaan gister?" vraagt lotte. Ik kijk op van me telefoon. "nee, ik kan er net tegen om haar zo te zien. Ik wil wat doen voor haar maar ik kan niks." Zeg ik. Der loopt een leraar naar ons toe. "finn dat ben je toch?" ik knik van ja. "loop even mee." Zegt hij. Lotte en ik kijken elkaar verbaast aan en ik volg dan maar de leraar.

"ga maar alvast zitten de persoon die je verwacht komt er zo aan." Zegt hij. Er schieten allemaal gedachtes door me hoofd heen. Gaat dit over leila, is der dan wat ergs gebeurt. Of.. nee leila is te sterk daar voor. "finn hallo, ik ben anne." Zegt een vrouw die binnen komt lopen. "waarom ben ik hier?" vraag ik. De jonge vrouw met bruin stijl haar gaat tegen over me zitten. "ik heb je in de gaten gehouden sinds dat leila in coma raakte. Ik ben geen stalker van je, maar dat is mijn taak op school. Als een ouder van iemand of iemand anders die dicht bij een persoon staat moet ik in de gaten houden." "waarom?" vraag ik. "zodat het niet de vekeerde kant op gaat." Ik knik. "hoe gaat het nu met je?" ik kijk haar aan. Ik zucht , ik heb totaal geen zin om hier over te praten. Ik heb te veel aan me hoofd. Ik wil me zelf met problemen er niet bij hebben. Leila moet nu op gefocest worden zei is in levens gevaar. "je moet wel praten anders kan ik je niet helpen." "ik hoef geen hulp oke. Ik ben niet de zielige hier. Het is niet mijn probleem ik heb geen probleem!" ik schuif mijn stoel naar achter en pak me tas van de grond en loop weg. Als ik net de deur wil open doen zegt anne nog wat. "je maakt je zorgen om haar he?" ik blijf stil staan. "ja." Ik doe de deur open en loop naar buiten.

Pov leila's geest.

Ik heb me ligaam gevonden na 7 dagen rond zoeken waar ik was. Ik was in de middel of nower beland niet normaal. Ik kijk nu naar me ligaam wachtend op de volle maan. Die pas over 7 dagen is. Het wachten is vermoeiend. Er komen soms mensen langs. Sare het meest maar zij werkt hier. Het is vijn dat ze voor me zorgt ze is lief en gaat met liefde met me om. Roan en john komen ook wel is, maar lotte het meest. Ze zit hier dan wel een uur. Soms huilend of dan heel stil. Het is hard veschreurend om daar naar te kijken. Finn is het minst gekomen van allemaal. Hij wil me niet zien. Ik begrijp hem, ik zou het niet kunnen verdragen als finn in coma zou liggen. Hij heeft er moeite mee dat ik er niet ben. Iedereen heeft dat. Dan hoor ik een piep. De piep die normaal nooit zo lang door gaat. Ik kijk naar het aperaat die naast me bed staat. Het is gestopt, mijn hard is gestopt..

Pov finn.

De geschiedenis les is saai, zonder leila is er niks aan. We zaten altijd naast elkaar. Briefjes te schrijven dat we zo erg van elkaar hielde. Leila tekende meestal wat in haar schrift. Het was best mooi. Maar om te kijken hoe ze het deed was nog mooier. Haar hand die over het papier glijden en dan haar haar dat over haar arm heen en weer beweegde omdat ze de lijnen van de ene kant van het papier naar de andere kant treken. Ik blader wat terug n mijn schrift. Ze had ons twee als wolf getekend. Bij elkaar in het bos bij een stromend beekje van de rost. Dan gaat een deur open in het lokaal. Roan staat met een telefoon in zijn hand heigent. Mijn hard slaat een slag over. Ik bedenk me geen een moment. Ik deuw de tavel van me weg en ren door het lokaal heen naar buiten. "waar denk jij heen te gaan." Vraagt de leraar. ik negeer hem en ren zo hard als ik kan naar het ziekenhuis. De dingen flitsen voorbij. Ik heb nog nooit zo hard gerend in me hele leven. Ik zie het gebouw al in de verte liggen. Ik ren harder en harden. Het boeit me niks meer dat iemand me kan zien. Ik ren de trap op en verminder mijn vaard. Ik deuw de deur open. Ik weet waar ze licht. Twee trapen op en dan de 5e kamer. Ik ren de trap op. Als ik in de gang sta zie ik sara staan. Als ze mij zieet zie ik het aan haar blik. Op dat moment word er een bed uit de kamer gereden. ik ren er naar toe en ik zie haar. Doodstil lijkbleek. Ik

Ze is lijk bleek en beweegt niet. Ik ren naar haar toe. "Neem afstand." En dochter pakt me van en trekt me naar achter. Ik deuw hem van me af. En ren naar  Leila. Ik kom naast haar bed lopen mee met haar. " Leila.. Pleas ga niet weg..." Fluister ik naar haar in de hoop dat ze het nog hord. Maar allen zij. Dan word mijn hand vast gepakt. "  Leila!" De persoon die me vast heeft is sterk en ik kom niet los. " Leila! Nee laat me haar helpen." De armen paken me vast om me borst. De tranen rollen over mijn wangen. Ik schreeuw het uit. "Laat me gaan! Laat me gaan.." Huil ik. Ik zak door me benen en pak de armen en barst in huilen uit.

Pov John.

Roan en ik rennen naar mijn huis. Mijn moeder heeft Finn mee naar ons huis genomen. We hebben zeg maar een kelder gemaakt voor mij. In het begin van dat ik wolf was, was ik nogal agressief. Ik denk dat je wel begrijpt dat waarom mijn ouders die kelder hebben aan gemaakt.

"John ik ben zo blij dat jullie er zijn." Zegt me moeder. Ze zit onder krassen van de klauwen van Finn. Denk ik. "Hij is beneden. Ik krijg hem niet rustig. Je vader probeert het nu." Roan en ik rennen naar beneden waar we hard gebrul horen. "Word rustig Finn!" Roept me vader. Als we beneden komen wil Finn bijna me vader aan vallen. Ik laat me nagels en tanden groeien en brul zo hard als ik kan naar Finn. Hij dijnst naar achter en verander naar een mens. "Finn luister naar ons." Ik kniel voor hem neer. " Leila is dood, het is misschien hard maar je moet er me leven." Zeg ik.

pov finn.

 "Nee echt niet. Ze is dood maar ze is een alpha een true alpha. Ze is sterker dan dit. Ik ken haar lang genoeg. Ze geeft niet op ze is sterker dan dit. Ze geeft niet op. Ik geeft niet op en dat moeten jullie ook doen." Roep ik. Het is stil. Ze weten allemaal dat ik gelijk heb. Want ik heb gelijk. Ik ga  Leila helpen of ze het willen of niet. Zij is sterker dan dit. Ze is een alpha en ze is mijn mate.

omg ik moest bijna huilen toen ik dit moest schrijven het is gewoon te zielig. als jullie ook hebben gehuil laat het me weten ik ben beniewd. dat is eigleijk een best rare vraag maar ja.

ik heb niet echt veel meer te zeggen dus doei.

ik hou van jullie xx mee