Save him pleas!

142 7 0
                                    

Pov Roan

De bel gaat en ik pak snel me tas op en ren het lokaal uit. "Roan wacht op mij." Roept Lotte. Ik draai me om en wacht op Lotte. Ik pak haar hand vast zodat ze me niet kwijt raakt in de drukte. Ik probeer leila te horen. Allen er is nu te veel geluid om haar te vinden, en haar geur hangt hier ook niet meer rond. "Ik kan haar niet vinden. Ik denk dat ze zich wel red en we kunnen na school beter gaan zoeken." Zeg ik tegen haar. "Maar Zometeen niet en dan zijn we haar weer kwijt. Roan ik wil dat gewoon niet meer!" Groept ze. "Lotte niet zo hard." Zeg ik. "Ik ben gewoon bang dat ik haar ga verliezen." Zegt ze bijna huilend. "Ze is een sterke wolf ze overleefd het wel geloof me, we gaan nu naar gym okey." Lotte knikt en we lopen naar de kleedkamers. Dan laat Lotte pas mijn hand los en ze loopt de meisjes kleedkamer in. En ik loop de jongens kleedkamer in. "Roan, jij zat toch bij leila in haar geschiedenis klas?" Vraagt Finn het vriendje van leila aan mij. "Eh ja ik zit bij haar, hoezo?" "Ze heeft niks meer gezegt en we zouden voor de gym les afspreken, weet je waar ze is." Ik krap achter me oor. "Zeg het me dan want je weet het!" "Ik weet niet waar ze is, allen dat ze uit de klas rende." Zeg ik. En volgens mij weet Finn genoeg. Hij trekt snel een shirt aan en rent dan de kleedkamer uit. John komt op me af lopen. "Wat was dat?" Hij wijst naar de deur waar Finn net door heen rende. "Leila heeft het moeilijk denk en daarom is ze nu weg gerend." "Waarom ben je niet achter haar aan gegaan." Vraagt John. "Ik denk dat ze het aan kan en ik denk dat ze niet ver gaat zoals de vorige keer." Zeg ik. "Je hebt gelijk. Laat Finn maar zoeken, als die dat wil." Zegt John. Ik knik en zet me spullen op de bank en begin me om te kleden.

Pov leila.

Ik kruip meer me vest in omdat het zo koud is. "Leila!" Ik draai me gelijk om. En kijk achter de boom. Ik zie Finn uit de deur roepen. Ik veeg snel mijn tranen weg en ren naar hem toe. "Finn." Roep ik terug. Op het midden van het grasveld ontmoeten we elkaar en pakt hij me stevig vast. "Ik heb je overal lopen zoeken." Zegt hij zacht. Ik pak zij shirt vast. En hij trekt mij dichter bij hem. "Ik hou van je." Een waarme gloed gaat door mijn ligaam heen als ik dat hoor.ik neem diep adem. "Ik.. Ook van jou." Zegt hij.
We kijken elkaar aan. "Je hebt gehuild waarom?" Ik glimlag een klein beetje omdat ik niet weet wil huilen. "Kom we gaan ergens anders heen, daar zijn we echt allen en kan niemand ons zien of horen." Zegt hij en pakt me hand vast en loopt met mij de school in.

We zijn op een gedeelte van de school waar ik nooit ben geweest we moesten zowiezo een paar trappen op gegaan. "Waar gaan we heen?" "Naar het dak." Zegt hij. "Mag dat wel, Zometeen komt er iemand achter en ik wil geen straf." Hij doet een deur open. De deur die lijd naar het dak. "Wat ben je toch schattig." Zegt hij. En trekt me mee het dak op. "Maar wat water nou, Roan vertelde dat je weg ging bij geschiedenis." Zegt hij. Ik ga zitten op een krat en Finn gaat naast me zitten. "Nou het is nogal lastig om te vertellen." Finn pakt mijn hand vast ik kijk hem aan en hij lacht lief naar me. "Je kan me vertrouwelijk vertel niks door als jij dat niet wilt." "Dank je , maar wat er dus was gebeurt is dat we iets moesten maken over onze ouders. En ik ben er dus pas achter gekomen dat mijn eige..." Ik stop met praten want het lukt gewoon niet meer. Er lopen weer tranen over mijn wangen. En Finn veegt ze weg met zijn duim. "Als je het niet wil vertellen is het okey." "Nee ik wil het vertellen." Ik neem diep adem en probeer het opnieuw. "Ik kwam er laats dus achter hoe mijn ouders zijn overleden toen ik jong was en ik besef het nu pas dat ik geen ouders meer heb." Zeg ik. "Het is oké, je mag er best om huilen." "Dankje dat je achter me staat." Finn staat op en steekt zijn hand uit. Ik pak hem aan en hij tilt mij op. Ik verlies me evenwicht en val bijna van het dak af. Maar Finn deuwt me net op tijd weg dat ik er niet van af val. Ik val op het dak. Maar als ik om me heen kijk zie ik Finn nergens meer. "Finn?" "Ja hierzo!" Ik kijk de richting op waar het geluid vandaan kwam en dat was van de rand van het dak. Ik zie twee handen net over de rand komen. "Finn!" Ik ga gelijk naar hem toe. "Gaat alles goed met jou?" Vraagt Finn. "Dat boeit niks, jij moet hier weg. Kom pak me hand ik probeer je omhoog te trekken. Ik voel een paar druppels op mijn hand vallen. Ik kijk naar boven en zie dat het water uit de wolken stroomt. "Opschienten ik glij weg." Roept hij. Ik pak zijn pols vast en probeer hem omhoog te trekken. Dan hoor ik gedonder van het onweer. Kan het nog erger. Ja hoor, het begint in 1 keer met pijpenstelen te regenen en mijn handen worden te glad en ik hou het bijna niet meer of ik glij er ook van af. "JOHN!!" schreeuw ik keihard.

Pov John.

"John!" Hoor ik leila roepen. We waaren net naar binnen gelopen omdat we buiten aan het gymmen waren en het begon te regenen. "John kom nu." Ik hoor leila schreeuwen. Maar allen ik dus want niemand kijkt op. Ik ren naar de plek waar het geluid vandaan kwam. Ik moet een paar trappen op rennen en ik ruik goed de geur van leila. "John!" Ik deuw de deur open en zie leila huilend bij de rand van het dak zitten. "Help me, pleas!" Ik loop naar haar toe en zie dan wat er aan de hand is, Finn hang aan de rand van het dak. "Opschieten ik hou het niet meer." Ik pak de andere arm van hem vast maar omdat hij nat is glijd zijn arm uit zijn handen. Leila valt al naar achter omdat ze ook al geen grip heeft. "John doe iets." Ik zie dat hij nog maar aan 1 hand hangt. En de hand die ik vast heb glijd ook langzaam weg.

Pov leila.

Ik verlies de grip van Finn zijn arm en val naar achter. "John doe iets." Roep ik. Ik ga liggen en probeer de hand van Finn te pakken. Dan begint hij te schreeuwen. Ik kijk naar John en hij heeft zijn Wolfen tanden in Finn gezet. Ik kijk gelijk weg. Dan word het zachter en hoor ik een doffe klap...


tam tam tam.. omg wat denken jullie wat er is gebeurt. en wat vinden jullie van dit einde. een bedankje aan @xSandyxLoekieX , door haar ben ik op dit idee gekomen, dus super bedankt. love you. er zijn altijd ideeen welkom dus als je ze hetb stuur ze gerust. mag ook via prive.

xxx jet





a difficult storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu