a difficult story

the lost alpha

Het voorwerp dat in me is gekomen begint te branden in mijn buik. ik hap naar adem. "gast waarom doe je dat nou weer?" vraagt de jongen die me had vast gebonden. "ze is een weerwolf ruik je dat dan niet, demon!" Zegt hij. "je hebt zojuist wel de Alpha van hun neer gestoken!" demon trekt het voorwerp uit me. Waardoor weer een pijnscheut door me heen gaat. "hoe kan ik dat nou weten." Zegt hij. "jij weet ook echt niks." Zegt hij. "maar nu weet ze je naam, weet je haar naam. En wat doet ze hier überhaupt?" ratelt hij door. "oh je moet echt even je kop houden." Demon rent snel op hem af. hij pakt het hoofd van de jonge vast en draait hem om. De jonge valt op de grond. Ik slaak een gilletje. "sorry, maar zie je deze ring. Hij wordt weer levend. Wij vampieren hebben nog al veel truckjes. Kijk zie je deze ring, deze beschermt ons dan weer tegen de zon.' Zegt hij. "waarom vertel je me dit allemaal." Vraag ik. "omdat jij mooi bent en ik heb zin in seks." Grapt hij. "gadverdame doe even normaal!" "ik meen niet alles van wat ik zeg hoor, ik wil gewoon dat je me vertrouwt. Ik vertel mijn zwak heden en jij vertelt de jouwe. Zo gaat het." "ik weet mijn zwakheden niet." Zeg ik. "wat? Je bent een Alpha. Hebben ze je niet van die dingen geleerd op de weerwolven school of hoe dat ook gaat." Zegt hij. "ik ben pas nog maar een jaar een wolf. Nou ik heb het een jaar geleden pas ontdekt. Jij kent mijn roedel toch zo goed, dan had je moeten weten dat ik de verloren dochter was van de Alpha's." Zeg ik. zijn blik veranderd. "wat zei je net?" "ik ben de verloren Alpha." Zeg ik. hij scheldt wat in zich zelf. "ik dacht dat je gewoon een kleine Alpha was die nog bijna niks kon, maar met toeval Alpha is geworden, want kijk nou is even. Je ziet er niet echt uit als een grote boze wolf." Zegt hij. "pardon?" zeg ik. "maar oké, je moet hier weg. En daar mee bedoel ik, je blijft hier maar je mag niet meer gezien worden." Hij loopt naar de jonge die op de grond licht en haalt de ring van zijn vinger af. "gek nu word die niet meer levend." Zeg ik. "dat is ook de bedoeling." Hij sleept het lichaam mee en laat mij hier allen achter, vastgeketend aan een stoel in een woonkamer van een huis, midden in een dorp vol met vampieren. (even tussen door, word zegt dat vampieren fout is en dat het vampiers moet zijn. Dus wat vinden jullie. Ik vind namelijk vampieren mooier klinken als je begrijpt wat ik bedoel... comment even wat jij beter vind. Nog veel succes met lezen haha)

Hij komt terug lopen. "wat heb je met die jongen gedaan?" vraag ik. "ergens gedumpt. Er gaan wel vaker hier mensen dood." Zegt hij. "mensen, vampieren zal je vast bedoelen." "dat ja, maar wil je er niet mee spotten. Wij leven voor eeuwig weet je nog." Zegt hij. "oja.." "maar oké, ik ga je nu los maken. Beloof me dat je niet weg gaat rennen" ik knik. "als je dat doet ga ik het zelfde doen als die jonge." Zegt hij. hij buigt voor over en maakt mijn polsen los. Als hij klaar is sta ik op. "volg mij.' Zegt hij. ik volg hem en we lopen een trap op. "hier in." Ik loop een soort kantoor in met een bed. Het ziet er wel mooi uit. De deur gaat achter me dicht en demon gaat zitten in de stoel bij het raam. "hoe ben je een Alpha geworden." Vraagt hij. "ik ben er mee geboren." Hij knikt. "hoe weet je dat wij hier leven." Ik ga ook zitten op een stoel en kijk hem aan. Allen hij kijkt naar buiten. "ik heb jullie geur proberen te zoeken." Dan kijkt hij me aan. "wat, hoe?" "nou jullie ruiken naar dood, geen idee of dat klopt. Maar het ruikt naar en dood." Zeg ik. "nou jij dan, je stinkt echt zo erg. Alsof je in de stront hebt gelegen." Zegt hij. "he, zo praat je niet tegen een meisje, en ik gebruik natuurlijke shampoos dus ik ruik goed." Ik frummel aan een plukje haar. "ja zie je, natuurlijk. Blehh." Hij staat op. "dus jij wil zeggen dat je een Alpha bent. Bewijs het dan is." Hij loopt op me af. ik ga iets verder in de stoel zitten. "je ziet er namelijk niet echt Alpha achtig uit." "ja, dat had je al gezegd." Zeg ik boos. "zo, dat lijkt er al wat meer op." Hij gaat achter me zitten op het bed. "je gaat me toch geen pijn doen?" vraag ik. "nee, dan krijg ik gezijk." Zegt hij. "jij gaat mij ook geen pijn doen." Hij staat dan in een keer voor me. "we maken een deal." Ik kijk hem vragend aan. "ik regel dat jou stadje ongedeerd blijft. Maar dan moet je hier wel blijven, geen idee voor hoe lang. Maar dat zien we nog wel." "hoe wil je dat dan gaan doen, en waarom moet ik hier blijven." Ik sta op en onze neuzen raken elkaar bijna. "ten eerste, een stap naar achter jij." Hij zet mijn handen op mijn borst en duwt me weer de stoel in. "en ten tweede, ik heb zo mijn contacten, en ten derde, je bent niet lelijk." Zegt hij. en dan verlaat hij de kamer. Ik hoor net het slot nog op slot gaan. En dat betekend dat ik hier nu vast zit.

Pov demon

Ik loop naar mijn broertje die maar een jaar jonger is dan mij. Maar eigenlijk op de zelfde leeftijd is gebeten als ik. begrijp je het nog een beetje? Ik doe de deur open van zijn kamer want we wonen in het zelfde huis. Hij zit op zijn bed naar muziek te luisteren met zijn oordopjes. "Mike." Zeg ik. hij haalt een oortje er uit en ik hoor nu pas dat hij klassieke muziek luistert. Waar die normaal ook naar luistert. "wat is er." Hij legt zijn boek weg. "wat er is, we hebben hier die verloren Alpha in huis." Zeg ik. "wacht is even, dat meisje was toch dood in het vuur gegaan. Dat zeggen ze allemaal." Zegt hij. "ja, dat is een verhaal van de zoveel, sommige zeggen dat ze een geest is maar dat is ze niet ze zit nu in mijn kamer." Zeg ik. hij komt overeind zitten. "waarom heb je haar in je kamer?' vraagt hij. "omdat niemand haar mag zien." Zeg ik. "waarom niet." Vraagt hij. "er gaat een legende dat als iemand een kind van de Alpha's dood dat er een vloek zal hersen over het volk dat het kind gedood heeft. En wij zijn het volk en wie willen haar doden, wij.' Zeg ik. "ik haat die heksen met die spreukjes." Zegt hij. "het zijn geen heksen gek, het zijn de wilde mensen met hun drankjes en genees dingetjes weet je wel." Zeg ik. "maar wat wil je nu doen?" hij staat op uit zijn bed en loopt heen en weer voor zijn raam. Iets wat hij altijd doet als die bang is of zenuwachtig. "geen idee, ik zei dat ze hier moest blijven maar dat meende ik niet. Meer om haar te pesten." Mike kijkt me met een geïrriteerde blik aan. "je moet echt is op houden met mensen te pesten." Zegt hij. "nehh, ik moet toch wat doen met mijn leven." Zeg ik. en loop dan de kamer uit. "he!! Laat me hier uit!!" roept Leila vanuit mijn kamer. "hou je mond of je gaat er aan!" en ze is kort daarna ook gelijk stil. "gaan we nu naar Marco?" vraagt Mike. "denk het, hem vertrouw ik nog wel." Zeg ik. "maar hoe kom je nou eigenlijk aan die Alpha?" vraagt Mike. "ze kwam zich zelf op overren voor haar roedel, best lief." Mike kijkt me aan met een opgetrokken wenkbrauw. 'je wordt toch niet verliefd op een 'wolf'" zegt hij. "als ze geen wolf was geweest was ik met haar naar bed gegaan hoor." Mike zucht. "haal jij even Marco, dan blijf ik bij Leila." Zeg ik. "oké, blijf jij maar bij de wolf." En Mike is verdwenen uit de deur. "wat een bangeschijter." Zeg ik in me zelf.

~een nieuw hoofdstukje voor jullie. ik hoop dat julie hem leuk vinden. en wat vinden jullie er van wat leila heeft gedaan. en hoe vinden jullie demon?  

bedankt voor het lezen.

xxx jet~