a difficult story

Boy

Marcus kom naast me zitten als die het lokaal binnen komt. "hallo allemaal ik wil alle boeken op tavel zien en het gemaakte huiswerk zo niet straf werk." zeg meneer klein. Ik bedenk me nu pas dat ik me huis werk niet heb kunnen maken. Als de leeraar langs mij komt duik in me tas om me boeken snel te paken. "ah je boeken en je huiswerk." zegt hij. "nou kijk ik lag in het ziekehuis dus ik kon het niet maken." zeg ik. "ja ja smoesjes waar is het." zegt hij. "meneer ik lag echt in het ziekehuis, ik was met me hoofd gevallen op een steen. En daardoor had ik te weinig bloed. Dus ik was het heele weekend in het ziekehuis." zeg ik.."oke ik geloof je." zegt hij. Dat moet die tog wel begrijpen als bio leeraar.

We hebben pauze en ik zit buiten samen met marcus te lunchen. Het is zoon tijd waaneer je weer zin hebt om naar buiten te gaan. "heb je die jonge gezien die bij ons in de klas zit." zegt lotte. Die er ook bij zat. "ja hij is echt raar hij is voraal grouw." zegt marcus. "hij heet dus roan." oke soms is lotte wel handig. Ik staar allen maar voor me uit en drink uit me pakje. Waarom presies die jongen en ook nu. Waarom presies na die keer dat ik hem tegen kwam in het bos. Het was zo raar. "he leila reageer je." zegt marcus en komt met zijn hoofd voor me staan. "sorry ik ga even wat water drinken in de wc." zeg ik. "maar je pakje dan." vraagt marcus. "eh die is niet meer lekker." verzin ik als smoes. "oh oke."zegen lotte en marcus tegelijk. "tot zo." zeg ik.

Ik loop door de gangen van school. Ik had eigelijk geen zin in water. Het pakje is goed. Ik ga naar me lokker om de boeken weg te doen die ik niet meer nodig heb. "hey." ik draai me om en daar staat een jonge met de naam roan. "ik hoorde van dat je in het ziekehuis lag." zegt hij. Ik knik en draai me weer om voor me boeken. "oja eh ik ben roan, en jij bent." zegt hij. "leila,leuk je te ontmoeten. Maar ga maar weer weg. Ik heb geen zin in jou."zeg ik. "he het spijt me nog van het bos." zegt hij. "oh maakt niet uit."zeg ik. "voel je je benouwt ofzo." vraagt hij. "nee ga weg jij creap." zeg ik. En deuw hem van me af. Waardoor hij tegen leeraar aan komt. Ik negeer het en doe me loker dicht en loop weg. Maar word dan bij me schouder gepakt. "waar denk jij dat je heen gaat." zegt de docent. "eh naar me vrienden." zeg ik. "nee jij gaat met mij mee." zegt hij.

Lekker daar zit ik dan te wachten voor het kamertje van de rektor. "sorry." zegt roan dan in eens. Ja sorry heb ik veel aan. "ik had gewoon moeten weg lopen." zeg ik. "want nu zit ik opgescheept met jou." zeg ik. "denk dat we allen hoeven na teblijven." zegt hij. "ja en jij had gewoon niet naar me toe moeten komen." zeg ik. "sorry nogmaals." zegt hij. "leila, roan kom maar."zegt de rektoor. Hij doet de deur veder open en we lopen naar binnen. "ga maar zitten." zegt hij. Ik pak de stoel en schuif hem een stuk naar achter. Zodat ik niet naast Roan moet zitten, "oké waarom denken jullie dat jullie hier zitten." Ik ga zitten en ik zit ruim achter Roan net wat ik wouw. "Het was een misverstand meneer." Zegt Roan. "Dus dat er word gevochten in school is een misverstand." Zegt de rector. "Maar ik heb niks gedaan" zeg ik snel. "Klopt dat." Vraagt hij. "Ja meneer." Zegt Roan. "Oké, maar jullie moeten alsnog na blijven." Zegt de rector. "Wat is dat voor een onzin, ik gaf hem allen een deuw." Zeg ik. "Het werkt altijd." Zegt de rector. Ik zie Roan omdraaien en me aan kijken, en dan bedenk wat ik heb gedaan. Ik heb me zelf zojuist veraaden. "oke leila je hebt dus roan gedeuwt." zegt hij. "ja." zeg ik. "meneer ik lokte haar uit." zegt roan. "oke na jullie laatste uur melden hier." zegt hij. "oke." zeggen we in kor.

"waar ben je mee bezig jij kon nog uit zijn na het laatste uur." zeg ik. Als we naar ons lokaal lopen. "ja en." zegt hij. Ik ga voor hem staan en zet mijn hand op zijn borst om hem tegen te houden. "je bent gek. Waarom wil je ooit na blijven." zeg ik. "wij be- sorry laat maar." zegt hij. Ik kijk hem verbaast aan. Wat was dat, wij be wat boelt hij met be en vooral met wij er is namelijk geen wij. Na een tijdje merk ik op dat ik naar niks sta te kijken want roan was al weg.

"waar komen jullie vandaan." zegt de leraares. "we waaren bij de rector." zegt roan. "Oke ga dan snel zitten en neem maar later de aantekeningen over." zegt ze. En ik ga zitten bij lotte. "waar was je met roan." vluistert ze. "ssst ik wil niet nog een keer naar de rector." zeg ik. En probeer me te focusen op de les.

Als de bel gaat van het laatste uur komt lotte komt naar me toe en trekt marcus me. Wat er echt grappig uit ziet. "we wouden je nog succes wensen bij het nablijven." zegt marcus. "ja klopt en doe niet al te raar hij is nieuw you know." zegt lotte. "lot ik weet echt wel wat ik doe." zeg ik. En loop door. "marcus ik ga naar huis oke." zegt lotte. "oke.' zegt hij en komt naast me lopen. "en... Hoe ga je het doen bij nablijven, ga je slapen of staren naar die leuke leeraaren." zegt hij. "gewoon zitten, ik heb gehoort dat de leraaren altijd weg gaan, dus ik hoop ook nu." zeg ik. "oja en leila wil je vorzichteg doen met die jongen, ik wil niet dat je in de problemen komt. Ik heb hem al keer eerder gezien met zijn vrienden. Het zag e-." ik onderbreek hem door een knuffel.

Keboem keboem keboem

Wacht wat is dat nou zijn hard. Ik voel het met me hand hoe kan dat nou weer. Ik leg me oor tegen zijn borts en hoor het zelfde ritme. "leila... Je moet denk gaan." zegt hij. "eh ja sorry." zeg ik. "oja en maak je geen zorgen ik, ik red het wel." zeg ik. "oke, zie je morgen bye." zegt hij en loopt dan weg.

--------------

Nieuw hoofdstuk voor jullie. Ik zit nu bij duits en het is saai dus dacht zet er weer een online.
Vertel wat je er van vond xxx jet.
Vote reageer en deel