a difficult story

pain

We lopen de school in en er komen gelijk leraren naar ons toe. "zijn jullie oké." vragen ze. "ja we zijn allen moe van het rennen." zegt Lotte. Ik moe, dacht het niet ik kan nog gewoon een marathon rennen. Ik tik met me voet op de grond en kijk rond. Ik heb geen zin in dat gedoe van 'gaat het wel' of 'ben je gewond' nou nee doe mij maar liever iets anders. Dan kijk ik uit het raam en zie een wolf. Gewoon een echt wolf. Ik tik Marcus aan ik zijn zei. "wat?" vraagt hij. "kijk." fluister ik. Marcus volgt me vinger en zijn ogen worden groot. "m-meneer een wolf daar." zegt Marcus tegen een leraar. Soms vraag ik me af of Marcus wel echt een man is. De leraar rent gelijk weg. En ik volg hem, wat moet ik anders doen binnen saai wachten. Hij loopt naar het kantoor van de directeur. Dan voel ik iemand me arm vast pakken en word omgedraaid. "bespiede, dat ben ik niet van jou gewent mevrouw whitell." zegt de gemeenste leraar van school Tiono. "Kom maar even mee." hij trekt me aan me arm het kantoor in.

Ik zit op de stoel voor het bureau te wachten op de directeur. "over een minuut gaat het denk ik." Zegt tiono. "Wat gaat er aan." Vraag ik. "Nou mevrouw dat is een Hooge piep die allen de Wolven horen." Zegt de man die ik achtervolgde. "Blijf hier dan komt zo de rector." Zegt hij. En dan lopen ze weg. En ik blijf hier allen.

Pov Lotte

"kom we gaan kijken waar lila blijft." Vraagt Marcus. "ja is goed."zegt Roan. we lopen door de gangen als Roan in een keer in stort. "stop dat geluid!!" schreeuwt hij." dan hoor ik een gil die me bekent voor komt. "leila, marcus blijf bij roan."zeg ik en ik ga op zoek naar leila.

pov Leila.

ik zit nog steeds te wachten op de rector. dan hoor ik een hooge piep, en het word steets harder. het word zelf zo hard dat het pijn begint te doen. ik doe me handen voor me ooren maar het helpt niks. ik duik in elkaar. ik gil het uit van de pijn. "leila."hoor ik lotte roepen. ik val van de stoel af. en voel dan twee handen op me rug. "stop het, haal het weg." schreeuw ik. "wat?" vraagt lotte. "lotte roan is weg." zegt marcus. meschien moet ik dat ook doen. weg rennen. ik sta op en probeer weg te rennen. maar lotte houd me tegen. ik deuw haar weg, en ze valt om. net zoals bij me stief vader, die vloog ook door de kamer heen. ik strompel het kantoor uit. "leila wat doe je."vraagt lotte, en je voelt de pijn in haar stem. "kom strug." roept marcus. "n-nee ik moet naar buiten." zeg ik. "ben je gek daar zijn wolven." zegt marcus. "maakt me niet uit." ik word bij me arm gepakt en k heb geen zin om hier te blijfen. en ik sla dus die gene kijhard in zijn gezicht. de gene laat me arm los. en ik ren weg, het gepiep word harder. ik ren de trap af en zoek de dichtbijzijnde deur.

ik ren door de bossen, nog heel even en het is voorbij. dan struikel ik over een boom stronk. waarom liggen die dingen altijd in de weg. maar gelukkig heeft het niet geregent en me kleding is dus nog wel redekijk schoon. dan stopt het gepiep. de school zal vast danken, waarom hoorde ik die piep als enige. want marcus en lotte hadden nergens last van. wacht, meschien weet roan het wel. nee ik moet het niet aan hem vraagen. de vorige keer deet die ook al zo raar. ik laat me zakken tegen de boom aan. tegen wie moet ik het dan zeggen. lotte, nee die verteld het door en dan word het een roddel. marcus.. die verteld het weer aan lotte. "leila, leila!" hoor ik een bekende stem roepen. melissa. "ik ben hier," roep ik. dan staat ze ineens voor me. "wow je lied me schrikken." zeg ik. "sorry. " zegt ze. "hoe heb je me ooit gevonden ik weet zelf nog geen eens waar ik ben. " zeg ik. "roan zij ook dat je was weg gerend. Dus we zijn naar je op zoek gegaan." zegt ze. "dankje anders had ik weer in de bossen moeten slapen." zeg ik. "kom we gaan naar huis ik heb namelijk best veel honger." zeg ik. "nou, nu heb ik ook honger." zeg ik en geef haar een speelse deuw.

We komen binnen lopen en iedereen kijkt ons aan. "je hebt haar gevonden." zegt fick. "ja en nu wil ik eten." zegt mell. "meschien." zegt hij. Mell balt haar vuisten en kijkt hem boos aan. "mell doe rustig." zegt dylan. "maar ik heb HONGER!" zegt melissa boos. "mell ga nu weg." zegt dylan hard waardoo ik schrik. Mell loopt boos naar dylan toe. "ik zou het niet wagen." zegt hij. Dan loopt ze langs mij en kijkt me snel aan. Maar haar ogen zijn donker en staan vool woede. Ik hoor haar hard heel hard klopen. Dan voel ik een hand op me schouder en ik draai me om. En zie roan staan. Ik vlieg gelijk om zijn middel. "gaat het wel." vraag ik bezorgt "eh.. Ja." zegt hij. "kom anders zitten." zegt de vader van roan. "ja is goed." zegt roan. En zo word er ook voor mij bepaalt. "leila waarom was je in het bos." vraagt roan kalm. 'ik weet het niet. Op het ene moment was het stil. En toen hoorde ik een supper hooge piep, die echt heel erg pijn dee. En ik was maar uit eindelijk weg gerent en toen stopte het gepiep." zeg ik. "roan had jij dat niet ook." zegt fick. "gast ga even weg." zegt roan. "hoorde jij het ook." vraag ik. Dan gaat mijn mobiel af. "mag ik." vraag ik aan dylan. "ja hoor." zegt hij. Ik loop naar buiten en haal me telefoon uit me zak. Shit het is marcus. "eh... Dylan!" roep ik. Roan en dylan komen gelijk naar buiten rennen. "wat is er." vraagt roan. "marcus belt me en hij gaat denk vraagen waar ik ben." zeg ik in paniek. "oh shit we moeten ons nog ziek melden." zegt roan. "oke roan vraag jij dan aan pap of hij jullie ziek melt zoor ik voor leila." zegt dylan. Roan rend naar binnen. "nee jij dan op." zeg ik. "ja ik zeg wel dat je hoofdpijn hebt ofzo." zegr dylan. "ja is goed." en ik geef de telefoon aan hem.

D: dylan

M:marcus

M:leila waar blijf je?

D: eh leila is ziek, ze heeft hoofdpijn

M: wie ben jij dan

D: dylan, de broer van roan.

M: en waarom neemt roan niet op dan.

D:nou omdat hij ergend anders is.

M: en leila?

D: die vroeg of ik op nam omdat ze zig niet lekker voelt

M: oke wens haar dan beterschap

D: zal ik doen.

m: oke doei.

d: doei...

dylan geeft de telefoon aan mij. "dankje." zeg ik. ik doe me telefoon in me zak en we lopen naar binnen. "en."vraagt roan. "hij denkt dat ik ziek ben."zeg ik."ik denk dat dat het beste is."zegt roan.

Heyy allemaal hier weer een nieuwe hoofdstukje voor jullie. En wat vinden jullie er van, laat het weten in de coments wat je leuk vond :)

Xxx jet