a difficult story

I hate sounds

Pov roan

De lessen gaan gewoon door en niemand heeft het meer over leila. behalve Marcus en Lotte dan. Ik haat John zo erg hé. Het liefst wil ik gelijk zijn kop er af rukken. Maar ja dat kan niet. Want als er andere roedels in je gebied zijn moet je aardig blijven als zij jou niks aan doen. Zo irritant.

Tringg

Ik Lotte en Marcus lopen naar het kleine EHBO gebouwtje in de school. Zeg maar eerder een iets grotere bezem kast. "Ik vind het zo zielig voor haar." zegt Lotte. "Ze heeft het nooit gehad en nu in een keer BAM!" Ik schrik van Lotte haar harde geluid. "Leila!" Roept Marcus. ze rennen naar haar toe. "Zullen we kijken naar het locrosse team ze zijn nu aan het oefenen." Zegt Lotte. "Ja het gaat goed hoor." Zegt leila. "Maar ja das leuk." Beantwoordt ze Lottes vraag. "Geloof me leila en Lotte gaan echt niet voor het spel naar het veld." Zegt Marcus tegen mij. "Dat had ik nog niet door jo." Zeg ik sarcasties. "Moet roan ook mee?" Fluistert leila tegen Lotte. "Ja is tog leuk." Zegt ze "je hebt een beetje gelijk."

We lopen het veld op en ik ruik gelijk al het zweet van de mensen op her veld. "Leila?" Leila blijft staan en draait om. Ik hoor haar hard versnellen. Ik wacht totdat Lotte en Marcus zitten. "Wat is er?" Vraagt leila overduidelijk bang maar tog pist. "Ik wil even zeggen dat ik je geen kwaad wil doen. Maar als je niet oppast John wel." Zeg ik. "Dus het is waar er zijn echt weerwolven." Vraagt ze. Gelukkig ze is al niet meer bang voor mij. "Ja, ik mag dit niet vertellen maar jij stamt af van onze vorige alpha's." Zeg ik. Haar ogen worden groot. En ze draait zig dan om en ren naar Marcus en Lotte en gaat zitten. Ze zegt niks en dat moet zo blijven ook. Ik wil niet dat het over heel de school gaat. Dan word er gevloten en de training begint. Ik ren snel naar de groep toe en ga naast Marcus zitten.

Pov leila.

Ik zit te kijken naar het locrosse team maar veel boeit het me op dit moment niet. Ik zit meer bij me hoofd dat ik een weerwolf ben. Ik weed niet hoe ik me moet voelen. Moet ik nou bang zijn voor dat ik een wolf ben. Of opgelucht dat ik het weet. Ik merk dat ik weer begin te trillen. "Leila gaat het?" Vraagt Marcus " ja allen een beetje koud meer niet." Zeg ik. "Oke wil je me vest?" Vraagt hij. "Nee hoor ik haal binnen wel wat." Zeg ik. Ik loop met moeite het trapje af. Ik voel de ogen van Roan en Lotte in me rug branden. "Ze gaat een vestje halen." Hoor ik Marcus nog zeggen. Ik loop langs het veld. Als in een keer de mensen beginnen te juichen. Dan blaast de couch op zijn fluitje. En de pijn is onverdraaglijk. Ik slaak een gil en val op de grond. Me handen op me oren om mijn eigen gegil te dempen. Ik heb door dat het niet helpt en ik pak me haar vast en trek er aan. Ik hoor veel mensen praaten. Het voelt als messen in me oren. Waarom is alles zo hard. Zo luid. De tranen lopen over me wangen. "Doe alsof je niks meer kan horen." zegt roan. Hij staat dicht bij waardoor ik hem versta. Ik probeer wat die zecht. "Het lukt niet. Het blijft door gaan." Ik voel dat ik vast gepakt word. En doe me ogen open. Het is een van de spelers van het locrosse team. Hij heeft mijn helm nog op waardoor ik hem niet herken. Roan zie ik naast hem lopen en Lotte en Marcus zie ik nergens.

Ik word op de grond gezet. Het is koud, net en kei hard. Maar het is beter dan op het veld te liggen met alle mensen om je heen die roepen. En couchjes die kapot hard en vaak blazen op een kapot irritant fluitje. Dan doet de speler zijn helm af. Het is John. Ik schrik me rot waardoor ik een steek krijg in me hoofd. "Leila wat gebeurde er?" vraagt roan. "Nou jij komt lekker met het nieuws dat ik een weerwolf ben." Zeg ik. "En jij vraagt wat er mis is." Roep ik. "He doe rustig. We willen je helpen" zegt John. dan pakt roan John bij zijn schouder. en lopen naar buiten. "Blijf hier." Zegt roan. Net nadat zij weg zijn komt leila binnen. "Wat gebeurde er?" Vraagt ze en gaat naast me zitten. "Ik weet het niet, toen coach op zijn fluitje blaaste deed het echt super veel pijn. " Zeg ik. "Heb je gevoelige oren sinds kort." Vraagt ze. "Ik denk het." Zeg ik. "Oke leila we zijn er uit. We gaan je helpen leren trainen hoe je mee moet omgaan om een weerwolf te zijn." zegt roan waneer die binnen komt wandelen. "een weerwolf, is leila een weerwolf." Vraagt leila. "Shit..." zegt roan en gaat met zij handen door zij haar. "Jij kan echt niet opletten." Zegt John. Ik grinnik als John roan nog een speelse duw geeft. "Zo te zien is je pijn over." Zegt John. Ik knik. "Maar Lotte je mag het tegen niemand zeggen." Zegt roan. "Beloofd." zegt Lotte.

Dan gaat de bel en ik ga op me plek zitten. Ik kijk uit het raam. Ik besef het me nog steets niet dat ik een weerwolf ben. Dan zie ik twee wolfen spelen in het bos. Ik vraag me af hoe lang het gaat duren voordat ik dat ga doen. Het lijkt me zo cool om dat te kunnen doen. "Oke allemaal zitten en we beginnen met de les." Zegt de leraar. "Meneer ik ben me boeken vergeten." Zegt een jonge die naast me zit. "Schuif dan maar aan bij leila." zegt hij. het piepen van me oren komt krasent me oren binnen. "Stop met die tavel." zeg ik en ik pak de tafel beet. "ik moet tog naast je zitten." Zegt de jonge. "Til hen dan op." zegt Ik. "oke oke." zegt hij. "Leila is er iets mis." zegt de leraar. "nee er is niks." zeg ik. "Oke laat die jongen dan ze werk doen." en hij begint weer te schuiven met de tafel. ik ben het zat en ik sta op en ik sta op. "ik zij dat je hem moest optillen." zeg ik. Ik adem diep in en uit. "Eh ik eh sorry." Zegt de jongen heel bang. "oke til hem dan op." Zeg ik boos. "ja oke." Hij tilt de tafel op en zet hem dan naast de mijne neer. "leila
je mag na blijven." zegt de leraar. "best." zeg ik en ga zitten

Heyyy nieuw hoofdstukje. Ik heb de laatste tijd veel aan dit verhaal gewerkt en man het word echt cool. 🙈🙊
Xx mee