a difficult story

I'm fine

Pov Finn.

Ineens komt er iemand de kleedkamer in lopen. Het is de zelfde vrouw die Leila verzorgde. "We komen elkaar wel veel tegen." Zegt ze. "De coach zei dat je je niet goed voelde." Ik knik. "Heeft iemand hier leila Lotte en John gezien." Vraagt een onbekend persoon. Wat heeft iedere jonge met haar. "En jij bent?" "Marcus een vriend van Leila." "Ze had een astma aanval ze zijn naar de docter ofzo." "Tanks." En dan lopen de twee jongens weg. Vast ook een vriend van Leila.

Pov Leila

"Waar gaan we heen." Vraag ik. John rijd super hard over de weg. "Naar een dokter." Zegt Lotte. "Maar dan gaan we de verkeerde kant op." Zeg ik. "We gaan naar een speciale." Zegt John. "Blijf wel wakker." Zegt hij.

We stoppen voor een klein gebouw. Het lijkt meer een fabriek. John doet de deur open er pakt mij er uit. We lopen naar binnen en het ziet er gelijk heel anders uit. "Kan ik u van dienst zijn." Vraagt een mevrouw aan de balie. Ik merk dat ik het koud begin te krijgen en kruip in John zijn armen. John en de vrouw praten wat maar ik luister er niet naar. "Loop maar gelijk door." Zegt ze. We gaan een kamer binnen het ziet er koud uit en ik krijg de rillingen van de spullen die er liggen. John wil me neer leggen maar omdat ik het zo koud had wil ik dat niet. " Leila je moet gaan liggen." Zegt hij. "Maar ik heb het zo koud." Zeg ik.

Na een lange diskizie zit ik nu naast John en Lotte op dat rare bed. John is super warm dus ik zit dicht tegen hem aan. "Hallo ik ben dokter philo. Jij bent nieuw hier." Zegt hij. "Ze lag op de grond bijna dood te gaan." Zegt John. "Wat voor soort is ze?" Vraagt hij. "Hoe bedoelt hij." Vraag ik aan John. "Wat voor sort wolf je bent. Alpha omga of beta. Weet je wat je bent." Ik knik nee. Ik heb geen flouw idee. Hoe zou ik dat moeten weten. "Ik ga dan wat bloed af nemen om te kijken wat voor je bent." Zegt hij.

"Het bloed word nu onderzocht, ik denk dat het zo wel klaar is." Zegt de dokter. "Hoe kwam het dat je zo op de grond lag." Vraagt hij. Hij pakt een boekje en gaat voor me zitten op een kruk. "Nou mijn vriendje was gevallen op het veld en ik wouw weeten wat er gebeurt was. Maar toen ik wouw luisteren viel mijn gehoor weg. Ik begon alles wazig te zien en ik begon te trillen. Ik ging dus wat water halen. Maar ik kon bijna niet meer lopen dus ik viel op de grond." Eindig ik mijn verhaal. "Kan je nu wel goed horen of zien?" Vraagt hij. "Ik kan wel hooren maar ik zie nog wel een klein beetje wazig." Hij knikt. "Minder dan eerst." Vraagt hij. Ik knik. Dan komt er een vrouw binnen met een blad. "Dank je wel." Zegt hij. Hij leest het blad. "Wie waaren je ouders." Vraagt hij ineens. "Ik ben wees." "Je hebt dus geen roedel?" Vraagt hij. Ik knik van nee. "Er staat in je bloed dat je van een alpha afstamt." "Hoe kan dat nou weer." Vraagt John "haar vader is vast een treu alpha geweest. Ze heeft dat overgenomen dus omdat haar vader er niet meer is word zij automatisch Alpha." Zegt hij. "Wie waren haar ouders dan." "Daar hebben we een langer onderzoek voor nodig. Dat gaat denk een week duren." Ik ben gewoon een alpha. Facking alpha.

Volgende dag.

Ik zit op de bank tv te kijken. Ik moets thuis blijven. Ik baal er wel echt van. Maar ik voel me wel beter. "Mam ik ben thuis." Roept John. "Sara is weg." Zeg ik. "Waarheen?" "Boodschappen doen." Zeg ik. "Oh oke, ik ben boven." Zegt hij. John lijkt net een broer nu. Allen maar omdat we samen in 1 huis wonen. Dan word er aangebeld. "Ik doe wel open." Zeg ik. "Nee blijf jij maar zitten." Zegt John. En hij rent de trap af.

Pov Finn.

Dit moet het huis zijn wat Lotte aan me gaf. Ik heb aan dat meisje gevraagd waar leila woonde. Zij zei dat het hier was. De deur word open gedaan. Allen dit is wel de laatse persoon die ik had verwacht. "John wie is het." Hoor ik leila roepen. "Het is je vriendje Finn." Zegt hij. "Oh god nee ik zie er niet uit." Ik hoor geren door het huis. "Ik ben zo klaar." Zegt ze. "Kom maar binnen." Zegt John. Hij klinkt niet echt blij. "Hoe gaat het met leila." "Beter dan gister." Zegt hij. "Wat heb je daar." Vraagt John. "Oh chokolade." Zeg ik. "Geef maar hier. Ze is daar alergies voor." John pakt he doosje uit mijn handen en loopt dan weg. "He Finn." Zeg leila. Ze komt naar me toe rennen en omhelst me. "Hoe gaat het?" Vraag ik. "Het gaat wel. Ik moest allen thuis blijven van Sara." "Noem jij je eigen moeder bij haar voornaam." Zeg ik. "Ze is mijn moeder niet." "Oh sorry dat wist ik niet." Zeg ik gelijk. "Het geeft niet." "Waarom ben je niet bij je eige moeder of mag ik dat niet vragen." Vraag ik. Ze begint aan haar haar te friemelen. "Ik heb geen ouders meer. Maar het is niet erg ik hen ze nooit gekend." Zegt ze er snel achterna. "Oh sorry het spijt me alsnog dat ik er naar vroeg." Zeg ik. "Kom anders even mee naar boven. Ik heb een kamer gekregen van Sara maar ik moet me boeken nog in mijn last zetten en mijn kleding kast beter organiseren." Zegt ze. Okal had ik nee gezegt ik word nu al gelijk naar boven getrokken. Ik een deur dicht gaan en ik denk dat het die van John was. John en ik hadden nooit echt zoon klik gehad. Hij is ook na ons gevecht lager in het team gezet waardoor hij nu tijdelijk niet mee hoeft te spelen. We lopen leila's kamer in en het is een best nete kamer. "Waar is je kast dan?" Vraag ik. "Hier." Ze doet een deur open en er is een mooie inloop kast. Wel meisjes achting maar mooi. "Jij kan me boeken wel doen he." Vraagt ze.

Pov Leila

Terwel ik mijn schoenen netjes neer zet is Finn bezig met de boeken goed te leggen. Hij is super schattig als die zit te stuntelen. En als die omkijkt kijk ik snel weg. "Moet het nou op kleur of groote of alfabet?" Vraagt hij. "Allemaal." Zeg ik. Ik weet niet hoe die dat voor elkaar wil gaan krijgen maar het word vast lastig voor hem. "Okey ik ga me best doen." Zegt hij. Hij krapt achter zijn hoofd en ik grinnik zacht. "Niet mij uitlagen." Zegt hij. "Oh dat doe ik wel." Zeg ik. "Nu krijg je wel de kietel dood." Zegt hij. Hij pakt me vast en doet me over zijn schouder. "He laat me los!" Ik sla met mijn vuisten op zijn rug. Hij laat me vallen op mijn bed. En hij begint me dan te kietelen. "Nee stop. Ik kan er niet tegen." Ik gier het uit van het lagen. En na een tijdje stopt die ook. "Daar krijg je het warm van." Zeg ik half uitgeput. "Nu je het zegt." Hij trekt zijn shirt uit en daar staat hij dan. Een super... Ik heb er gewoon geen worden voor. "Is het uitzicht leuk." Zegt hij. "Jij wil een complimentje hé." Zeg ik. "Ja, en als je het niet zegt krijg je weer de kieteldood." Zegt hij. "Mooi niet dat ik het daar voor ga doen." Zeg ik en doe mijn armen over elkaar. "Oke." Hij begint weer en ik roep natuurlijk weer stop. "Ik stop als je me een kus geeft." Zegt hij. Ik geef hem snel een kus. "Dat telt niet." Hij hangt nu boven mij en ik lig onder hem. Hij steunt op 1 arm terwel ik de andere vast heb zodat hij niet door kan gaan. Ik kijk in zijn chocolade bruine ogen. Ze zien er zo mooi uit. Dan glijden mijn ogen naar zijn lippen. Echt god die zien er lekker uit op dit moment. Hij gaat langzaam door zijn armen en uiteindelijk raken zijn lippen de mijne. Het is passie vol en liefelijk. Mijn adem versnelt en ik voel de vlinders wild vliegen in mijn buik. Allen dan voel ik mijn nagels. Ik voel dat ze groeien. Ik trek me snel terug. "Is er iets?" Vraagt hij. "Ik voel me niet zo lekker. Ik denk dat je moet gaan." Ik voel dat mijn tanden ook beginnen de groeien. Ik ga onder Finn vandaan. "Je moet gaan." "Maar je kast dan." Ik voel al meer haar groeien. Als het zo door gaat word ik een wolf waar hij bij staat. Ik deuw hem snel me kamer uit de trap af naar beneden. Zo naar de voordeur. " Leila is er echt niks. Waarom ineenkeer zo gehaast." Ik doe de deur open en deuw hem der uit en ik kan kog net doei zeggen en dan verander ik in een wolf. maar net op tijd.

heyy, ik schaam me voor jullie. er is gewoon niemand die het vorige hoofdstuk heeft gevote. nee grapje ik vind het allen jammer. maar ik heb bijna de 1000 lezers. omg zo super cool.

tanxx voor het lezen het volgende hoofdstuk is super cool dus die moet je zeker lezen!

xx meeeee