a difficult story

Mam!

"Blijf hier en zet deze koptelefoon op." Zegt john. En doet en koptelefoon op me hoofd en loopt dan de kamer uit. Ik loop door de kamer en zwing een beetje mee op de muziek. Het is niet echt mijn stijl ik hou meer van classic en rustig. Maar soms is dit ook wel leuk. Ik ga op het bed zitten wat echt een berg vol kussen is met dekens. Ik kijk op het nachtkastje en zie een boek liggen. Ik pak hem open en sla hem open. Het is in een andere taal die ik niet ken. Ik denk dat het iets voor school is. Volgens mij is het Duits. Man wat haat ik die taal. Het klink zo hard en ach boeit het ik heb het tog niet. Dan kijk ik in zijn laatjes en vind een doosje. Wacht is dit niet verkeert. Nou en hoe leer je een jonge anders kennen. Ik maak het doosje open en ik had niet anders kunnen verwachten. Het doosje zit vol met condooms. Getsie ik moet er niet aan denken. Ik laat dan het doosje uit me handen en raap het snel op. Allen er zat ook nog iets anders tussen alle mooie ballonnen. Het glinstert en het trekt me aan. Het is een ketting, ik hou hem om hoog en er staat een wolf op die huilt. Het is zo mooi. Dan gaat me mobiel ineens. En ik pak hem uit me zak. Roan shit waarom nu. Wacht meschien kan die me halen of ik kan het allen vertellen. Ik weet het niet wat zou ik nou doen. Ik neem wel gewoon op en wacht wel af.

"Leila waar ben je?" Vraagt hij gelijk. "nou maakt dat wat uit." Waarom reageer ik zo. Ik wil eigenlijk helemaal niet zo reageren maar het gebeurt tog. "Leila we maken ons allemaal zorgen." zegt hij. "Nou en ik kom echt wel thuis, eh jouw huis nee ik laat gewoon je weet wat ik bedoel." zeg ik. "Gaat het wel goed?" Vraagt hij. "Eh.. ja hoor." Ik vertel het hem thuis wel. "Oke ben je om 6 uur thuis." zegt hij ineens. Wat dacht hij nou echt dat hij mijn vader was dacht het even niet. Niemand kan die rol nemen en zeker niet iemand die even oud is als mij. "Nou nee ik zie zelf waaneer ik kom doei," zeg ik. "maar leila je-" ik gang op en stop me mobiel weg.

En op dat moment gaat de deur open. Er loopt een vrouw binnen de vrouw die me bijna aan viel. ik kijk beschamend naar de grond waar alle condooms nog liggen. Dit is zo cianant. Ik heb het gevoel alsof ik zo rood ben als een tomaat het zou wel moeten want wie betrapt er nou zo iemand. Nou niemand want een normaal iemand blijft van een anders spullen af. Maar ik wilde weer zo nodig eigenwijs zijn. Ik kijk naar de moeder van John en ziet dat ze praat. "Oh sorry ik verstond je niet." Zeg ik. En doe de koptelefoon af. "Geeft niet hoor." Zegt ze. "Maar het spijt dat we ons zo gedraagde." Zegt ze. Ik kan allen maar glimlachen. "Je hoeft niet bang te zijn echt niet. Ik doe je niks aan. Je bent namelijk 1 van de eerste vriendinnen van John." Zegt Sara. "Echt?" Vraag ik. "Ja eigenlijk wel maar ja hij vind het leuker om met zen vrienden rond te hangen." Zegt ze. Ik knik. "Maar wat is dit." Vraagt Sara dan in eens. Oké ik weet het zeker ik ben nu echt knal rood. Ik kijk naar beneden waar ze heen wijst. "Het moet wel van jou zijn." Zegt ze. Ik kijk haar verbaast aan. van mij zeker niet. Ik zou het nog lang niet willen, missechien na me huwelijk ofzo. Oké het klinkt oubollig maar je weet zeker dat de man van je houd en het niet allen doet voor de seks. Oké terug naar de grond o ja de ballonen. "Nee ze zij zeker niet van mij." zeg ik. "Mam hoe lang doe je er wel niet over." Zegt John en komt de kamer in lopen. "William John wat heeft dit te betekenen." Vraagt ze boos. En wijst baar de honderden condooms op de grond. honderden is wat over dreven maar het zijn er veel. Heel veel. "Mam beter iets dan niet." Zegt hij. Ik grinek even, nu is de bad gay in een keer niet zo bad meer. "Als ik ze nog een keer zie mag er geen een meisje meer binnen komen begrepen." zegt ze boos. "behalve jij schat je bent hier altijd welkom." zegt ze. Oké is dit nou eng of kijkt het zo. "Ruim op oke!" Zegt de en loopt dan weg. "Sorry voor dit ik hebben toch nodig." zegt hij. Ik lag, missechien is hij toch grappig. "Leila, beloof me dat je het tegen niemand verteld." Zegt hij. Ik kijk hem aan. "Natuurlijk niet maar waar praten we over dan." Vraag ik. "Eh nou mijn familie ze zijn nogal raar, dus let daar maar gewoon niet op oke." Zegt hij. "Is begrijpelijk had ik ook." zeg ik. "Had?" Vraagt hij. "Eh ja ik woonde eerst bij mijn pleegouders maar ben nu bij andere vrienden mijn leven is in dat opzicht in een paar weken helemaal om gedraaid. Ik heb weerwolven gezien heb nieuwe vrienden, ben volgens mij vergiftigt allen weet niet waarom. Op school gebeuren ook allemaal rare dingen. zoals, ik hoor dingen die anderen niet hooren en ik ruik get rouwe vlees uit de kantine aan de andere kant van het gebouw...eh .." ik begin zenuwachtig te worden. Waarom heb ik dit aan hem verteld. Waarom, waarom niet aan roan of mell nee ik heb het aan iemand verteld die ik nog maar 1 dag ken. Maar 1 dag. "Het maakt niet uit hoor dat had ik ook." Zegt hij. "Hoe bedoel je had ik ook?" Vraag ik. "Nou ik, mijn ouders en roan en zijn familie. We zijn weerwolven." zegt hij. Alles staat stil. Ik wil janken maar ook schreeuwen. ik wil weg rennen maar me benen houden me tegen. Ze zijn verstijfd, wat eigenlijk alles is. John steekt zijn hand uit. "Wees niet bang alsjeblieft." Zegt hij. Mijn benen laten me vrij en ik ren weg. Uit de kamer de trap af naar de deur. "Leila gaat het wel." Vraagt Sara. "Eh ja hoor allen ik moet nu heel snel weg." zeg ik. Ik doe de deur open en ren naar buiten. Ik hoor John nog een keer roepen. Waarom ben ik naar hem toe gegaan.

Ik ga in mijn hol die midden in het bos is. De plek die warm is door de dekens en het ene kaarsje die staat op een plank die ik in de muur heb geslagen. Hij staat nu niet aan want de zo'n schrijnt nog. Ik heb wat eten uit mijn voorstad kist gepakt en ben dat nu aan het eten. Ik durf echt niet meer naar huis of naar roan. Bang voor de weerwolven die rond lopen. Ik schuif de bladeren voor mijn hol en ga op een deken zitten. Ik haal me mobiel er uit en er valt nog meer iets uit. De ketting van John. Ik doe hem om en geeft hem later wel terug.

Het begint al schemerig te worden en ik vraag me af of ik hier wel moet gaan slapen. Meschien kan ik beter tog naar huis gaan. of naar het huis van marcus. dat is denk wel handig. een oud vertouwt persoon.

Heyy, een nieuw hoofdstukje voor jullie lezertjes. En omg een jongen leest dit boek😂. Nee grapje. De jongen zit bij me op school vandaar weet ik het. Maar tanxx voor het lezen. En wat vi den jullie van de cover?
Xx jet