a difficult story

I can't say that...

Ik ben op lotte haar kamer en we zitten op haar bad tegen over elkaar in de kleermaker. "dus je hebt je familie ontmoet." Vraagt ze. "niet allemaal maar wel me oma en ik heb van haar dit boek gekregen." Zeg ik en laat het foto boek zien. "waat voor boek is het?" vraagt ze. En gaat wat meer naar mij zitten zoddat ze mee kan kijken. "mijn foto album." Zegt ik. ik sla hem open en kijk er in. 'ben jij dat." Ze wijs naar het meisje in de armen van mijn moeder en vader. "jep." "holi je bent daar echt dik." Zegt ze. "wat nee, heb je roan dan al gezien." Ik blader wat veder in het boek en vind een foto met mij en roan. "nee, zeg niet dat dat roan is." ik knik van wel. Dan begint Lotte keihard tue lachen. "wat is er?" vraag ik. "hij kijkt echt super grappig uit." Ze wijst naar zijn kleding en ik zie ook nu pas dat zijn kleding er ook echt niet uit ziet. "je hebt gelijk." Zeg ik. 'ja toch!"

Ik loop de straat in en hoor een deur open gaan. Zo te zien heeft John me gehoord en hij rent op me af en pakt mij uiteindelijk vast tilt me op en draait ons samen rond. "waar was je we makten ons allemaal zorgen." Zegt John. "ik heb je ook gemist, en zullen we even naar binnen gaan het is nogal koud." Hij zet me gelijk neer en we lopen naar binnen.

'oh meisje gaat alles goed met je, we hebben je overal gezocht." Zegt Sara. "ik was bij mijn familie in een dorpje ver midden in de bossen. Er leven allen maar wolven. En mijn ouders waren de Alpha's van de roedel die daar leeft." Zeg ik blij. 'je familie hoe kan dat nou." Vraagt John. We zitten onder tussen aan het keuken eiland met wat thee en koekjes dat Sara snel had klaar gemaakt. "ik kwam daar terecht toen ik weg rende toen ik allen wou zijn. Maar daar op dat moment waren ze denk op vampiers aan het jagen en ik was verkleed als vampier. Dus toen was er een kooi en we werden daar in gedaan. Het was echt naar ook al waren het vampiers ik gun het ze niet denk. Maar tot het punt. Ik overleefde het als enige en ik werd er uit gehaald toen vertelde mijn oom die daar als hoofd werkte dat ik zijn nichtje was omdat hij mijn papieren heeft. Ik heb mijn oma ontmoet en mijn oom dus ook. En mijn oma heeft dus allemaal verhalen verteld over hoe mijn ouders elkaar leerde kennen en hoe ze waren en hoe ik vroeger was." Zeg ik. "maar waarom renden je weg toen de dokter het vertelde." Vraagt John. "meen je dit. Ik vertel wat belangrijks over mijn ouders en jij gaat daar over zeuren, als ik niet was weggerend dan had ik nooit me oma ontmoet." Zeg ik boos en loop naar boven.

Volgende dag.

Ik ren de parkeerplaats over naar Finn en omhels hem. "je bent weer terug." Zegt hij. "ja, natuurlijk." Zeg ik. "waar was je dan." Shit die vraag had ik kunnen verwachten waarom heb ik daar nog niks op bedacht. "dat kan ik niet zeggen." Zeg ik. 'oké, als jij dat niet wil vind ik dat oké." Zegt hij. "dankje." "kom dan gaan we naar binnen het is nog best koud." Zegt hij. ik kruip in de arm van Finn en we lopen zo naar de school. "moet jij nog wat in je kluis hebben?" "nee jij." Antwoord ik. "nop, ik heb altijd mijn boeken in mijn tas." Zegt hij. "he ik ook." Dan gaat de bel voor naar de volgende les. "wat heb jij nu?" vraagt hij. "eh geschiedenis." Zeg ik. "oh dat heb je hier volgens mij." Zegt Finn en wijst naar het lokaal waar we nu dichtbij zijn. "ik ie je wel bij gym." Zeg ik. en loop het lokaal in. "Leila wacht." Ik draai me om en Finn zijn lippen belanden op de mijne. Ik kus hem terug, hij is echt een lief vriendje. "tot bij gym." Zegt hij zacht en vrijt nog even over mijn wang en loopt dan weg. Ik loop met een glimlach de klas in en ga op mijn plek zitten. "oké, ga allemaal zitten, en pak je schrift er bij. Als het goed is hebben jullie een verhaal over je ouders geschreven hoe zij in de tijd hiervoor leefde." Lotte die in de tweede rij zit kijk ik aan. "ik heb niks.' Zeg ik. "hij gaf het eergister op, hij begrijpt het denk wel." "Lotte voor je kijken, en pak je schrift Leila." Zegt hij boos. Ik slik. " Leila waarom pak jij je schrift niet?" vraagt hij en komt voor mijn tafel staan. "ehh, ik heb het niet." Zeg ik. 'je had het gister nog kunnen maken want ik heb van bronnen vernomen dat je toen al terplatsen was. Klopt dat mevrouw." "ja maar." "geen gemaar waarom heb je het niet. En kom niet met de smoes dat je geen ouders hebt want die heb je wel.' Zegt hij. "meneer kunt u dit niet doen?" vraagt Roan. "ik heb niks gevraagd aan jou meneer." Zegt hij boos en hij slaat zijn boeken op mijn tafel. Ik schrik en ga wat naar achter zitten. Mijn hard begint sneller te kloppen en mijn handen beginnen zweterig te worden. "nou zeg het nou, waarom heb je het niet." "i-k ik weet het ni-iet." Stotter ik. "meneer stoppen." Roept Roan boos en staat op. "Roan ga zitten en jij mag je zo gaan melden, beide. Of je moet nu met een goede rede komen dat je het niet hebt." "ik kan het niet zeggen." Ik kijk naar mijn handen. "ik heb geleerd dat ik mensen aan kijk als ik met ze praat." Zegt hij boos. Ik kijk hem aan en neem diep adem, je moet je niet zwak opstellen. "ik kan het niet zeggen.' Zeg ik veel harder dan net. "ik wil nu de reden weten of je mag nakomen. En wie reageert mag ook nakomen." Ik zie dat Roan in mijn ooghoeken snel weer gaat zitten. "en wat is de reden." "ik heb geen ouders." Zeg ik snel en zacht. "ga je maar melden!" zegt hij boos. Ik sta op en ga voor hem staan en kijk hem boos aan. "u hebt echt geen medeleven." Zeg ik nog. Ik pak mijn tas op en loop het lokaal uit. Als ik buiten de deur ben rolt de eerste traan al over me wang. Ik besef me nu pas dat ik geen ouders meer heb. Ik ren door de gangen naar de deur die naar buiten lijd. Ik ren het grasveld over naar de bossen en ga iets veder in het bos op de grond zitten. Ik ga met mijn vingers onder mijn ogen en er zit allemaal mascara op. Ik kijk naar boven naar de bladeren. De wolken zijn grijs en elk moment kan het gaan regenen. ik heb gewoon geen ouders.

heyy ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstukje vonden. ik heb op dit moment niet echt veel inspiratie, vandaar dat het ook iets langer duurde dat dit hoofdstuk online kwam. ik hoor graag ideeën van jullie, dan heb ik misschien wat meer om te schrijven en kan ik daar uit veder schrijven.

dus comment zeker misschien word jouw idee wel gebruikt!!

xxx jet