13. Słuchasz mnie?!

87 7 1
                                    

*wszyscy wychodzą oprócz hiro*


Yasuhiro Hagakure:

*boi się bardziej, bo jest tu sam na sam z Monokumą*

Monokuma:

Chciałem z tobą o czymś pogadać

Yasuhiro Hagakure:

O-O..Cz-Czym..?


Monokuma:

O twoim zachowaniu

W stosunku do Leona

To że niczego nie pamięta to nie znaczy że musisz być przeciwko niemu i go tak bardzo nienawidzić!



Słuchasz mnie!?


Yasuhiro Hagakure:

Tak słucham..

Monokuma:

A poza tym

Leon pamięta wszystko sprzed usunięcia każdemu z was wspomnień z waszego ostatniego roku szkolnego

W sensie on ma te wspomnienia

I pamięta zachowania innych

Dlatego mówiłem, że jest "ta jedna osoba, która wszystko pamięta"

Yasuhiro Hagakure:

Oh...


Monokuma:

Dlatego wolałbym abyś traktował go bardziej przyjaźnie niż wrogo i obwiniająco


Monokuma:

Czy to zrozumiałe?


Yasuhiro Hagakure:

Tak..

Monokuma:

Możesz już iść


Yasuhiro Hagakure:

wychodzi szybko




*większość jest w jadalni*


Yasuhiro Hagakure:

*idzie do jadalni*

Byakuya Togami:

Czego chciał monokuma


Yasuhiro Hagakure:

Nie twój interes..


Leon Kuwata:

*stoi ze skrzyżowanymi/założonymi rękoma i opiera się o ścianę patrząc w dal nieprzytomnym wzrokiem (po ludzku mówiąc jest zamyślony)*

Yasuhiro Hagakure:

*podchodzi do Leona* hej..


Leon Kuwata:

*kieruje wzrok na hiro* Hej..?

Yasuhiro Hagakure:

Co tam..?

Leon Kuwata:

Znośnie...

Yasuhiro Hagakure:

Mhm..


Co lubisz oprócz baseballu?


Leon Kuwata:

Czasami...gram na gitarze..jestem w tym całkiem niezły..

Yasuhiro Hagakure:

Ooo..może byś mógł mnie kiedyś nauczyć grać na gitarze?

Leon Kuwata:

Może kiedyś..


Aoi Asahina:

Ejjj widział ktoś Kiyotake?

Leon Kuwata:

Nie?

Aoi Asahina:

A ok

Yasuhiro Hagakure:

*patrzy na nich*

Aoi Asahina:

Idę go szukać dalej

Może jeszcze nie jest martwy..

Leon Kuwata:

hmm..



OGŁOSZENIE MONOKUMY


LEON KUWATA PROSZONY DO TEGO SALI GIMNASTYCZNEJ! NATYCHMIAST!



*wszyscy się patrzą w stronę Leona*


Yasuhiro Hagakure:

*patrzy na Leona*

Leon Kuwata:

*myśli:* O, może w końcu ta egzekucja ktorej zapomniał na mnie wykonać czy coś

*wychodzi z jadalni i idzie do tego pomieszczenia*














(297 słów)

'Miało być RP, wyszła całkiem  ̶n̶i̶e̶zła historia' - Danganronpa THHOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz