Meğer aramızda olan bağ biz henüz hiçbir şeyin farkında olmadan oluşmuş.
Öncesinde sonrasında her zaman bir kıvılcım bizi bir araya getirmiş ancak biz bunun farkında olmamışız. Hatta sırf farkında olmayalım diye gözümüze ateşten perdeler inmiş.
Bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
31. Bölüm
Gecenin karanlığı terk edince bu şehri, kırılır mıydı parlayan gökteki eşsiz yıldızlarının masum sevinci?
Saçlarımda gezinen ellerin verdiği tatlı gıdıklama hissi başımı refleks olarak yastığıma gömerek tepki göstermeme neden olmuştu. Farkında olmadan ağzımdan çıkan mırıltılar ise başka birinin kıkırtasına karıştı.
Değerli bir madene dokunmaktan farksız, öyle narindi ki bu dokuşlar, uykumun içindeyken bile uykum gelmişti. Ardından yüzüme peydah olan gülümseme tam olarak bundan kaynaklanıyordu.
"Tüm gün senin olmaya geldim." Kulağıma değen sıcak nefesin sahibi koca bebeğim Serdar'dan başkasına ait değildi. Gülümsemem daha da artmış olmalıydı. "Uyanmazsan nasıl senin olacağım?" Tatlı nefesi yüzümün her karışını merhametle okşarken kaşlarım çatılmıştı. Bu da ne demek oluyordu? Gözlerim usul usul kepenklerini kaldırırken görüşüm ilk başta net değil oldukça bulanıktı.
"Hayal misin, yoksa gerçek mi?" Yine kendi kendime mırıldandığımda yüzüme değen bir adet burun derin nefesler çekerek keşfe çıkmıştı. Sesli bir kıkırdayış havaya karıştığında dudağımın kenarına kondurulan büyülü dokunuş belki de en güzel rüyamdı.
"Gözlerini aç ve sen cevap ver." Keşiften yorulan burun yerini sıcak nemli dudaklara bıraktığında gözlerim tamamen açılmış ve beni Serdar'ın dağınık kahve saçları karşılamıştı. Ellerim saçlarına gidip okşamaya başladığında çeneme gelen sert öpücük beynine güçlü bir sinyal gönderdi.
"Gördüğüm en güzel rüyasın." Henüz uykum tam açılmamış beynim uyuşuk olmakla birlikte algılarım net olmasa da elbette tüm gerçekliğiyle yanımdaydı.
"Uyanamadın daha sen." Kendi kendine söylenen bu haline güldüm ve benden uzaklaşıp yüzümü incelemesine bir müddet sessizce bekledim. Elim yanağına giderken de yüzümde hala o şapşal gülümseme vardı ve kim bilir ne halde görünüyor olduğumdan haberim yoktu.
"Uyanmak istemeyeceğim kadar güzel bir rüyasın." Başını benim avuç içime yaslayarak yüzüne yerleştirdiği o sıcak hal, içime bambaşka odunlar atıyordu.
"Hadi güzelim, babaannen gelir şimdi." Bakışlarım yüzünden üzerine kaydığında günlük giyindiğini görmüştüm. Üzerinde mavi bir tişört ve deri bir ceket giyinmiş altına da siyah kot pantolonu tercih etmişti. Ceketin yakasından tutup üzerime eğilmesini sağladığımda sadece hin bir gülümseme vardı uykulu yüzümde. Bana ne yapacağımı sorarcasına bakarken yattığım yerden omuz silkmekle kalmamış başımı çevirerek boynumu açığa çıkartmıştım.
Biliyordu, boynumdan öpüyor olmasını ne kadar çok sevdiğimi. Hayat vaad eden belirgin damarımdan öptüğünde ondan aldığım yaşam enerjisinin anlamını biliyordu. Beni adeta o öpücükle yaşama davet ediyordu ve yine etmişti.
