The Heart's Refugee (Completed)

Chapter 7

Chapter 7
Grudge

"There's no point in going here. Hassle ang biyahe." Pangungumbinsi ko kay mommy sa telepono. Napapakagat din ako sa ibabang labi ko, natetense sa hindi ko malamang dahilan.

I don't even see the point of going here. Yeah, I missed them but as the same time, I don't want to see them here.

Pinapatuyo ko ang buhok ko habang nasa balikat ang cellphone. I'm wearing a long sleeve blouse tucked-in with a pencil skirt. Maarte ako pagdating sa pabango. Wala akong ibang ginagamit kundi Versace perfume.

Marami ang mga sinasabi ni Mommy pero ang huling salita lang niya ang huli kong narinig, telling me that she'll be here soon. Hindi ko na inintindi pa 'yon. Hindi naman ako naeexcite na pupuntahan nila ako dito.

"Kailan niyo balak magkaanak? Gusto ko na magka apo!" Padagdag pa ni mommy. Balak ko na sanang patayin ang tawag.

Napabuntong hininga ako sa narinig ko.

"I don't any have time for that." But the truth is, I don't have any plans on having a child.

I can't even imagine myself sucking and choking on a dick. I'd rather eat a bloody pussy than a dick. It just disgust me.

"Take your time pero sana, magkaanak na kayo sa lalong madaling panahon." Tila ba nagmamakaawa at nangungumbinsi si mommy.

Ayaw ko ngang magkaanak, atat na atat namang magkaapo itong si mommy. Why not hingian din niya ng apo ang kapatid ko. My brother is even a fuckboy, sigurado ako kung sino-sinong babae nalang ang mabubuntis nun.

"You wished mom, pero huwag kang umasa." Tanging naisabi ko. Nagkwentuhan pa kami ng kaunti ni mommy bago ko patayin ang tawag.

Damn it. Ginamit na naman ni Shjan ang ferrari ko. He will always drive my cars without my permission. Kasi alam niyang hindi ko siya papayagan. Because I don't trust him. The last time he used my car which is my Toyota, naibangga lang niya yun. Pasaway siya pero naiintindihan ko! Nagrerebelde kasi pinilit lang siya pumunta dito. Sa Japan talaga ang buhay niya.

Good thing that Craig and him are close. Kaya kapag pinapagalitan ko si Shjan, tatakbo agad kay Craig.

Sasakyan na lamang ni Craig ang gagamitin ko. He's also have a more than one car. Nasa work din siya ngayon. Sa construction company ng parents niya siya nagtatrabaho. He's an engineer.

Nang makarating ako sa campus, hindi ako dumiretso agad-agad sa office ko. Dumiretso ako sa girls cr. Pero hindi ako tuluyang nakapasok nang marinig ko nang marinig ko na may mga tao pa sa loob.

Instead, I just waited here outside.

"Sa lahat ng naging professors natin, siya yung pinakamahirap intindihin! Nakakainis!" Rinig kong sabi ng isa.

"Professor ba talaga siya o tambay?" Rinig ko pang sabi ng isa.

"Siya lang ang tangang prof na nakilala ko! Hindi ko alam kung bakit tinanggap pa siya dito sa BCNN." Dagdag pa nung isa. Pamilyar sa akin ang boses.

That's when I decided to get out from where I am hiding.

"Ms. Laika Chuansi, see me at my office now." I ordered.

Lahat sila ay nagulat sa biglaan kong pagsulpot. Apat silang nandito. Lahat ay nanlaki ang mga mata nang makita ako.

"Bakit po, maam??" Nagtatakang tanong ni Laika. Bakas ang takot sa boses. "Wala po akong ginawang masama! Saka bakit ako lang po ang pinapatawag ninyo?" Her voice was almost shaking.